Kushtetuta e Italisë

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Kreu i përkohshëm i shtetit, Enrico De Nicola, nënshkroi Kushtetutën në bazë të dispozitës XVIII, më 27 dhjetor 1947.

Kushtetuta e Republikës Italiane (Italisht: Costituzione della Repubblica Italiana) u miratua nga Asambleja Kushtetuese më 22 dhjetor 1947, me 453 vota pro dhe 62 kundër. Teksti, i cili që atëherë është ndryshuar 16 herë, u shpall në një botim të jashtëzakonshëm të Gazzetta Ufficiale më 27 dhjetor 1947.[1] Asambleja Kushtetuese u zgjodh me votim të përgjithshëm më 2 qershor 1946, në të njëjtën ditë me referendumin në u bë heqja e monarkisë dhe ajo u formua nga përfaqësuesit e të gjitha forcave antifashiste që kontribuan në humbjen e forcave naziste dhe fashiste gjatë Luftës Civile Italiane.[2] Zgjedhjet u zhvilluan në të gjitha provincat italiane. Kushtetuta u hartua në vitin 1946 dhe hyri në fuqi më 1 janar 1948, një shekull pasi Kushtetuta e Mbretërisë së Italisë, Statuto Albertino, ishte miratuar.[3]

Shiko edhe[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ "Costituzione della Repubblica Italiana". www.gazzettaufficiale.it. Gazzetta Ufficiale. Arkivuar nga origjinali më 14 nëntor 2019. Marrë më 14 nëntor 2019. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  2. ^ McGaw Smyth, Howard (1948). "Italy: From Fascism to the Republic (1943-1946)". The Western Political Quarterly. 1 (3): 205–222. doi:10.2307/442274. JSTOR 442274. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  3. ^ Einaudi, Mario (gusht 1948). "The Constitution of the Italian Republic". American Political Science Review. 42 (4): 661–676. doi:10.2307/1950923. JSTOR 1950923. S2CID 145689252. {{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)