Giacomo Albanese

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Giacomo Albanese (* 11. korrik 1890Geraci SiculoSicili; † 8. qershor 1947São Paulo) ka qenë një matematikan italian i cili është marrë me gjeometri algjebrike.

Jeta dhe vepra[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Albanese shkoi në shkollë në Palermo dhe që nga viti 1909 studioi matematikë në Scuola Normale SuperiorePisa, ndër te tjerë edhe te Eugenio Bertini, Ulisse Dini dhe Luigi Bianchi. Disertacioni i tij i 1913 te Bertini për „Stetige Systeme von Kurven auf algebraischen Flächen“ (Sistemi continui di curve sopra una superficie algebrica) fitoi çmimin Ulisse-Dini. Më pas ai u bë asistent i Dinit në Pisa dhe mbas vdekjes së tij më 1918 asistent i Onatore Nicoletti (1872-1929), ku mbajti leksione nga viti 1913.

Vepra[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  • Ciro Ciliberts, Paolo Ribenboim, Edoardo Sernesi (Herausgeber): Collected Papers of Giacomo Albanese, Queen´s Papers in Pure and Applied Mathematics 1996.