Henoteizmi

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Henoteizmi (nga greqishtja me kuptimin ndjena për një Zot) sipas shkencave fetare është formë e besimeve brenda besimeve politeiste (Politeizmi) që një zot të një vendi e lartëson aq shumë sa që duket që ai të jetë i vetmi. Nga ky henoteizem lokal (akut) vije deri tek henoteizmi i përgjithshëm (permanent) d.m.th njohja e një Zoti të vetëm nga një popull i vetëm i cili ekzistimin e zotave tjerë për popujt tjerë e pranon.

Nga rrënja e kësaj shprehje vije edhe emri i përveçëm i përhapur Henor.