Clara Schuman

Clara Schumann, (lexo: Klara Shuman), (1819 – 1896), gruaja e kompozitorit Robert Schumann, e edukuar që në moshë të re nga i ati i saj Friedrick Ëieck, kishte një karrier brilante me piano kur qe në moshën të tridhjetat të martesës së saj. Në turet e ndryshme ajo ishte në shoqërim me burrin, ajo kishte shtrirje matanë reputacionit të saj në Gjermani, dhe për të qe një përpjekje e nderuar që kompozimet e saj vinin me njohje universale në Europë. Që nga koha e vdekjes së burrit ajo e tërhequr pas principeve për të interpretuar punën e burrit të saj, por kur ajo viziton më 1856 për herë të parë Anglinë pranon kritikën e muzikës së Shuman-it më një kor të dënueshëm. Ajo kthehet në Londër në 1865 dhe në çdo vit ajo vazhdon vizitat e saj, me një përjashtim ndërmjet katër stinëve, derisa 1882; dhe prej 1885 deri 1888 ajo shfaqet në çdo vit. Në vitin 1878 ajo ishte emëruar mësuese e pianos në Konservatorin e Frankfurtit, në post do të jetë deri më 1892, dhe ajo dha një kontribut të madh në ndërtimin e anekseve moderne të teknikës. Qe një artiste e cila do të kujtohet, së bashku me Joseph Joachim, një ndër ekzekutuesit e parë i cili realisht luajti si kompozitor. Veç kësaj ekzistenca eminente e saj u kujtua si një interpretuese e hershme e të gjithë fëmijëve me muzikën e pianofortes, në një kohë si e tillë me aftësi teknike qe konsideruar e famshme sesa në ditët e sotshme, ajo ishte kompozuese e disa këngëve dhe të disa muzikave mahnitëse, kryesisht për piano, dhe e autorizuar për publikimin e punëve të Robert Schumann për Breitkopf dhe Hartel.