I munduri i natës

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

I munduri i natës Gjinia: Poezi. Autori: Ardi Omeri. Shtëpia botuese: "Medaur". Faqet e librit 116. ISBN 978-99943-36-99-777

Fragmente nga libri


Lot i hidhur


Lotët e mia...

Si një libër i kripur...

Gjithçka në to mund të lexosh...!

Lotët e mia janë me shije...

Veç unë s'po di t'i shijoj...!

Loti im i kapërdirë qindra herë

Për të shtyrë vrerin në fyt...

Loti im i bërë gur...

Sot po më mbyt...!


Lot i hidhur që shpirtin helmon,

Si rrufeja qiellin e bukur...!

Lot i tejdukshëm si një engjëll në parajsë,

Që sheh ankth e zemrën e bërë plagë,

Del pa pyetur, vetvetiu...

Të shuajë shpirtin e bërë flakë...


Mjegulla e hirtë


Tymi i bardhë i duhanit...!

Nikotina mendjemarrëse...

Mbështjellë botën me tym,

Të shoh s'më lë...!

Të mendosh s'bëhet fjalë...!

Tymi, herë i zi e herë i bardhë,

Del nga mushkëritë si shok i ikur...!

Ngrihet lart...! I bardhë...!

Është i hirtë, gri...!


Mbi kokë vjen vërdallë...!

harroi që brenda në trup ishte...!

Harroi që ishte shok...!

Tymi, herë i bardhë e herë i zi...!

U ngrit lart...!

Jo më i zi, as i bardhë...!

Është i hirtë, u bë gri...!

I lodhur nga helmi i kapërcyer ndër vite.


Kush jam?

Zgjim në lartësinë e gjithhershme të origjinës

Që nuk pranon zhgënjim...

Qënie që turfullon e hidhet përpara

Me inat e dëshpërim...

Shenjt e djall

Në luftë shpirti për pushtim...

Hijet nga errësira në dritë të diellit

Zhduken në tjetërsim...

Natë që ngrys në perëndim,

Ditë që nis me agim...

Jetë plot jetë që plogështinë

Ka hedhur pas plot neveri...

Dinamikë që tundet si ligj fizike

Në një shpirt gati të ri...

Kështu më duket se jam tani!

Dua apo do të jem nuk e di,

Kërkoj të mos jepem

Vetëm më të mos rri...

Kërkoj ç'nuk kisha e ç'dua!

Ja kush jam tani...