Ndërmarrja e përbashkët kriminale

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Ndërtesa e Gjykatës Penale Ndërkombëtare për ish-Jugosllavinë në Hagë.

Një ndërmarrje e përbashkët kriminale (NPK) është një doktrinë ligjore e përdorur gjatë gjykatave të krimeve të luftës për të lejuar ndjekjen penale të anëtarëve të një grupi për veprimet e grupit. Kjo doktrinë e konsideron çdo anëtar të një grupi të organizuar individualisht përgjegjës për krimet e kryera nga grupi brenda planit ose qëllimit të përbashkët.[1] Ajo lindi përmes zbatimit të idesë së qëllimit të përbashkët dhe është aplikuar nga Gjykata Penale Ndërkombëtare për ish-Jugosllavinë për të ndjekur penalisht liderët politikë dhe ushtarakë për krime masive të luftës, përfshirë gjenocidin, të kryera gjatë Luftërave Jugosllave 1991-1999.

Për shembull, "nëse 3 persona kryejnë një grabitje banke dhe njëri qëllon për vdekje një person në proces, ligji i konsideron të gjithë fajtorë për vrasje".[2] Koncepti i "përgjegjësisë kolektive" ku më shumë se një person mund të ndajnë përgjegjësinë dhe dënimin për veprimet e një personi tjetër nuk është i pranuar botërisht dhe konsiderohet nga disa si një formë e abuzimit të të drejtave të njeriut, ndërsa të tjerë besojnë se është i drejtë.

Shiko edhe[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ "John Ciorciari, Joint Criminal Enterprise and the Khmer Rouge Prosecutions". Arkivuar nga origjinali më 2009-12-14. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  2. ^ "Atrocities in Yugoslavia unraveled much later". {{cite news}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)