Jump to content

Metodologjia e anketave

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë


Metodologjia e anketave është një fushë e Statistikave të Aplikuara që studion nxjerrjen e kampioneve të njësive individuale nga një popullatë dhe teknikat e mbledhjes së të dhënave, të tilla si ndërtimi i pyetësorit dhe metodat për përmirësimin e numrit dhe saktësisë së përgjigjeve ndaj anketave.

Sondazhet statistikore ndërmerren me qëllimin e marrjes së konkluzione statistikore për popullsinë që po studiohet, dhe kjo varet fuqimisht nga pyetjet e anketës. Anketat rreth shëndetit publik, anketat për hulumtimin e tregut, anketat qeveritare dhe regjistrimet, janë të gjitha shembuj të hulumtimit kuantitativ që përdorin metodologjinë bashkëkohore për t'iu përgjigjur pyetjeve në lidhje me një popullsi. Edhe pse regjistrimet nuk përfshijnë një "mostër", ata përfshijë aspekte të tjera të metodologjisë së anketave, si: pyetësorët, intervistuesit dhe teknikat që duhen ndjekur pas mospërgjigjes. Sondazhet japin informacion të rëndësishëm për të gjitha llojet e informimit publik dhe fushave kërkimore, p.sh., marketing, psikologji, shëndetësi dhe sociologji.[1]

Përmbledhje

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Një studim është i përbërë nga të paktën një mostër (ose popullsinë e plotë në rastin e regjistrimit të popullsisë), një metodë e mbledhjes së të dhënave (p.sh., një pyetësor) dhe pyetjet individuale apo mjete që bëhen të dhëna që mund të analizohen statistikisht. Një studim i vetëm mund të përqëndrohet në lloje të ndryshme të temave të tilla si preferenca (p.sh. për një kandidat presidencial), mendime (p.sh., duhet aborti të jetë i ligjshëm?), sjellje (pirja e duhanit dhe përdorimi i alkoolit), ose informacione faktike (p.sh., të ardhurat), në varësi të qëllimit të saj. Ngaqë hulumtimi i anketave është pothuajse gjithmonë bazuar në një mostër të popullsisë, suksesi i hulumtimit varet nga përfaqësimi i kampionit në lidhje me një popullsi me interes për studiuesin. Kjo popullsi mund të shkojnë nga popullsia e përgjithshme e një vendi të caktuar, në grupe të veçanta të njerëzve brenda atij vendi,ose në një listë anëtarësie të një organizatë profesionale, ose listën e studentëve të regjistruar në një sistem shkollor. Metodologjia e anketave si një fushë shkencore kërkon të identifikojë parimet në lidhje me dizajnin e mostrës, instrumentet e grumbullimit të të dhënave, rregullimin statistikorë të të dhënave, përpunimin e të dhënave, si dhe analizën përfundimtare e të dhënave që mund të krijojë gabime të anketimit sistematike dhe rastësore. Gabimet e studimit analizohen ndonjëherë në lidhje me koston e studimit. Kufizimet e kostos janë përshtatur ndonjëherë si përmirësim i cilësisë brenda kufizimeve të kostos, ose ndryshe, reduktimin e kostove për një nivel të caktuar të cilësisë. Metodologjia e anketave është edhe një fushë shkencore dhe një profesion, që do të thotë se disa profesionistë të fushës fokusohen në gabime të anketës empirikisht dhe tjerë projektojnë anketa për zvogëlimin e këtyre gabimeve. Për dizenjatorë të anketës, detyra përfshin marrjen e një sërë vendimesh rreth mijëra tipareve individuale të një sondazhi për t’a përmirësuar atë.[2]

Tema të metodologjisë së anketave

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Sfidat më të rëndësishme metodologjike të një metodologjisti anketimi, përfshijë marrjen e vendimeve mbi:[2]

  • Identifikimin dhe zgjedhjen e anëtarëve potencial për mostër.
  • Kontakti me individët e provuar dhe mbledhja e të dhënava nga ata që janë të vështirë për t’u arritur (ose të gatshëm për t'u përgjigjur)
  • Vlerësimi dhe testimi i pyetjeve.
  • Zgjidhja e mënyrës si të shtroni pyetje dhe mbledhjen e përgjigjeve.
  • Trajnimi dhe mbikëqyrja e intervistuesit (në qoftë se ata janë të përfshirë).
  • Kontrolli i të dhënave për saktësinë dhe qëndrueshmëri të brendshme.
  • Vlerësimii studimit për të korrigjuar gabimet e identifikuara.

Përzgjedhja e mostrave

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Mostrat e anketës mund të ndahen gjerësisht në dy lloje: mostrat probabilitare dhe mostrat jo-probabilitare. Këto janë diskutuar në disa burime, duke përfshirë Salant dhe Dillman-it.[3] Shtresimi i mostrave është një metodë e marrjes së mostrave të probabilitetit, të tilla që nën-popullatat brenda një popullsie të përgjithshme, janë identifikuar dhe përfshirë në kampionin e zgjedhur në mënyrë të balancuar.

Mënyrat e mbledhjes së të dhënave

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ka disa mënyra të administrimit të një sondazhi. Zgjedhja ndërmjet mënyrave administrative ndikohet nga disa faktorë, duke përfshirë:

  1. kostot,
  2. mbulimin e popullsisë së synuar,
  3. fleksibiliteti i të bërit pyetje,
  4. gatishmëria e të anketuarit për të marrë pjesë,
  5. saktësia e përgjigjeve.

Metoda të ndryshme krijojnë efekte që ndryshojnë mënyrën si të anketuarit përgjigjen, dhe metoda të ndryshme kanë avantazhe të ndryshme. Mënyrat më të zakonshme të administrimit mund të përmblidhen si:[4]

  • Telefoni
  • Posta elektronike
  • Sondazhet Online
  • Sondazhet në shtëpi
  • Sondazhet e zhvilluara në rrugë
  • Të gjitha më lart.

Sondazhet ndër seksionale dhe gjatësore

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ka një dallim në mes, anketave që zhvillohen një herë (ndër-sektoriale), të cilat përfshijnë një pyetësor të vetëm apo intervistë administruar për çdo anëtar të mostrës, dhe anketave të cilat në mënyrë të përsëritur mbledhin informacion nga të njëjtit njerëz me kalimin e kohës. Këto të fundit janë të njohur si anketat gjatësore.Sondazhet gjatësore kanë avantazhe të konsiderueshme analitike, por ato janë gjithashtu të vështirë për të zbatuar me sukses. Si pasojë, metodat e specializuara janë zhvilluar për të zgjedhur mostra gjatësore, të mbledhë të dhëna në mënyrë të përsëritur, për të mbajtur gjurmët e anëtarëve të mostrës me kalimin e kohës, për të mbajtur të anketuarit të motivuar për të marrë pjesë, dhe për të përpunuar dhe analizuar të dhënat e anketës gjatësore[5]

Formatet e përgjigjeve

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Zakonisht, një studim përbëhet nga një numër i pyetjeve që i pyeturi ka për t'iu përgjigjur në një format të caktuar. Ka një dallim mes pyetjeve të hapura dhe të mbyllura. Një pyetje e hapur kërkon të intervistuarin për të formuluar përgjigjen e tij ose të saj, ndërsa një pyetje të mbyllura i intervistuari zgjedh një përgjigje nga një numër i caktuar opsionesh. Opsionet e përgjigjeve për një pyetje të mbyllur duhet të jetë shteruese dhe reciprokisht ekskluzive. Katër llojet e shkallëve reaguese për pyetjes dallohen:

  • dihotome, ku i pyeturi ka dy opsione
  • nominale, ku i pyeturi ka më shumë se dy opsione të renditura
  • rendor, ku i pyeturi ka më shumë se dy opsione
  • i vazhdueshëm, ku i pyeturi është paraqitur me një shkallë të vazhdueshme

Përgjigja e një të anketuari për një pyetje të hapur mund të përkthehetnë një shkallë përgjigje,[4] ose analizohet duke përdorur metoda më cilësore.

Reduktimi i mospërgjigjes

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Mënyrat e mëposhtme janë rekomanduar për reduktimin e mos përgjigjesisë[6] të anketave në telefon dhe ballë për ballë:[7]

  • Letër paraprake. Një letër e shkurtër duhet dërguar paraprakisht për të informuar të anketuarit e mostrës për anketën e ardhshme. Stili i letrës duhet të jetë personal, por jo i zgjatur. Së pari, ai njofton se një telefonatë do të bëhet ose një intervistues dëshiron të bëjë një takim për të zhvilluar anketën ballë për ballë. Së dyti, tema e hulumtimi duhet të përshkruhet. Së fundmi, lejohet edhe një shprehje e vlerësimit të anketuesit për bashkëpunimin dhe një hapje për të bërë pyetje në anketë.
  • Trajnimi. Intervistuesit janë të trajnuar plotësisht në mënyrën se si të pyesin të anketuarit, se si të punojnë me kompjuter dhe të organizojnë oraret për telefonatat për të anketuarve të cilët nuk ishin arritur.
  • Hyrje e shkurtër. Intervistuesi duhet gjithmonë të fillojë me një udhëzim të shkurtër rreth vetes. Ajo/ai duhet të japë emrin e saj, institutin ku punon, gjatësinë e intervistës dhe qëllimin e intervistës. Gjithashtu ajo mund të jetë e dobishme për të bërë të qartë se ju nuk jeni duke shitur asgjë. Kjo ka sjellë një normë pak më të lartë të pergjigjeve.[8]
  • Pyetësor miqësor ndaj të intervistuarve. Pyetjet e bëra duhet të jenë të qarta, jo-ofenduese dhe të lehta për t'iu përgjigjur nga subjektet në studim.

shkurtësia gjithashtu shpesh citohet si rritje norme përgjigjesh. Një shkrim i 1996 ka gjetur prova të ndryshme për të mbështetur këtë pohim për anketat me shkrim dhe me gojë, duke nxjerrë si përfundimtare, faktorë të tjerë shpesh mund të jenë më të rëndësishme.[9] Një studim i 2010 duke kërkuar në 100.000 sondazhet online gjeti se shkalla e përgjigjes kishte rënë me rreth 3% në 10 pyetje dhe rreth 6% në 20 pyetje, pastaj duke ngadalësuar (për shembull, reduktim vetëm 10% në 40 pyetje).[10] Studime të tjera kanë treguar se cilësia e përgjigjes degradoi nga fundi i sondazheve të gjata.[11]

Efektet e intervistuesit

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Metodologët e anketave kanë kushtuar shumë përpjekje për të përcaktuar shkallën në të cilën përgjigjet e të intervistuarit janë të prekur nga karakteristikat fizike të intervistuesit.Tiparet kryesore të intervistuesit kanë qenë të demonstruar për të ndikuar në përgjigjet e sondazhit janë raca,[12] gjinia,[13] dhe pesha relative e trupit (BMI).[14] Këto efekte intervistuesi janë veçanërisht ndikuese kur pyetjet janë të lidhura me tiparet e intervistuesit. Prandaj, raca e intervistuesit ka treguar të ndikojë në përgjigjet ndaj masave në lidhje me qëndrimet racore,[15] seksi intervistuesi ndikon në përgjigjet e pyetjeve që kanë të bëjnë me çështjet gjinore,[16] dhe intervistuesi BMI ndikon nëpërgjigjet për ushqim dhe pyetje dieting të lidhura.[17] Ndërsa efektet e intervistuesit janë hetuar kryesisht për sondazhet ballë për ballë, gjithashtu është treguar të ekzistojë ndikim dhe në intervistat pa kontakt vizual, të tilla si anketat telefonike dhe në anketat video zgjeruara web.

Shih edhe

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referime

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
  1. ^ WhatIsASurvey.info Arkivuar 21 prill 2016 tek Wayback Machine. kontrolluar më 3 tetor 2013.
  2. ^ a b Groves, R.M.; Fowler, F. J.; Couper, M.P.; Lepkowski, J.M.; Singer, E.; Tourangeau, R. (2009). Survey Methodology. New Jersey: John Wiley & Sons. ISBN 978-1-118-21134-2.
  3. ^ Salant, Priscilla, I. Dillman, and A. Don. How to conduct your own survey. No. 300.723 S3.. 1994.
  4. ^ a b Mellenbergh, G.J. (2008). Chapter 9: Surveys. In H.J. Adèr & G.J. Mellenbergh (Eds.) (with contributions by D.J. Hand), Advising on Research Methods: A consultant's companion (fq. 183–209). Huizen, The Netherlands: Johannes van Kessel Publishing.
  5. ^ Lynn, P. (2009) (Ed.) Methodology of Longitudinal Surveys. Wiley. ISBN 0-470-01871-2.
  6. ^ Lynn, P. (2008) "The problem of non-response", chapter 3, 35-55, in International Handbook of Survey Methodology (ed.s Edith de Leeuw, Joop Hox & Don A. Dillman). Erlbaum. ISBN 0-8058-5753-2.
  7. ^ Dillman, D.A. (1978) Mail and telephone surveys: The total design method. Wiley. ISBN 0-471-21555-4
  8. ^ De Leeuw, E.D. (2001). "I am not selling anything: Experiments in telephone introductions". Kwantitatieve Methoden, fq. 22, 41–48.
  9. ^ Bogen, Karen (1996). "THE EFFECT OF QUESTIONNAIRE LENGTH ON RESPONSE RATES -- A REVIEW OF THE LITERATURE" (PDF). Proceedings of the Section on Survey Research Methods (American Statistical Association): fq. 1020–1025. Kontrolluar më 19 mars 2013.
  10. ^ "Does Adding One More Question Impact Survey Completion Rate?" Arkivuar 4 mars 2013 tek Wayback Machine. 10 dhjetor 2010. Kontrolluar më 19 mars 2013.
  11. ^ "Respondent engagement and survey length: the long and the short of it". research. 7 prill 2010. Kontrolluar më 3 tetor 2013.
  12. ^ Hill, M.E (2002). "Race of the interviewer and perception of skin color: Evidence from the multi-city study of urban inequality". American Sociological Review 67 (1): fq. 99–108. doi:10.2307/3088935. JSTOR 3088935.
  13. ^ Flores-Macias, F.; Lawson, C. (2008). "Effects of interviewer gender on survey responses: Findings from a household survey in Mexico". International Journal of Public Opinion Research 20 (1): 100–110. doi:10.1093/ijpor/edn007.
  14. ^ Eisinga, R.; Te Grotenhuis, M.; Larsen, J.K.; Pelzer, B.; Van Strien, T. (2011). "BMI of interviewer effects". International Journal of Public Opinion Research 23 (4): fq. 530–543. doi:10.1093/ijpor/edr026.
  15. ^ Anderson, B.A.; Silver, B.D.; Abramson, P.R. (1988). "The effects of the race of the interviewer on race-related attitudes of black respondents in SRC/CPS national election studies". Public Opinion Quarterly 52 (3): fq. 1–28. doi:10.1086/269108.
  16. ^ Kane, E.W.; MacAulay, L.J. (1993). "Interviewer gender and gender attitudes". Public Opinion Quarterly 57 (1): fq. 1–28. doi:10.1086/269352.
  17. ^ Eisinga, R.; Te Grotenhuis, M.; Larsen, J.K.; Pelzer, B. (2011). "Interviewer BMI effects on under- and over-reporting of restrained eating. Evidence from a national Dutch face-to-face survey and a postal follow-up". International Journal of Public Health 57 (3): fq. 643–647. doi:10.1007/s00038-011-0323-z. PMC: 3359459. PMID 22116390.

Bibliografia

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Metodologjia_e_anketave&oldid=2557848"