16 janar: Dallime mes rishikimesh
[redaktim i pashqyrtuar] | [redaktim i pashqyrtuar] |
Abdyl Rrustemi |
Abdyl Rrustemi |
||
Rreshti 1: | Rreshti 1: | ||
Rrenjet e Europës |
|||
SHTETI I FRANKEVE |
|||
Për shumë vetë, ajo ishte periudha e të ashtuquajturve “shekuj të errët”, që përfshin përiudhën ndërmjet rënies së Perandorisë Romake dhe “bumit” të viteve një mijë, e etiketuar nga studiuesit si Mesjeta e hershme. E megjithatë ajo ishte epoka ku mori formë Mesjeta ashtu si ne e imagjinojmë sot: në politikë, ekonomi, në jetën e përditshme të manastireve dhe qyteteve, në zakonet e feudalëve dhe kalorësve. Sikurse shpjegohet nga historiani Alesandro Barbero, ai që e kreu atë revolucion dhe bashkoi gjysmën e Evropës 1200 vjet më parë, ishin Karli i Madh dhe dinastia e tij “barbare”. |
|||
Përse midis mbretërive të ndryshme barbare spikatën pikërisht Frankët? |
|||
ESHTE SHTET TIPIK I FEUDALIZMIT TE HERSHEM DHE I TAKON GRUPIT TE “ MBRETERIVE BARBARE”. SHTRIHEJ NE TERRITORET E FRANCES VERIORE, TE BELGJIKES JUGORE DHE |
|||
Frankët patën që në fillim disa avantazhe. Ata u vendosën në një provincë romake, Galinë, e cila kishte një ekonomi shumë të shëndoshë, dhe mbi të gjitha ishte mjaft e pavarur nga tregtia mesdhetare, si dhe investimet e mëdha perandorake. Për këtë arsye shkëputja e saj nga Perandoria Romake nuk pati të njëjtin efekt traumatik mbi ekonominë, sikurse ndodhi në fakt me vendet e tjera, si në Afrikë apo Itali. Ata u vendosën në mënyrë mjaft paqësore, pa shkatërrimet që shoqëruan për shembull dyndjet e vandalëve apo lombardëve. U konvertuan në fenë katolike, të njëjtën fe të Kishës dhe popullatës lokale, ndërsa të gjithë popujt e tjerë gjermanikë arritën në Perëndim, tashmë konvertuar në fenë e krishterë, por në variantin e saj arian. Prandaj Frankët, farkëtuan një marrëdhënie të ngushtë bashkëpunimi me Peshkopatën e Galisë, dhe në rrafshin ndërkombëtar, me Kishën e Romës. Në një kohë që mbretëritë e tjera romako-barbare, u desh të përballeshin me probleme të mëdha të bashkëjetesës mes katolikëve dhe arianëve. |
|||
GJERMANIS JUGORE DERI NE ZVICER. NDAHET NE DY PERIUDHA: NE PERIUDHEN E MEROVINGEVE DHE KAROLINGEVE |
|||
. BENEFICIUMI |
|||
Me Karlin e Madh, Evropa përjetoi një rilindje. Si ndryshuan jetët e njerëzve në territoret që iu bashkëngjitën perandorisë? |
|||
KA QENE NJE E MIRE TOKESORE E BANUAR ME PRODHUES TE DREJTPERDREJT TE CILEN SUNDIMTARET E ME VON EDHE PRONARET E MEDHENJE UA JEPNIN NJERZVE TE LIRE ME KUSHT QE KETA KUR TE THIRRESHIN TE VIHESHIN TE ARMATOSUR SI KALORES NE SHERBIN USHTARAK. AKTI JURIDIK ME TE CILIN BEHEJ NDRYSHIMI I STATUSIT JURIDIK TE FSHATARIT TE LIRE DHE I CILESIS JURIDIKE TE PRONES SE TIJ QUHEJ |
|||
Ndryshime pati për të gjithë, edhe nëse jo në çdo rast përsa i përket kushteve të jetesës së përditshme. Njerëzit mësuan të përdorin një monedhë të vetme, e cila qarkullonte në të gjithë Evropën. Ajo sigurohej me bollëk dhe ishte e garantuar nga Perandori. Sistemi karolingian, i ndarë në prerjen e një lire me 20 nëndarje, u rrënjos në mendje me aq shumë vështirësi, sa edhe stërgjyshërit tanë monedhën 5 centëshe, që është 1/20 e lirës, e quanin “një qindarkë”. Në menaxhimin e pronave të mëdha, u aplikuan sistemet administrative të Galisë franke (sistemi i çifligut), që lejoi një minimum riorganizimi administrativ produktiv. Por kjo më shumë në dobi të pronarëve, sesa të punëtorëve. Punonjësit fermerë e panë veten shumë më të kontrolluar, e me më pak dallime mes njerëzve të lirë dhe robërve. Aristokracia u inkurajua që t’i përkushtohej armëve, të mbarështonte kuajt për luftëra, të lidhej në raporte besnikërie: një ideal frank, që u përhap në të gjithë Evropën, dhe që është në gjenezën e kalorësisë dhe shoqërisë feudale. Kush i përkushtohej jetës intelektuale dhe refleksioneve teologjike nëpër katedrale dhe manastire, e gjeti veten duke punuar në një ambjent më ndërkombëtar, me një qarkullim më të madh të dorëshkrimeve, falë përhapjes së shkrimit me gërma të vogla karolingiane. |
|||
KOMENDACIO. |
|||
SHTETI FRANKEVE KA QENE |
|||
Si ishte Perandoria e Shenjtë Romake? |
|||
MONARKI PATRIMONIALE |
|||
Perandoria karolingiane ishte plotësisht romake nga pikëpamja ideologjike. Të gjitha pikat e referencës politike dhe ideologjike shikonin prapa, në Romë. Megjithatë jo në Romën e Augustit, por atë të Konstandinit. Një fuqi, që ribashkonte popuj të ndryshëm, nën një sovranitet të vetëm. Në rastin e Karlit një fuqi katolike, e cila e konsideronte veten një mbrojtëse e Kishës, dhe që bashkëpunonte ngushtësisht me peshkopin e Romë, nuk mund të ishte gjë tjetër veçse “romake”. Nga ana tjetër, edhe perandoria, që ne e quajmë bizantine ishte dhe e konsideronte veten romake në të gjitha aspektet (Konstandinopoja ishte “Roma e dytë”). Ndërkohë perandoria karolingiane nuk ishte minimalisht romake nga pikëpamja territoriale. Dominimi i Romës shtrihej mbi 3 kontine, duke patur Mesdheun në qendër. Ajo e Karlit ishte një perandori pastërsisht evropiane dhe perëndimore, me Mesdheun si kufi. |
|||
OSE |
|||
BASHTINORE, |
|||
ORGANI ME I RENDESISHEM KA QENE |
|||
MONARKU, |
|||
PUSHTETI I TE CILIT BAZOHEJ NE |
|||
MUNDIUM |
|||
OSE NE |
|||
BANUESIN MRETEROR. MONARKU |
|||
TE GJITHA FUNKSIONET E TIJ I KRYENTE NDERMJET APARATIT ADMINISTRATIV TE PALLATIT MBRETEROR |
|||
. FUNKSIONARET E LARTE |
|||
TE PALLATIT MBRETEROR ISHIN |
|||
REFERENDARIUSI, KOMESET, KONTET |
|||
SI DHE POZITEN ME TE MIRE E KISHTE |
|||
MAJORDOMI. |
|||
ORGANI TJETER I RENDESISHEM KA QENE |
|||
KUVENDI POPULLOR. |
|||
ORGANET TJERA TE RENDESISHME KANE QENE: KUVENDI I PALLATIT MBRETEROR, KUVENDI MAGNATEVE DHE KUVENDI KISHTAR. |
|||
ORGANIZIMI I PUSHTETIT VENDORE |
|||
KU U RUAJT ORGANIZIMI I ADMINISTRATES VENDORE ROMAKE QUHEJ |
|||
CIVITATES |
|||
NE KRYE ME |
|||
KOMESIN, |
|||
NDERSA NE ATO PJESE TE ADMINISTRATES FRENGE NJESIA THEMELORE ISHTE |
|||
PAGUSI |
|||
NE KRYE ME |
|||
KONTIN. |
|||
KETO NJESI ME VONE U QUAJTEN |
|||
KONTEA. KONTET |
|||
NDAHESHIN NE CENTENE NE KRYE ME |
|||
TUNGININ |
|||
OSE |
|||
CENTENARIUSIN |
|||
. |
|||
DUKATAT |
|||
ISHIN NJESI ME TE MEDHA SESA KONTET NE KRYE ME |
|||
DUKEN |
|||
. |
|||
MARKAT OSE MARKONTET |
|||
PERBEHESHIN NGA DISA PAGUSE DHE FORMOHESHIN NE VISET KUFITARE. E DREJTA NE SHTETIN E FRANKEVE NUK ISHTE UNIKE POR ISHTE NJE KONGLOMERAT I SISTEMEVE JURIDIKE |
|||
. LIGJET E PARA |
|||
TE PERSHKRUARA DHE TE |
|||
KODIFIKUARA ME NORMA ZAKONORE ISHIN TE NJOHURA SI “ |
|||
LEX BARBARORUM |
|||
”. |
|||
NDER LIGJET E TJERA BARBARE ISHIN TE NJOHURA: |
|||
LIGJI I SALIKEVE, I RIPUAREVE, I BURGUNDEVE |
|||
. |
|||
LIGJET ROMAKE |
|||
TE BARBAREVE ISHIN: |
|||
LEX ROMANA BARBARORUM DHE LEX ROMANA WISIGOTHORUM |
|||
. |
|||
E DREJTA SENDORE |
|||
ISHTE E ZHVILLUAR DHE INSTITUTI ME I RENDESISHEM I SAJ KA QENE E |
|||
DREJTA E PRONSISE MBI TOKEN. |
|||
FORMA ME E RENDESISHME E PRONSISE ISHTE: |
|||
PRONESIA E PJESTUESHME FEUDALE. |
|||
E DREJTA FRENKE E DETYRIMEVE KA QENE E NGARKUAR ME SIMBOLIK DHE FORMALIZEM. |
|||
E DREJTA PENALE |
|||
NE SHTETIN E FRANKEVE KARAKTERIZOHEJ ME NJE VARGE RELIKTESH SIQ JANE: |
|||
VETEGJYKIMI, HAKMARRJA, SISTEMI I KOMPOZICIONIT, PERGJEGJSIA KOLEKTIVE |
|||
ETJ |
Versioni i datës 16 janar 2016 16:13
Rrenjet e Europës
Për shumë vetë, ajo ishte periudha e të ashtuquajturve “shekuj të errët”, që përfshin përiudhën ndërmjet rënies së Perandorisë Romake dhe “bumit” të viteve një mijë, e etiketuar nga studiuesit si Mesjeta e hershme. E megjithatë ajo ishte epoka ku mori formë Mesjeta ashtu si ne e imagjinojmë sot: në politikë, ekonomi, në jetën e përditshme të manastireve dhe qyteteve, në zakonet e feudalëve dhe kalorësve. Sikurse shpjegohet nga historiani Alesandro Barbero, ai që e kreu atë revolucion dhe bashkoi gjysmën e Evropës 1200 vjet më parë, ishin Karli i Madh dhe dinastia e tij “barbare”. Përse midis mbretërive të ndryshme barbare spikatën pikërisht Frankët? Frankët patën që në fillim disa avantazhe. Ata u vendosën në një provincë romake, Galinë, e cila kishte një ekonomi shumë të shëndoshë, dhe mbi të gjitha ishte mjaft e pavarur nga tregtia mesdhetare, si dhe investimet e mëdha perandorake. Për këtë arsye shkëputja e saj nga Perandoria Romake nuk pati të njëjtin efekt traumatik mbi ekonominë, sikurse ndodhi në fakt me vendet e tjera, si në Afrikë apo Itali. Ata u vendosën në mënyrë mjaft paqësore, pa shkatërrimet që shoqëruan për shembull dyndjet e vandalëve apo lombardëve. U konvertuan në fenë katolike, të njëjtën fe të Kishës dhe popullatës lokale, ndërsa të gjithë popujt e tjerë gjermanikë arritën në Perëndim, tashmë konvertuar në fenë e krishterë, por në variantin e saj arian. Prandaj Frankët, farkëtuan një marrëdhënie të ngushtë bashkëpunimi me Peshkopatën e Galisë, dhe në rrafshin ndërkombëtar, me Kishën e Romës. Në një kohë që mbretëritë e tjera romako-barbare, u desh të përballeshin me probleme të mëdha të bashkëjetesës mes katolikëve dhe arianëve.
Me Karlin e Madh, Evropa përjetoi një rilindje. Si ndryshuan jetët e njerëzve në territoret që iu bashkëngjitën perandorisë? Ndryshime pati për të gjithë, edhe nëse jo në çdo rast përsa i përket kushteve të jetesës së përditshme. Njerëzit mësuan të përdorin një monedhë të vetme, e cila qarkullonte në të gjithë Evropën. Ajo sigurohej me bollëk dhe ishte e garantuar nga Perandori. Sistemi karolingian, i ndarë në prerjen e një lire me 20 nëndarje, u rrënjos në mendje me aq shumë vështirësi, sa edhe stërgjyshërit tanë monedhën 5 centëshe, që është 1/20 e lirës, e quanin “një qindarkë”. Në menaxhimin e pronave të mëdha, u aplikuan sistemet administrative të Galisë franke (sistemi i çifligut), që lejoi një minimum riorganizimi administrativ produktiv. Por kjo më shumë në dobi të pronarëve, sesa të punëtorëve. Punonjësit fermerë e panë veten shumë më të kontrolluar, e me më pak dallime mes njerëzve të lirë dhe robërve. Aristokracia u inkurajua që t’i përkushtohej armëve, të mbarështonte kuajt për luftëra, të lidhej në raporte besnikërie: një ideal frank, që u përhap në të gjithë Evropën, dhe që është në gjenezën e kalorësisë dhe shoqërisë feudale. Kush i përkushtohej jetës intelektuale dhe refleksioneve teologjike nëpër katedrale dhe manastire, e gjeti veten duke punuar në një ambjent më ndërkombëtar, me një qarkullim më të madh të dorëshkrimeve, falë përhapjes së shkrimit me gërma të vogla karolingiane.
Si ishte Perandoria e Shenjtë Romake? Perandoria karolingiane ishte plotësisht romake nga pikëpamja ideologjike. Të gjitha pikat e referencës politike dhe ideologjike shikonin prapa, në Romë. Megjithatë jo në Romën e Augustit, por atë të Konstandinit. Një fuqi, që ribashkonte popuj të ndryshëm, nën një sovranitet të vetëm. Në rastin e Karlit një fuqi katolike, e cila e konsideronte veten një mbrojtëse e Kishës, dhe që bashkëpunonte ngushtësisht me peshkopin e Romë, nuk mund të ishte gjë tjetër veçse “romake”. Nga ana tjetër, edhe perandoria, që ne e quajmë bizantine ishte dhe e konsideronte veten romake në të gjitha aspektet (Konstandinopoja ishte “Roma e dytë”). Ndërkohë perandoria karolingiane nuk ishte minimalisht romake nga pikëpamja territoriale. Dominimi i Romës shtrihej mbi 3 kontine, duke patur Mesdheun në qendër. Ajo e Karlit ishte një perandori pastërsisht evropiane dhe perëndimore, me Mesdheun si kufi.