Orkestra simfonike

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Orkestra simfonike është orkestër e përbërë prej 80-100 instrumentistëve, të ndarë në katër seksione kryesore: harkorët, frymorët , frymorët e tunxhit dhe perkusionet. Repertori i këtij formacioni orkestral është i larmishëm dhe përpos ekzekutimit të veprave të formacionit më të vogël se ai standard ekzekutohen edhe vepra për formacion edhe më të madh si për solistë e orkestër (koncerte) dhe vepra vokalo instrumentale, me ç’rast këtij formacioni i bashkëngjiten edhe kori dhe solistët vokal (kantata, oratoriumi etj.).

Me instrumentet muzikore solo dhe në grup.Nga bashkimi i disa instrumenteve të njëjta ose të ndryshme krijohen formacione të larmishme muzikore.Formacioni instrumental i përbërë nga të gjitha instrumentet ,me të cilat jemi njohur deri tani,quhet orkestër. Orkestra e parë është formuar rreth viteve 1600,kur në oborret mbretërore muzikantët dhe kompozitorët krijonin muzikë kryesish për instrumentet e harqeve.Në vitet që pasuan,këto formacione muzikore dhe pjesët e kompozuara u pasuruan edhe me instrumente të tjera,si:instrumentet me goditje,me frymë dhe ato të perkusionit,duke formuar kështu orkestrën simfonike bashkëkohore. Orkestra simfonike bashkëkohore përbëhet nga të gjitha instrumentet ,ku numrin më të madh e ka familja e harqeve(rreth 60instrumente,32 prej të cilave janë violina).