Greqia klasike

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Nga filozofët klasik më të mëdhenj, nxënësi më i njohur i Sokratit dhe ndoshta më i devotshmi ndaj mësimdhënjeve të tij, me dhunti të shumta, Platoni, rezultoi objekt studimi por edhe kritike të ashpër për pasardhësit e tij. Shumë u mbështetën në mësimdhëniet e tij për të futur teori të reja dhe sisteme filozofike që shumë i përdorën, zakonisht duke i përzier, që tu shërbenin për përfitime vetjake. Sido që të jetë, Platoni ka qënë dhe mbetet një nga filozofët më të rëndësishëm të Greqisë klasike dhe nuk do të pushoi asnjëherë së u studjuari nga adhuruesit e filozofisë dhe jo vetëm. Por, edhe pse janë shkruajtur shumë për veprat dhe mësimdhënjet e tij, ekziston një pjes që nuk duket se i intereson shumë filologëve modern dhe kërkuesve. Brënda veprës të platonit fshihen shumë dije të thella brendësore që nuk dallohen në sy të parë. Dhe megjithatë Esoterizmi është elementi mbizotërues në veprën e filozofit të madh, i cili njohu të gjitha qëndrat më të rëndësishme të dijes që ekzistonin në periudhën e tij, brënda dhe jashtë hapsirës Greke.[1]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ Shqip, Filozofia. "Filozofia në Shqip". Dituri Wordpress. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)