Gjykimi
Gjykimi (në kontekstin ligjor, i njohur si aktgjykim) nënkupton vlerësimin e provave për të marrë një vendim. Gjykimi është gjithashtu aftësia për të marrë vendime të menduara. Termi ka të paktën pesë përdorime të dallueshme.
Aristoteli sugjeroi që të mendojmë për të kundërtën e përdorimeve të ndryshme të një termi, nëse ekziston, për të ndihmuar në përcaktimin nëse përdorimet janë vërtet të ndryshme. [citim i nevojshëm] Disa të kundërta ndihmojnë për të demonstruar se përdorimet e tyre janë vërtet të dallueshme:
Informal[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Opinionet e shprehura si fakte.
Informal dhe psikologjik[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Përdoret në lidhje me cilësinë e aftësive njohëse dhe aftësive gjykuese të individëve të veçantë, të quajtura zakonisht mençuri ose aftësi dalluese. Të kundërtat janë marrëzia ose mospërfillja.
Formal[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Akti mendor i pohimit ose mohimit të një gjëje të tjetrës përmes krahasimit. Gjykimet u komunikohen të tjerëve duke përdorur terma të rënë dakord në formën e fjalëve ose simboleve algjebrike si kuptime për të formuar propozime që lidhen me termat, dhe kuptimet e mëtejshme të pohuara të të cilave "të lidhjes" interpretohen nga ata që përpiqen të kuptojnë gjykimin.
Ligjor[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Përdoret në kontekstin e një gjykimi ligjor, për t'iu referuar një gjetjeje, deklarate ose vendimi përfundimtar, bazuar në një peshim të konsideruar të provave, të quajtur "gjykim". E kundërta mund të jetë pezullimi ose shtyrja e gjykimit. Shih Aktgjykimin (ligj) për shpjegime të mëtejshme.
Për më tepër, gjykimi mund të nënkuptojë gjykimin e personalitetit: një fenomen psikologjik në të cilin një person formon opinione për njerëzit e tjerë.