Agjërimi me ndërprerje

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Agjërimi me ndërprerje është cilido nga oraret e ndryshme të vakteve që qarkullojnë ndërmjet agjërimit vullnetar (ose marrjes së reduktuar të kalorive) dhe mosagjërimit gjatë një periudhe të caktuar.[1] [2] Metodat e agjërimit të ndërprerë përfshijnë agjërimin me ditë alternative, [3] agjërimin periodik dhe ushqimin ditor të kufizuar me kohë. [1] [4]

Agjërimi me ndërprerje është studiuar për të gjetur nëse mund të zvogëlojë rrezikun e sëmundjeve të lidhura me dietën, siç është sindroma metabolike. [1] [5] [6] [7] Një përmbledhje e vitit 2019 arriti në përfundimin se agjërimi me ndërprerje mund të ndihmojë me obezitetin, rezistencën ndaj insulinës, dislipideminë, hipertensionin dhe inflamacionin. [1] Një rishikim i vitit 2022 tregoi se agjërimi me ndërprerje është përgjithësisht i sigurt.[8] Efektet negative të agjërimit me ndërprerje nuk janë studiuar plotësisht, duke bërë që disa akademikë të vënë në dukje rrezikun e tij si një modë diete. [9] Instituti Kombëtar i SH.B.A.-së për plakjen deklaron se nuk ka prova të mjaftueshme për të rekomanduar agjërimin me ndërprerje dhe inkurajon të flasësh me ofruesin e kujdesit shëndetësor për përfitimet dhe rreziqet përpara se të bësh ndonjë ndryshim të rëndësishëm në modelin e të ushqyerit. [10]

Agjërimi ekziston në praktika të ndryshme fetare, duke përfshirë Budizmin, Krishterimin, Hinduizmin, Islamin, Jainizmin dhe Judaizmin . [2] [11] [12]

Historia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Agjërimi është një traditë e lashtë, e cila është praktikuar nga shumë kultura dhe fe gjatë shekujve . [9] [13] [14]

Agjërimet me ndërprerje terapeutike për trajtimin e obezitetit janë studiuar të paktën që nga viti 1915, me një interes të ripërtërirë në komunitetin mjekësor në vitet 1960 pasi Bloom dhe kolegët e tij publikuan një "raport entuziast". [15] Agjërimet me ndërprerje, ose "periudhat afatshkurtra të urisë", varionin nga 1 deri në 14 ditë në këto studime të hershme. [16] Ky entuziazëm depërtoi në revistat laike, gjë që i nxiti studiuesit dhe mjekët të kujdeseshin për përdorimin e agjërimeve me ndërprerje pa monitorim mjekësor. [17]

Një lloj agjërimi periodik i njohur si dieta 5:2 u prezantua nga Michelle Harvie dhe Mark Mattson dhe u popullarizua në MB dhe Australi nga Michael Mosley rreth vitit 2012. Gjithashtu u bë e zakonshme në Australi. [18] [19] [20]

Llojet[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Tre metoda të agjërimit me ndërprerje janë ushqyerja me kohë të kufizuar, agjërimi me ditë alternative dhe agjërimi periodik: [1] [2] [4] [21] [22]

  • Ushqimi me kohë të kufizuar përfshin të ngrënit vetëm gjatë një numri të caktuar orësh çdo ditë, shpesh duke vendosur një model të qëndrueshëm ditor të marrjes së kalorive brenda një periudhe kohore 8-12-orëshe. Ky orar mund të përafrojë marrjen e ushqimit me ritmet cirkadiane . [23] [24] Hulumtimet kanë treguar se ushqimi me kohë të kufizuar mund të zvogëlojë obezitetin dhe të ndihmojë në përmirësimin e shëndetit të përgjithshëm të zemrës. [25] [26]
  • Agjërimi alternativ ditor përfshin alternimin midis një "ditë agjërimi" 24-orëshe kur personi ha më pak se 25% të nevojave të zakonshme të energjisë, e ndjekur nga një periudhë "feste" 24-orëshe jo-agjëruese. [4] [8] [22] Ka dy nëntipe: [9] [27]
    • Agjërimi i plotë i ditëve alternative (ose kufizim total i ndërprerë i energjisë), ku nuk konsumohen kalori në ditët e agjërimit.
    • Agjërim alternativ ditor i modifikuar (ose kufizim i pjesshëm i ndërprerë i energjisë) i cili lejon konsumimin e deri në 25% të nevojave ditore të kalorive në ditët e agjërimit në vend të agjërimit të plotë. Kjo është e ngjashme me alternimin e ditëve me ushqimin normal dhe ditët me një dietë shumë të ulët kalorive. [28]
  • Agjërimi periodik ose agjërimi gjithëditor përfshin çdo periudhë agjërimi të njëpasnjëshëm prej më shumë se 24 orësh, siç është dieta 5:2 ku ka një ose dy ditë agjërimi në javë, deri në versionin më ekstrem me disa ditë ose javë agjërim. [1] Gjatë ditëve të agjërimit, në vend të agjërimit të plotë, mund të lejohet konsumimi i përafërsisht 500 deri në 700 kalori, ose rreth 25% e marrjes së rregullt ditore të kalorive. [1] [27] [29]

Shkenca në lidhje me agjërimin me ndërprerje është paraprake dhe e pasigurt për shkak të mungesës së studimeve mbi efektet e tij afatgjata. [1] [10] [30] [31] Provat paraprake tregojnë se agjërimi me ndërprerje mund të jetë efektiv për humbje peshe, mund të ulë rezistencën ndaj insulinës dhe insulinën e agjërimit dhe mund të përmirësojë shëndetin kardiovaskular dhe metabolik, megjithëse qëndrueshmëria afatgjatë e këtyre efekteve nuk është studiuar. [1]

Hulumtimi[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Pesha trupore dhe rreziku i sëmundjeve metabolike[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ka prova të kufizuara që agjërimi me ndërprerje prodhon humbje peshe të krahasueshme me një dietë të kufizuar me kalori. [5][6] [32] [33] [34] [35] Shumica e studimeve mbi agjërimin me ndërprerje te njerëzit kanë vërejtur humbje peshe, duke filluar nga 2.5% në 9.9%. [36] [37] [35]

Zvogëlimi i peshës trupore mund t'i atribuohet humbjes së masës yndyrore dhe disa masës së dobët. [38] [39] Për të ngrënit me kohë të kufizuar, raporti i humbjes së peshës është përkatësisht 4:1 për masën yndyrore ndaj masës së dobët. [8] [22] Agjërimi i ditëve alternative nuk ndikon në masën e dobët trupore, [4] [40] edhe pse një rishikim gjeti një rënie të vogël. [41]

Agjërimi alternativ i ditës përmirëson biomarkerët kardiovaskular dhe metabolikë në mënyrë të ngjashme me një dietë të kufizimit të kalorive te njerëzit që janë mbipeshë, obezë ose kanë sindromë metabolike . [5] [7] [29] [42]

Agjërimi me ndërprerje nuk është studiuar tek fëmijët, të moshuarit ose njerëzit nën peshë dhe mund të jetë i dëmshëm në këto popullata. [5] [7] [10] [43] Agjërimi me ndërprerje nuk rekomandohet për njerëzit që nuk janë mbipeshë dhe qëndrueshmëria afatgjatë e agjërimit me ndërprerje nuk dihet derinë vitin 2018. [10] [44] [45]

Një përmbledhje e vitit 2021 zbuloi se agjërimi i moderuar i alternuar i ditëve për dy deri në gjashtë muaj u shoqërua me reduktime të peshës trupore, indeksit të masës trupore dhe faktorëve të rrezikut kardiometabolik te të rriturit mbipeshë ose obezë. [46]

Mekanizmat e mundshëm[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Hulumtimet paraprake tregojnë se agjërimi mund të shkaktojë një kalim nëpër katër gjendje:

  1. Gjendja e ushqyer ose gjendja absorbuese gjatë ngopjes, kur burimi kryesor i karburantit është glukoza dhe ruajtja e yndyrës së trupit është aktive, që zgjat rreth 4 orë; [47] [48]
  2. Gjendja postabsorbuese, që zgjat deri në 18 orë, kur glukagoni sekretohet dhe trupi përdor rezervat e glukozës në mëlçi si burim karburanti ; [4] [49] [47]
  3. Gjendja e agjërimit, që kalon në mënyrë progresive në rezerva të tjera, si yndyra, acidi laktik dhe alanina, si burime karburanti, kur rezervat e glukozës në mëlçi janë varfëruar, që ndodh pas 12 deri në 36 orë agjërimi të vazhdueshëm; [48] [50] [51]
  4. Zhvendosja nga sinteza preferenciale e lipideve dhe ruajtja e yndyrës, në mobilizimin e yndyrës (në formën e acideve yndyrore të lira), të metabolizuara në ketone me prejardhje nga acidet yndyrore për të siguruar energji. [48] [52] [53] Disa autorë e quajnë këtë tranzicion "ndërprerës metabolik". [1][49] [54]

Agjërimi fetar[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Agjërimi me ndërprerje ekziston në disa praktika fetare. [2][11] Këto përfshijnë Agjërimin e Zi të Krishterimit (zakonisht i praktikuar gjatë Kreshmës ), Vrata ( Hinduizëm ), Ramazan ( Islam ), Yom Kippur ( Judaizëm ), Të Dielën e Agjërimit ( Kisha e Jezu Krishtit e Shenjtorëve të Ditëve të Mëvonshme ), Agjërimi Jain dhe Budist agjërimi . [2] [11] [12] Praktikat fetare të agjërimit mund të kërkojnë vetëm abstenim nga disa ushqime ose të zgjasin për një periudhë të shkurtër kohe dhe të shkaktojnë efekte të papërfillshme. [11]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ a b c d e f g h i j de Cabo R, Mattson MP (dhjetor 2019). "Effects of Intermittent Fasting on Health, Aging, and Disease". The New England Journal of Medicine (në anglisht). 381 (26): 2541–2551. doi:10.1056/NEJMra1905136. PMID 31881139.
  2. ^ a b c d e Patterson RE, Laughlin GA, LaCroix AZ, Hartman SJ, Natarajan L, Senger CM, etj. (gusht 2015). "Intermittent Fasting and Human Metabolic Health". Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics (në anglisht). 115 (8): 1203–12. doi:10.1016/j.jand.2015.02.018. PMC 4516560. PMID 25857868.
  3. ^ Trepanowski JF, Kroeger CM, Barnosky A, Klempel MC, Bhutani S, Hoddy KK, etj. (korrik 2017). "Effect of Alternate-Day Fasting on Weight Loss, Weight Maintenance, and Cardioprotection Among Metabolically Healthy Obese Adults: A Randomized Clinical Trial". JAMA Internal Medicine (në anglisht). 177 (7): 930–938. doi:10.1001/jamainternmed.2017.0936. PMC 5680777. PMID 28459931.
  4. ^ a b c d e Tinsley GM, La Bounty PM (tetor 2015). "Effects of intermittent fasting on body composition and clinical health markers in humans". Nutrition Reviews (në anglisht). 73 (10): 661–74. doi:10.1093/nutrit/nuv041. PMID 26374764.
  5. ^ a b c d Cioffi I, Evangelista A, Ponzo V, Ciccone G, Soldati L, Santarpia L, etj. (dhjetor 2018). "Intermittent versus continuous energy restriction on weight loss and cardiometabolic outcomes: a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials". Journal of Translational Medicine (Systematic review) (në anglisht). 16 (1): 371. doi:10.1186/s12967-018-1748-4. PMC 6304782. PMID 30583725.{{cite journal}}: Mirëmbajtja CS1: DOI i lirë i pashënjuar (lidhja)
  6. ^ a b Sainsbury A, Wood RE, Seimon RV, Hills AP, King NA, Gibson AA, Byrne NM (dhjetor 2018). "Rationale for novel intermittent dieting strategies to attenuate adaptive responses to energy restriction". Obesity Reviews (në anglisht). 19 (Suppl 1): 47–60. doi:10.1111/obr.12787. PMID 30511512.
  7. ^ a b c Harris L, Hamilton S, Azevedo LB, Olajide J, De Brún C, Waller G, etj. (shkurt 2018). "Intermittent fasting interventions for treatment of overweight and obesity in adults: a systematic review and meta-analysis" (PDF). JBI Database of Systematic Reviews and Implementation Reports (në anglisht). 16 (2): 507–547. doi:10.11124/JBISRIR-2016-003248. PMID 29419624. Arkivuar (PDF) nga origjinali më 30 tetor 2019. Marrë më 23 tetor 2019.
  8. ^ a b c Varady KA, Cienfuegos S, Ezpeleta M, Gabel K (shkurt 2022). "Clinical application of intermittent fasting for weight loss: progress and future directions". Nat Rev Endocrinol (në anglisht). 18 (5): 309–321. doi:10.1038/s41574-022-00638-x. PMID 35194176.
  9. ^ a b c Hart K (2018). "Chapter 4.6 Fad diets and fasting for weight loss in obesity.". përmbledhur nga Hankey C (red.). Advanced nutrition and dietetics in obesity (në anglisht). Wiley. fq. 177–182. ISBN 9780470670767.
  10. ^ a b c d "Calorie restriction and fasting diets: What do we know?" (në anglisht). National Institute on Aging, US National Institutes of Health. 14 gusht 2018. Arkivuar nga origjinali më 5 tetor 2019. Marrë më 29 shtator 2019.
  11. ^ a b c d Persynaki A, Karras S, Pichard C (mars 2017). "Unraveling the metabolic health benefits of fasting related to religious beliefs: A narrative review". Nutrition (në anglisht). 35: 14–20. doi:10.1016/j.nut.2016.10.005. PMID 28241983.
  12. ^ a b Kannan S, Mahadevan S, Seshadri K, Sadacharan D, Velayutham K (2016). "Fasting practices in Tamil Nadu and their importance for patients with diabetes". Indian Journal of Endocrinology and Metabolism (në anglisht). 20 (6): 858–862. doi:10.4103/2230-8210.192921. PMC 5105573. PMID 27867892.{{cite journal}}: Mirëmbajtja CS1: DOI i lirë i pashënjuar (lidhja)
  13. ^ "Fasting - A History". Intensive Dietary Management (në anglisht). 11 prill 2015. Arkivuar nga origjinali më 5 nëntor 2019. Marrë më 4 tetor 2019.
  14. ^ "Why fasting is now back in fashion". The Telegraph (në anglisht). 13 prill 2015. Arkivuar nga origjinali më 16 janar 2019. Marrë më 14 janar 2019.
  15. ^ Howard AN (1975). "Dietary Treatment of Obesity". Obesity: Its pathogenesis and management (Monograph) (në anglisht). Springer Netherlands. fq. 123–153. doi:10.1007/978-94-011-7155-7_5. ISBN 978-94-011-7155-7.:125
  16. ^ Duncan GG (shtator 1964). "The Control of Obesity by Intermittent Fasts". Transactions of the American Clinical and Climatological Association (Review) (në anglisht). 74 (5): 121–9. doi:10.1016/S0025-7125(16)33406-X. PMC 2249073. PMID 14047310.
  17. ^ Dinning JS (tetor 1963). "Correction of Obesity by Fasting". Nutrition Reviews (Mini-review) (në anglisht). 21 (10): 304–6. doi:10.1111/j.1753-4887.1963.tb07474.x. PMID 14069065.
  18. ^ "The power of intermittent fasting" (në anglisht). BBC Health. 5 gusht 2012. Arkivuar nga origjinali më 16 shkurt 2019. Marrë më 14 janar 2019.
  19. ^ "Horizon - Eat, Fast and Live Longer" (në anglisht). BBC iPlayer. 6 gusht 2012. Arkivuar nga origjinali më 5 janar 2019. Marrë më 14 janar 2019.
  20. ^ "What the science says about the 5:2 intermittent fasting diet". ABC Everyday (në anglisht). Australian Broadcasting Corporation. 10 shkurt 2020. Marrë më 11 shkurt 2021. This story, which was originally written by Pamela Wilson and published by ABC Health and Wellbeing, has been reviewed by Dr Rosemary Stanton OAM, nutritionist and visiting fellow, School of Medical Sciences, University of NSW, and was updated in 2019. Posted 5 Feb 2020, updated 10 Feb 2020
  21. ^ "Diet Review: Intermittent Fasting for Weight Loss". The Nutrition Source (në anglisht). Harvard School of Public Health. 16 janar 2018. Arkivuar nga origjinali më 11 tetor 2019. Marrë më 4 tetor 2019.
  22. ^ a b c Varady, Krista A.; Cienfuegos, Sofia; Ezpeleta, Mark; Gabel, Kelsey (11 tetor 2021). "Cardiometabolic Benefits of Intermittent Fasting". Annual Review of Nutrition (në anglisht). 41 (1): 333–361. doi:10.1146/annurev-nutr-052020-041327. ISSN 0199-9885. PMID 34633860.
  23. ^ Chaix, Amandine; Manoogian, Emily N.C.; Melkani, Girish C.; Panda, Satchidananda (21 gusht 2019). "Time-Restricted Eating to Prevent and Manage Chronic Metabolic Diseases". Annual Review of Nutrition (në anglisht). 39 (1): 291–315. doi:10.1146/annurev-nutr-082018-124320. PMC 6703924. PMID 31180809.
  24. ^ Parr, Evelyn B; Devlin, Brooke L; Hawley, John A (2022-05-01). "Perspective: Time-Restricted Eating—Integrating the What with the When". Advances in Nutrition (në anglisht). 13 (3): 699–711. doi:10.1093/advances/nmac015. ISSN 2161-8313. PMC 9156382. PMID 35170718.
  25. ^ Regmi, Prashant; Heilbronn, Leonie K. (2020-06-26). "Time-Restricted Eating: Benefits, Mechanisms, and Challenges in Translation". iScience (në anglisht). 23 (6): 101161. doi:10.1016/j.isci.2020.101161. ISSN 2589-0042. PMC 7262456. PMID 32480126.
  26. ^ Gabel, Kelsey; Cienfuegos, Sofia; Kalam, Faiza; Ezpeleta, Mark; Varady, Krista A. (2021-03-26). "Time-Restricted Eating to Improve Cardiovascular Health". Current Atherosclerosis Reports (në anglisht). 23 (5): 22. doi:10.1007/s11883-021-00922-7. ISSN 1534-6242. PMC 8218778. PMID 33772388.
  27. ^ a b Patterson RE, Sears DD (gusht 2017). "Metabolic Effects of Intermittent Fasting". Annual Review of Nutrition (në anglisht). 37 (1): 371–393. doi:10.1146/annurev-nutr-071816-064634. PMID 28715993.
  28. ^ Johnstone A (maj 2015). "Fasting for weight loss: an effective strategy or latest dieting trend?". International Journal of Obesity (Review) (në anglisht). 39 (5): 727–33. doi:10.1038/ijo.2014.214. PMID 25540982.
  29. ^ a b Mattson MP, Longo VD, Harvie M (tetor 2017). "Impact of intermittent fasting on health and disease processes". Ageing Research Reviews (në anglisht). 39: 46–58. doi:10.1016/j.arr.2016.10.005. PMC 5411330. PMID 27810402.
  30. ^ Evert AB, Dennison M, Gardner CD, Garvey WT, Lau KH, MacLeod J, etj. (maj 2019). "Nutrition Therapy for Adults With Diabetes or Prediabetes: A Consensus Report". Diabetes Care (Professional society guidelines) (në anglisht). 42 (5): 731–754. doi:10.2337/dci19-0014. PMC 7011201. PMID 31000505.
  31. ^ Minister of Health NZ (2017). Clinical guidelines for weight management in New Zealand adults (National guidelines) (në anglisht). ISBN 978-1-98-853916-4. Arkivuar nga origjinali më 1 nëntor 2019. Marrë më 1 nëntor 2019.
  32. ^ Davis CS, Clarke RE, Coulter SN, Rounsefell KN, Walker RE, Rauch CE, etj. (mars 2016). "Intermittent energy restriction and weight loss: a systematic review". European Journal of Clinical Nutrition (në anglisht). 70 (3): 292–9. doi:10.1038/ejcn.2015.195. PMID 26603882.
  33. ^ Freire R (janar 2020). "Scientific evidence of diets for weight loss: Different macronutrient composition, intermittent fasting, and popular diets". Nutrition (në anglisht). 69: 110549. doi:10.1016/j.nut.2019.07.001. PMID 31525701.
  34. ^ Rynders, Corey A.; Thomas, Elizabeth A.; Zaman, Adnin; Pan, Zhaoxing; Catenacci, Victoria A.; Melanson, Edward L. (14 tetor 2019). "Effectiveness of Intermittent Fasting and Time-Restricted Feeding Compared to Continuous Energy Restriction for Weight Loss". Nutrients (në anglisht). 11 (10): 2442. doi:10.3390/nu11102442. ISSN 2072-6643. PMC 6836017. PMID 31614992.
  35. ^ a b Trepanowski, John F.; Kroeger, Cynthia M.; Barnosky, Adrienne; Klempel, Monica C.; Bhutani, Surabhi; Hoddy, Kristin K.; Gabel, Kelsey; Freels, Sally; Rigdon, Joseph; Rood, Jennifer; Ravussin, Eric (1 korrik 2017). "Effect of Alternate-Day Fasting on Weight Loss, Weight Maintenance, and Cardioprotection Among Metabolically Healthy Obese Adults: A Randomized Clinical Trial". JAMA Internal Medicine (në anglisht). 177 (7): 930–938. doi:10.1001/jamainternmed.2017.0936. ISSN 2168-6106. PMC 5680777. PMID 28459931.
  36. ^ Ekmekcioglu C (21 tetor 2019). "Nutrition and longevity - From mechanisms to uncertainties". Critical Reviews in Food Science and Nutrition (Review) (në anglisht). 60 (18): 3063–3082. doi:10.1080/10408398.2019.1676698. PMID 31631676.
  37. ^ Stockman MC, Thomas D, Burke J, Apovian CM (qershor 2018). "Intermittent Fasting: Is the Wait Worth the Weight?". Current Obesity Reports (Review) (në anglisht). 7 (2): 172–185. doi:10.1007/s13679-018-0308-9. PMC 5959807. PMID 29700718. Nearly all IF studies have resulted in some degree of weight loss, ranging from 2.5–9.9%, and associated fat mass loss.
  38. ^ Fanti, Maura; Mishra, Amrendra; Longo, Valter D.; Brandhorst, Sebastian (29 janar 2021). "Time-Restricted Eating, Intermittent Fasting, and Fasting-Mimicking Diets in Weight Loss". Current Obesity Reports (në anglisht). 10 (2): 70–80. doi:10.1007/s13679-021-00424-2. ISSN 2162-4968. PMID 33512641.
  39. ^ Gabel, Kelsey; Cienfuegos, Sofia; Kalam, Faiza; Ezpeleta, Mark; Varady, Krista A. (26 mars 2021). "Time-Restricted Eating to Improve Cardiovascular Health". Current Atherosclerosis Reports (në anglisht). 23 (5): 22. doi:10.1007/s11883-021-00922-7. ISSN 1523-3804. PMC 8218778. PMID 33772388.
  40. ^ Alhamdan BA, Garcia-Alvarez A, Alzahrnai AH, Karanxha J, Stretchberry DR, Contrera KJ, etj. (shtator 2016). "Alternate-day versus daily energy restriction diets: which is more effective for weight loss? A systematic review and meta-analysis". Obesity Science & Practice (në anglisht). 2 (3): 293–302. doi:10.1002/osp4.52. PMC 5043510. PMID 27708846.
  41. ^ Roman YM, Dominguez MC, Easow TM, Pasupuleti V, White CM, Hernandez AV (tetor 2019). "Effects of intermittent versus continuous dieting on weight and body composition in obese and overweight people: a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials". International Journal of Obesity (në anglisht). 43 (10): 2017–2027. doi:10.1038/s41366-018-0204-0. PMID 30206335.
  42. ^ Papamichou D, Panagiotakos DB, Itsiopoulos C (qershor 2019). "Dietary patterns and management of type 2 diabetes: A systematic review of randomised clinical trials". Nutrition, Metabolism, and Cardiovascular Diseases (Systematic review) (në anglisht). 29 (6): 531–543. doi:10.1016/j.numecd.2019.02.004. PMID 30952576.
  43. ^ Longo VD, Mattson MP (shkurt 2014). "Fasting: molecular mechanisms and clinical applications". Cell Metabolism (në anglisht). 19 (2): 181–92. doi:10.1016/j.cmet.2013.12.008. PMC 3946160. PMID 24440038.
  44. ^ Harris L, McGarty A, Hutchison L, Ells L, Hankey C (janar 2018). "Short-term intermittent energy restriction interventions for weight management: a systematic review and meta-analysis". Obesity Reviews (në anglisht). 19 (1): 1–13. doi:10.1111/obr.12593. PMID 28975722.
  45. ^ Headland M, Clifton PM, Carter S, Keogh JB (qershor 2016). "Weight-Loss Outcomes: A Systematic Review and Meta-Analysis of Intermittent Energy Restriction Trials Lasting a Minimum of 6 Months". Nutrients (në anglisht). 8 (6): 354. doi:10.3390/nu8060354. PMC 4924195. PMID 27338458.
  46. ^ Patikorn, Chanthawat; Roubal, Kiera; Veettil, Sajesh K.; Chandran, Viji; Pham, Tuan; Lee, Yeong Yeh; Giovannucci, Edward L.; Varady, Krista A.; Chaiyakunapruk, Nathorn (17 dhjetor 2021). "Intermittent fasting and obesity-related health outcomes: An umbrella review of meta-analyses of randomized clinical trials". JAMA Network Open (në anglisht). 4 (12): e2139558. doi:10.1001/jamanetworkopen.2021.39558. ISSN 2574-3805. PMC 8683964. PMID 34919135.
  47. ^ a b Monnier L, Colette C, Lapinski H, Boniface H (prill 2004). "Self-monitoring of blood glucose in diabetic patients: from the least common denominator to the greatest common multiple". Diabetes & Metabolism (Mini-review) (në anglisht). Elsevier Masson. 30 (2): 113–9. doi:10.1016/S1262-3636(07)70097-6. PMID 15223983. Arkivuar nga origjinali më 8 nëntor 2019. Marrë më 8 nëntor 2019.
  48. ^ a b c Drăgoi CM (10 korrik 2019). "Insights into Chrononutrition: The Innermost Interplay Amongst Nutrition, Metabolism and the Circadian Clock, in the Context of Epigenetic Reprogramming". Farmacia (në anglisht). 67 (4): 557–571. doi:10.31925/farmacia.2019.4.2.
  49. ^ a b Anton SD, Moehl K, Donahoo WT, Marosi K, Lee SA, Mainous AG, etj. (shkurt 2018). "Flipping the Metabolic Switch: Understanding and Applying the Health Benefits of Fasting". Obesity (Review) (në anglisht). 26 (2): 254–268. doi:10.1002/oby.22065. PMC 5783752. PMID 29086496.
  50. ^ Cahill GF (gusht 2006). "Fuel metabolism in starvation". Annual Review of Nutrition (Narrative Review) (në anglisht). 26 (1): 1–22. doi:10.1146/annurev.nutr.26.061505.111258. PMID 16848698.
  51. ^ Renold AE (1965). "Section 5: Adipose Tissue". Handbook of Physiology: a Critical, Comprehensive Presentation of Physiological Knowledge and Concepts (në anglisht). American Physiological Society.
  52. ^ Lechner K, von Schacky C, McKenzie AL, Worm N, Nixdorff U, Lechner B, etj. (mars 2020). "Lifestyle factors and high-risk atherosclerosis: Pathways and mechanisms beyond traditional risk factors". European Journal of Preventive Cardiology (në anglisht). 27 (4): 394–406. doi:10.1177/2047487319869400. PMC 7065445. PMID 31408370.
  53. ^ Zubrzycki A, Cierpka-Kmiec K, Kmiec Z, Wronska A (tetor 2018). "The role of low-calorie diets and intermittent fasting in the treatment of obesity and type-2 diabetes". Journal of Physiology and Pharmacology (Review) (në anglisht). 69 (5). doi:10.26402/jpp.2018.5.02. PMID 30683819.
  54. ^ Mattson MP, Moehl K, Ghena N, Schmaedick M, Cheng A (shkurt 2018). "Intermittent metabolic switching, neuroplasticity and brain health". Nature Reviews. Neuroscience (Review) (në anglisht). 19 (2): 63–80. doi:10.1038/nrn.2017.156. PMC 5913738. PMID 29321682.

Linqe te jashtme[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Agjërimi_me_ndërprerje&oldid=2527842"