Ebu Hanife

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Ebu Hanife
أبو حنيفة نعمان بن ثابت بن زوطا بن مرزبان
ابوحنیفه
Kaligrafia e Ebu Hanifesë
Personal
Lindur699 (80 hixhri)
Kufe, Hilafeti Emevi
Vdekur767 (150 Hijri)
Baghdad, Hilafeti Abasit
Vend pushimiXhamia Ebu Hanife, Adhamije, Irak
FejaIslam
FëmijëHammad
EtniaPersian[1][2]
EraEpoka e Artë Islame
RajoniKufe
EmërtimiSuni
JurispodencaIxhtihadi
Interesi kryesor (et)Jurisprudenca
Ide (të) e dukshmeIstihsan
Puna (ët) e dukshmeAl-Fiqh al-Akbar
Muslim leader
Influenced by
Influenced

Ebu Hanife Nu’man Ibn Thabit Ibn Zeuta ibn Mazuban (Arabisht: أبو حنيفة نعمان بن ثابت بن زوطا بن مرزبان‎; rreth  699 – 767) i njohur si Ebu Hanifeja ose Imam Ebu Hanife ishte një teolog dhe jurist mysliman sunit i shekullit të 8-të me prejardhje persiane, i cili u bë themeluesi me të njëjtin emër i shkollës së jurisprudencës sunite Hanefij, e cila është shkolla juridike më e praktikuar në traditën synite.

I lindur në një familje myslimaneKufe, Ebu Hanife dihet se ka udhëtuar në rajonin e HixhazitArabisë në rininë e tij, ku studioi në Mekë dhe Medinë. Ebu Hanife u bë i njohur për favorizimin e përdorimit të arsyes në vendimet e tij ligjore (fakih dhū ra'y) dhe madje edhe në teologjinë e tij. Shkolla teologjike e Ebu Hanifes pretendohet të jetë ajo që më vonë do të zhvillohej në shkollën e teologjisë sunite të Maturidisë.

Jeta[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ebu Ḥanifeja lindi në qytetin Kufe të Irakut në vitin 80 hixhri,[3][4] gjatë sundimit të kalifit emevi Abdylmelik.

Gjyshi i tij Zuta thuhet se u soll si skllav nga Kabuli dhe u transportua në Kufe, dijetari indian Qazi Athar Mubarakpuri megjithatë raporton nga nipi i Ebu Hanifes, i cili tha: "Pasha Zotin, familja jonë nuk ishte kurrë skllav i kushdo dhe gjyshi im Numan ka lindur në vitin 80 hixhri." Athar gjithashtu sugjeron se Zuta kishte përqafuar Islamin gjatë mbretërimit të Aliut dhe u quajt Numan.

Ebu Hanife studioi në Kufe dhe gradualisht fitoi ndikim si autoritet në çështjet juridike, duke themeluar një shkollë të moderuar racionaliste të jurisprudencës islame që u emërua pas tij.

Vdekja[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Ebu Hanife vdiq më 15 gusht 767 (15 Rexheb 150 hixhri[5]) në burg. Shkaku i vdekjes së tij nuk është i qartë, pasi disa thonë se Ebu Ḥanīfah lëshoi një opinion ligjor për armëmbajtjen kundër el-Mensurit dhe ky i fundit e helmoi atë. Thuhej se aq shumë njerëz morën pjesë në varrimin e tij, saqë shërbimi i varrimit u përsërit gjashtë herë për më shumë se 50,000 njerëz që ishin mbledhur përpara se ai të varrosej. Me autoritetin e historianit el-Hatib, mund të thuhet se për plot 20 ditë njerëzit vazhduan të falnin namazin e xhenazes për të.

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ A.C. Brown, Jonathan (2014). Misquoting Muhammad: The Challenge and Choices of Interpreting the Prophet's Legacy (në anglisht). Oneworld Publications. fq. 24–5. ISBN 978-1780744209.
  2. ^ Mohsen Zakeri (1995), Sasanid soldiers in early Muslim society: the origins of 'Ayyārān and Futuwwa, p.293 [1]
  3. ^ Meri, Josef W. (31 tetor 2005). Medieval Islamic Civilization: An Encyclopedia (në anglisht). Routledge. fq. 5. ISBN 9781135456030.
  4. ^ Hisham M. Ramadan, Understanding Islamic Law: From Classical to Contemporary, (AltaMira Press: 2006), p.26
  5. ^ Ammar, Abu (2001). "Criticism levelled against Imam Abu Hanifah". Understanding the Ahle al-Sunnah: Traditional Scholarship & Modern Misunderstandings (në anglisht). Islamic Information Centre. Marrë më 2018-06-13.