Muzika klasike

Foto-modifikim i disa kompozitorëve më të shquar të muzikës klasike. Nga e majta - në të djathtë:
Rreshti i parë: Antonio Vivaldi, Johann Sebastian Bach, George Frideric Handel, Wolfgang Amadeus Mozart, Ludwig van Beethoven;
rreshti i dytë: Gioachino Rossini, Felix Mendelssohn, Frédéric Chopin, Richard Wagner, Giuseppe Verdi;
rreshti i tretë: Johann Strauss II, Johannes Brahms, Georges Bizet, Pyotr Ilyich Tchaikovsky, Antonín Dvořák;
rreshti i fundit: Edvard Grieg, Edward Elgar, Sergei Rachmaninoff, George Gershwin, Aram Khachaturian

Muzika klasike është arti i muzikës që prodhohet ose që ka rrënjët në muzikën tradicionale perëndimore. Ai përfshin një hapësirë të gjerë të kohës nga afërsisht shekullit të 11 deri në ditët e sotme.

Karakteristikat

Duke pasur parasysh shumëllojshmërinë jashtëzakonisht të gjerë të formave, stilet, zhanret, dhe periudhave historike që në përgjithësi perceptohen sikur përshkruhen me termin "muzikë klasike," është e vështirë në listohen karakteristikat që mund t'i atribuohet të gjitha veprave të këtij lloji. Përshkrimet e paqarta janë të shumta, të tilla si duke e përshkruar muzikën klasike si gjithçka që "zgjat një kohë të gjatë", një deklaratë e thënë e cila është vetëm një dyshim kur marrim parasysh kompozitorët bashkëkohor të janë përshkruahen si klasikë; ose muzikë e cila ka një numër të caktuar instrumentesh si violina, të cilat mund ti gjejmë edhe në zhanret e tjera. Megjithatë,ka karakteristikat që muzika klasike përmban dhe që pak ose aspak zhanret e tjera të muzikës nuk përmbajnë .

Historia

Iluminizmi është lëvizja intelektuale dhe filozofike që mbizotëroi në shekullin XVIII (veçanërisht në gjysmën e dytë të tij) dhe që kishte si synim kryesor “ndriçimin e mendjes njerëzore”, nëpërmjet shkencës dhe artit. Ky shekull u karakterizua nga një sërë ndryshimesh ekonomiko—shoqëroresi kalon që ndodhën si pasojë e revoltave popullore, të cilat arritën kulmin me revolucionin francez (1789) dhe atë amerikan (1776—1783). Filozoha iluministe u përhap në të gjitha fushat e shkencës dhe të kulturës.

Fundi i shekullit XVIII përkon me periudhën e klasicizmit në muzikë. Gjatë kësaj periudhe, arti muzikor fitoi tipare të reja, duke arritur kulmin e tij me përsosjen e simfonisë, në formë dhe përmbajtje, dhe me lindjen e një koncepti muzikor të ri e të rëndësishëm, siç ishte sonata klasike.

Gjatë kësaj periudhe, opera u zhvillua më tej dhe u kthye në gjininë e parapëlqyer nga shtresat e larta shoqërore. Gjithashtu, gjatë klasicizmit u krijuan gjini të reja, si simfonia, sonata, trio etj., dhe u përcaktuan qartë format e tyre. Sonata u kristalizua si formë muzikore. Kjo periudhë njihet si periudha e formave të qarta, të rregullta, simetrike, me përmbajtje të lirë dhe më afër njerëzores.Dhe sot muzika klasike degjohet.

Lidhje të jashtme

• Lista kronologjike e kompozerëve klasik