Ejvallah

Ejvallah por edhe ejvallá, përdoret sidomos prej fetarësh dhe muhibësh të tarikateve të ndryshme si shenjtë nënshtrimi dhe përvujtnie ndaj vullnesës së Zotit. Në popull gjithandej shprehet me kuptimin e "lë me Tënzot, faleminderës, lamtumirë, etj." Në Shqipëri të Mesme, ndër dasma e synetllëqe, i zoti i shtëpisë u përgjigjet urimeve të drejtuara me një ejvalláh!, p.sh. në synetllik: "ndjefsh né i martofsh", përgj. "Ejvallah, ndjefsh né ti m'tuet!".

Përdorimi figurativ ejvallah me kaq: faleminderës që u ndava pa një të keqe ma të madhe.