Hélène Sparrow
Hélène Sparrow | |
|---|---|
 | |
| U lind në | 5 qershor 1891 |
| Vdiq | Gabim: Nevojitet datë e vlefshme vdekjeje (data e parë): data, muaji, viti |
| Kombësia | polake, ruse, franceze |
| Emrat e tjerë | Hélène Sparrow-Germa |
| Bashkëshorti/ja |
|
| Çmimet |
|
| Karriera shkencore | |
| Institucionet |
|
| Teza | Problèmes de la vaccination contre le typhus exanthématique (Problemet e vaksinimeve kundër tifusit ekzantematik) (1928) |
Hélène Sparrow (5 qershor 1891 – 13 nëntor 1970) ishte një pioniere në shëndetin publik botëror, mjeke dhe mikrobiologe. Ajo u dallua për punën e saj për të kontrolluar tifusin në Poloni pas Luftës së Parë Botërore dhe pastaj drejtoi programet kombëtare të vaksinimit kundër difterisë, etheve të kuqe të ndezur, ethet e ndotura dhe ethet relapuese në Poloni dhe Tunizi në vitet 1960. [1]
Jeta e hershme[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Sparrow u lind nga prindërit polakë më 5 qershor 1891 në Bohuslav, Governatin e Kievit. Prindërit e saj u martuan në vitin 1890. Nëna e saj ishte X.Stefanska (e lindur më 1870) dhe babai i saj Leopold Sparrow (i lindur më 1860) ishte një magjistar. [1] Ajo u arsimua në Fakultetin e Mjekësisë në Kiev, duke marrë një diplomë mjekësore (cum laude) në vitin 1915. [2] Ajo mori një diplomë të dytë në mjekësi nga Universiteti i Poznanit në vitin 1923. Ajo mori doktoratën e saj në vitin 1928 nga Universiteti i Varshavës. [1]
Karriera akademike[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Në vitin 1915 ajo u përfshi në kontrollin e sëmundjeve epidemike brenda ushtrisë ruse gjatë Luftës së Parë Botërore. Sapo lufta mbaroi, ajo filloi të punonte në klinikat në Dorpat (tani Tartu, Estoni ), mbikëqyrur nga Profesor Bylina, së shpejti shkoi në Institutin e Bakteriologjisë në Kiev si asistente e Wolodymyr Lindeman . Ajo filloi të punojë në tifusin epidemik me Oleksii Krontovski dhe L. Polev. Në vitin 1920 ajo shkoi në Varshavë për të punuar me Dr Ludwik Rajchman, Drejtor i Institutit Shtetëror të Higjienës. [2] Në vitin 1922 ajo u emërua Shefe e Shërbimit dhe më pas në vitin 1928 u bë Shefe e Shërbimit të Paraburgimit të Vaksinimeve. Kjo përfshinte organizimin e fushatave të vaksinimit dhe gjithashtu hetimin e shpërthimeve të kolerës . Ajo mori një diplomë të dytë mjekësore nga Universiteti i Poznanit në vitin 1923. Ndërmjet viteve 1921 dhe 1933 ajo gjithashtu punoi me Rudolf Weigl në Universitetin e Lwów në tifusin epidemik. Gjatë kësaj kohe ajo ishte përfshirë në ngritjen e katër laboratorëve të shëndetit publik në Poloninë lindore për të përfituar njerëzit që u zhvendosën pas ndryshimeve të kufijve kombëtarë, si dhe mbikëqyrjen e programeve të vaksinimit në shkallë të gjerë kundër difterisë dhe etheve të kuqe të ndezur në rajonin e Varshavës, mbështetur nga Robert Debré . [1]
Në vitin 1923 një grant nga Lidhja e Kombeve e çoi në Francë për fillimin e përfshirjes së saj gjatë gjithë jetës me Institutin Pasteur . [3] Ajo studioi tuberkulozin me Albert Calmette dhe Camille Guérin në Lille, pastaj punoi me Jules Bordet në Bruksel dhe gjithashtu me Amédée Borrel në Institutin e Shëndetit në Strasburg. Në vitin 1924 ajo u dërgua përsëri në Francë për trajnime në mikrobiologji në Institutin Pasteur dhe në laboratorin e Alexandre Besredka . Atje u takua me Charles Nicolle gjatë konferencës së tij vjetore për tifus, duke ndryshuar rrjedhën e jetës së saj. [4] Në 1925, Instituti Pasteur financoi kërkimin e saj me Charles Nicolle për tifus epidemik në Tunizi . Ajo kaloi kohë gjatë 1927-28 në Institutin Pasteur në Tunis dhe vazhdoi eksperimentet e saj të vaksinimit kundër tifos duke përdorur injeksione të përsëritura në doza të vogla të një tendosje të zbehur.
Ajo mori postin e saj të parë akademik në vitin 1928 si profesore i asociuar në Fakultetin e Mjekësisë në Universitetin e Varshavës, duke paraqitur tezën e doktoraturës në 'Problèmes de la vaksinimit contre le typhus exanthématique' ('Problemet e vaksinimeve kundër tifos exanthematique' [2] dhe më vonë ishte Profesore e Bakteriologjisë. Ajo menaxhoi trajnimin e mikrobiologjisë dhe mori pjesë aktive në shoqëritë mjekësore në Poloni dhe degën e Varshavës të Société de biologie franceze në vitet 1930. Në 1931, ajo u dërgua nga qeveria, së bashku me Charles Nicolle, për të studiuar tifusin epidemik në Meksikë dhe Guatemalë . Në vitin 1933 ajo shkoi me Nicolle për t'u bashkuar me Institutin Pasteur në Tunis si shefe e laboratorit dhe prezantoi qasjen Weigl për prodhimin e vaksinave. Transferimi i ekspertizës së saj në kulturën laboratorike të morrave ishte e rëndësishme për progresin kundër tifos në Institutin Pasteur, Tunis nga vetja dhe të tjerët. Kjo përfshinte zhvillimin e një vaksine, studimet e insekticideve dhe izolimin e baktereve që ishin agjentë shkaktarë të tifusit dhe etheve te ngjasme me tifusin. [4] Nga viti 1935 ka punuar në një virusin murine si bazë e mundshme të vaksinës anti-tifus dhe në vitin 1940 ajo dhe Paul Durand [5] zhvilluar vaksinën Durand-Sparrow anti-tifus. Ajo gjithashtu ka punuar për kultivimin e agjentit të etheve të ndotur si një prelud për një vaksinë kundër etheve të ndotura Rocky Mountain .
Ajo u lejua të vazhdonte të punonte në Institutin Pasteur deri në vitin 1961 si 'Chef de Service', përtej epokës së detyrueshme të daljes në pension dhe që nga viti 1949 ishte Shefe e shërbimit të vaksinimit, imunizues kundër tuberkulozit. Nga 1955 ajo ishte në krye të punës për ethet e relapsimit në Etiopi për Organizatën Botërore të Shëndetësisë . Ajo ishte autor ose bashkëautor i së paku 103 botimeve shkencore. [2]
Jeta personale[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Ajo u martua me Baron Robert von Kuegelgen në vitin 1917, një kirurg në ushtrinë ruse, dhe ata kishin një vajzë, Marie Bogna Seiler von Kugelgen. [2] Ata mbas një kohe u ndanë. [4] Pas lëvizjes së saj në Tuniz, ajo u bë një shtetase franceze në vitin 1933. [3] Në tetor të vitit 1933 ajo u martua me Phillippe Germa, një inxhinier i bujqësisë.
Gjatë Luftës së Dytë Botërore ajo priti refugjatët francezë (duke përfshirë André Gide) dhe dezertor polak në Tunis. Gide mbërriti në dhjetor të vitit 1942, ndërsa ishte pushtuar nga trupat gjermane dhe italiane, duke mbetur deri në maj të vitit 1943, kur forcat franceze, britanike dhe amerikane e morën sërish qytetin dhe ai ishte në gjendje të udhëtojë për në Algjeri. Gjatë kësaj kohe ai regjistroi në ditarin e tij se Sparrow ishte e pranishme ose priti disa dreka fejesash për miqtë e ndërsjellë brenda komunitetit francez[6]:173 Gide gjithashtu tregon se si Sparrow i shpëtoi lehtë vdekjes gjatë bastisjeve bombarduese. Më 1 janar 1943, ndërsa ishte në ndërtesë, një bombë ra në apartamentin e katit të poshtëm kur Sparrow strehohej me familjen Boutelleau por nuk shpërtheu. Pesë ditë më vonë, më 6 janar, bomba shkatërroi dy shtëpi të afërta.[6]:146
Sparrow dhe burri i saj i dytë mbollën një pemishte portokalli së bashku në Soukra, pranë Tunisit. Gjatë tërheqjes përfundimtare franceze nga Tunizia, çifti u largua nga Tunizia për të dalë në pension në Korsikë. Ajo vdiq në Pietranera në Korsikë në vitin 1970. [1]
Çmimet dhe nderimet[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
- Çmim, Akademia Mjekësore e Krakovës, 1922 [2]
- Udhëheqëse e Laboratorit, Instituti i Shëndetit Shtetëror, Varshavë 1922
- Shefe e Shërbimit Parandalues të Vaksinimit, Instituti i Shëndetit Shtetëror, Varshavë 1928
- Udhëheqëse e Laboratorit, Instituti Pasteur, Tunis 1933
- Shefe e Shërbimit të Vaksinimit, Instituti Pasteur, Tunis 1945 - 1961
- Anëtare e zgjedhur e Société de Pathologie Exotique (Shoqëria Franceze e Patologjisë ekzotike) 1945
Publikimet e përzgjedhura[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
- Sparrow H. "Sur une souche de Rickettsia quintana isolee en Tunisie" Pathologia et Microbiologia, Vol. 24 (1961) pp. 140 -
- Heisch RB., Sparrow H., Harvey AE. "The behavior of Spirochaeta recurrentis Lebert in lice." Bulletin de la Societe de pathologie exotique et de ses filiales, Vol 53 (1960) pp. 140 – 143
- Sparrow, H. "Etude du foyer ethiopien de fievre recurrente (Study of the Ethiopian source of recurrent fever)" Bulletin of the World Health Organization Vol. 19, No. 2 (1958) pp. 673 – 710
- Sparrow H. "Emploi des ratons noveaunes pour entrien de Borrelia recurrentis.(Use of newborn rats for maintenance of Borrelia recurrentis)" Bulletin de la Societe de pathologie exotique et de ses filiales, Vol. 49 No. 4 (1956) pp. 630 -
- Durand P., Sparrow H., "Pulmonary inoculation in typhic and spotty viruses" Comptes Rendus Hebdomadaires des Seances de L'Acadamie des Sciences, Vol. 210 (1940) pp. 420 – 422
- Nicolle C., Sparrow H., "Experiments on the river virus of Japan (Tsutsugamushi)." Comptes Rendus Hebdomadaires des Seances de L'Acadamie des Sciences, Vol. 199 pp. (1934) 1349 - 1351
- Nicolle C., Sparrow H., Conseil E. "Preventative vaccination of man against exanthematic typhus by use of small repeated virulent doses (the brain of guinea pig)." Comptes Rendus Hebdomadaires des Seances de L'Acadamie des Sciences, Vol. 184 (1927) pp. 859 – 861
- Sparrow H. "Immunization against scarlet fever with the aid of the scarlet fever toxoid" Comptes Rendus des Seances de la Societe de Biologie et de ses filiales, Vol. 97 (1927) pp. 957 – 959
Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
- ^ a b c d e "Hélène Sparrow (1891-1970)". Archives de l'Institut Pasteur. Arkivuar nga origjinali më 14 maj 2014. Marrë më 13 maj 2014.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ a b c d e f Anigstein, Ludwig (1971). "Helene Sparrow-Germa, M. D. (1891 - 1970) A Pioneer in World Health". Polish Medical Science and History Bulletin. 14 (3): 100–101.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ a b Lindermann, Jean (2005). "Women Scientists in Typhus Research During the First Half of the Twentieth Century" (PDF). Gesnerus. 62: 257–272. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 14 maj 2014. Marrë më 13 maj 2014.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ a b c Huet, Maurice. "L'élevage du pou au laboratoire (the laboratory breeding of lice)" (PDF). Histoire des sciences medicales. 37 (1): 43–46. Marrë më 20 maj 2014.
{{cite journal}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ "Paul Durand (1886-1960)". Archives de l'Institut Pasteur. Arkivuar nga origjinali më 29 gusht 2013. Marrë më 13 maj 2014.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ a b O'Brien, Justin (1951). The Journals of Andre Gide Volume IV 1939 - 1949. Translated from the French. Secker & Warburg.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)