Fahretin Altaj
Fahretin Altaj | |
|---|---|
 | |
| Emri i lindjes | İsmail oğlu Fahreddin |
| Në aleancë me | .svg){kind=small} Perandoria Osmane (1902–1920)  Turqia (1920–1945) |
| Vite shërbimi | 1902–1945 |
| Grada | Gjeneral |
| Në komandë | Shefi i Shtabit të Trupave III, Zëvendës nënsekretar i Ministrisë së Luftës, Divizioni i 6-të, Divizioni i 26-të, Trupat XV (zëvendës), Divizioni i 26 -të, Trupat XII, Trupat III, Trupat XII, Grupi V i Kalorësisë, Trupat V të Kalorësisë, Ushtria e Parë (zëvendës), Trupat V, Ushtria e Dytë, Ushtria e Parë, anëtar i Këshillit Suprem Ushtarak |
| Betejat/luftrat | Luftërat Ballkanike Lufta e Parë Botërore Lufta për pavarësi turke |
| Punë të tjera | Anëtar i Asamblesë së Madhe Kombëtare të Turqisë nga Provinca Mersin |
Fahretin Altaj (12 janar 1880 - 25 tetor 1974) ishte një oficer ushtarak turk, një nga heronjtë e Luftës së Pavarësisë Turke. Ai ishte komandanti i kalorësisë së parë turke që hyri në Izmir duke siguruar tërheqjen e ushtrisë greke pas betejës së ngritur në Dumlupınar.
Biografia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Ai lindi nga Ismail Beu dhe Hajrije Hanëm, të cilët ishin me prejardhje shqiptare dhe turke, që jetonin në Shkodër në Vilajetin e Shkodrës (tani Shqipëri).
Kur filloi Lufta e Parë Botërore, ai ishte Shefi i Shtabit të Trupave të 3-të. Ai u takua me Mustafa Qemal Atatyrk ndërsa shërbente në Frontin e Dardaneleve. Në vitin 1915, ai u emërua Zëvendës Nënsekretar i Ministrisë së Luftës dhe u promovua në gradën Miralaj në të njëjtin vit. Menjëherë pasi shërbeu në Frontin Rumun, ai u dërgua si komandant i Frontit Palestinez. Pas humbjes në Palestinë, selia e Trupave të 12-të u transferua në Konia ku shërbeu si komandant i Trupave të 12-të deri në fund të luftës.
Ai ishte i njohur si komandant i Trupave të Kalorësisë V që mori pjesë në beteja të ndryshme të Luftës së Pavarësisë Turke. Veprimi i tij më i vlerësuar dhe me çmim ishte roli i Trupave të Kalorësisë V gjatë Betejës së famshme të Dumlupınar, ku Trupat e Kalorësisë V kaluan prapa linjave greke në fillim të betejës. Kalorësia e tij ndërpreu furnizimin dhe komunikimin grek. Ata shkaktuan kërdi midis trupave greke në tërheqje dhe gjithashtu kapën gjeneralin Nikolaos Trikupis, CO i forcave greke në Anadoll. Në Ofensivën e Madhe të Izmirit, Trupat V të Kalorësisë ishin një nga pararojat e Ushtrisë Turke.
Ai u tërhoq nga ushtria në vitin 1945. Pas vitit 1946 ai u tërhoq nga jeta politike dhe vdiq në Stamboll në vitin 1974.