Faik Quku

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Faik Quku (Shkodër, 1895 - Shtetet e Bashkuara të Amerikës, 19 korrik 1963) ka qenë ushtarak dhe nëpunës i shtetit shqiptar. Është autor i një libri me titullin Qëndresa shqiptare gjatë Luftës së Dytë Botnore botuar në dy vëllime më 2006,

Biografia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

U lind në Shkodër më 1895/1896,[1][2] i biri i Shaqirit dhe Esmasë.[3] I ati kishte qenë pjesë ushtarak i rregullt osman i caktuar në Podgoricë, shërbeu gjatë Luftës Ballkanike, por ndërroi jetë prej një plage në Stamboll. Një vit pas tij ndërroi jetë ku edhe e shoqja, duke ngelur kështu jetimë Faikun me të vëllanë, Sabrinë.[4] Ndoqi dhe kreu Kolegjin Saverian, më pas vijoi shkollimin ushtarak në Akademinë e Stambollit (1913-1916). Në 1923-1925 ndoqi shkollim të mëtejshëm ushtarak në Francë.[1] duke qenë njëri prej dy bursantëve që iu mundësua.[4]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ a b Juka, Gëzim H. (2018). Shkodranët e 7 prillit dhe të 29 nëntorit. Tiranë: Reklama. fq. 82–83. ISBN 9789928440358.
  2. ^ Bello, Hasan (3 maj 2015). "Nga Zogu, Konica, Noli, e deri tek Eqerem bej Vlora, si ishin skeduar 56 personalitetet shqiptare në arkivat e Londrës". Tirana observer.
  3. ^ Quku, Sabri (1997). "Dy fjalë për autorin". Kanuni i Lekë Dukagjinit në profilin juridik. Muzeu Historik, Shkodër. fq. 11–12.
  4. ^ a b Kaloçi, Dashnor (14 korrik 2020). "Saga e familjes shkodrane,". arkivalajmeve.com. Arkivuar nga origjinali më 4 janar 2022. Marrë më 4 janar 2022.