Antigona (mitologji): Dallime mes rishikimesh
[Redaktim i kontrolluar] | [Redaktim i kontrolluar] |
AXRL (diskuto | kontribute) No edit summary |
v r2.7.1) (roboti shtoj: eu:Antigona |
||
Rreshti 17: | Rreshti 17: | ||
[[ar:أنتيجون]] |
[[ar:أنتيجون]] |
||
[[bar:Antigone]] |
[[bar:Antigone]] |
||
⚫ | |||
[[bg:Антигона]] |
[[bg:Антигона]] |
||
⚫ | |||
[[ca:Antígona (filla d'Èdip)]] |
[[ca:Antígona (filla d'Èdip)]] |
||
[[cs:Antigona]] |
[[cs:Antigona]] |
||
Rreshti 25: | Rreshti 25: | ||
[[el:Αντιγόνη (μυθολογία)]] |
[[el:Αντιγόνη (μυθολογία)]] |
||
[[en:Antigone]] |
[[en:Antigone]] |
||
⚫ | |||
[[eo:Antigona (mitologio)]] |
[[eo:Antigona (mitologio)]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[fa:آنتیگونه]] |
[[fa:آنتیگونه]] |
||
⚫ | |||
[[fr:Antigone fille d'Œdipe]] |
[[fr:Antigone fille d'Œdipe]] |
||
[[gl:Antígona]] |
[[gl:Antígona]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[he:אנטיגונה]] |
[[he:אנטיגונה]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[la:Antigone]] |
[[la:Antigone]] |
||
[[lb:Antigone]] |
[[lb:Antigone]] |
||
⚫ | |||
[[nl:Antigone (dochter van Oedipus)]] |
[[nl:Antigone (dochter van Oedipus)]] |
||
⚫ | |||
[[no:Antigone]] |
[[no:Antigone]] |
||
[[pl:Antygona (córka Edypa)]] |
[[pl:Antygona (córka Edypa)]] |
||
[[pt:Antígona]] |
[[pt:Antígona]] |
||
⚫ | |||
[[rm:Antigone]] |
[[rm:Antigone]] |
||
[[ro:Antigona]] |
|||
[[ru:Антигона]] |
[[ru:Антигона]] |
||
[[sk:Antigona (mytológia)]] |
[[sk:Antigona (mytológia)]] |
||
[[sl:Antigona]] |
[[sl:Antigona]] |
||
[[sr:Антигона]] |
[[sr:Антигона]] |
||
⚫ | |||
[[sv:Antigone]] |
[[sv:Antigone]] |
||
[[tr:Antigone]] |
[[tr:Antigone]] |
Versioni i datës 17 shkurt 2011 21:06
Antigona ishte një nga figurat më tragjike të Ciklit të Tebës dhe mitologjisë Greke në përgjithësi.
Ishte e bija e Edipit dhe Jokastës.
Nga martesa paradokse e prindërve të saj (për shkak të lidhjes së gjakut që kishin me njëri-tjetrin) erdhën në jetë, përveç asaj vetë, dy djem binjakë, Eteokli – Polinikti dhe një vajzë tjetër, Izmini. Pas rënies së perdes së errët që mbulonte për vite me radhë veprimet e fshehta dhe të panjohura të Edipit, vetëverbimit të tij dhe vetëvarjes së të ëmës, Antigona u detyrua të shoqëronte të atin e moshuar (Edipin) që e kishin dëbuar nga Teba në Këln. Historia në fjalë, dramatizohet në tragjedinë e Sofokleut Οιδίπους επί Κολωνώ. Me guxim burrëror dhe vetësakrifikim të vërtetë Antigona sypatrembur iu fut një rruge të vështirë, edhe pse e dinte se pasojat e një iniciative të tillë mund të ishin të pashmangshme kurrë nuk u pendua. Aty, Tezeu arriti ta shpëtonte nga duart e dajës së vet, Kreontit (vëllait të nënës) i cili shkoi për ta rrëmbyer. Pak kohë pas vdekjes së të atit, Antigona u rikthye në Tebë për të shmangur duelin e dy vëllezërve të saj, të cilët kishin marrë përsipër udhëheqjen e Tebës, luftën e Επτά επί Θήβας që e nisi Polinikti ndaj Eteoklit sepse e kishte përzënë nga Teba. Kur lufta përfundoi në favor të Tebës (me fitoren e Kadmit) por edhe me vdekjen tragjike të dy heronjve në portën e shtatë, sunduesi i ri, Kreonti, urdhëroi varrimin e Eteoklit por edhe ndalimin e varrosjes së trupit të pajetë të Poliniktit, i cili sipas tij veproi si tradhtar.
Antigona, në të kundërt me motrën e saj, Izminin, i neglizhoi të gjitha ligjet e Kreontit dhe varrosi vëllain e saj të vdekur, sipas dëshirës së zotave.
I gjithë ky konflikt përshkruhet grafikisht në tragjedinë homonime të Sofokleut.
Një roje i cili kishte rënë në gjurmët e saj e zbuloi dhe e çoi te Kreonti. Rezultati i këtij konflikti ishte ndëshkimi i pashpirt i i saj. E mbyllën në një shpellë duke e lënë pa bukë dhe pa ujë, deri sa të vdiste.
I fejuari i saj, Emoni, i biri i Kreontit, e përkrahu veprimin e Antigonës dhe akuzoi të atin, (i cili më vonë u pendua pasi orakulli Tiresia e paralajmëroi se diçka e keqe do të ndodhte) Por më kot, Antigona u vetëvra. Në dëgjimin e lajmit tragjik, Emoni u rrënua tërësisht, bindi të ëmën dhe kështu u vetëvaren që të dy.