Jump to content

Ata që kemi pranë

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Ata që kemi pranë

Titulli: Ata që kemi pranë: Tregime të zgjedhura nga talente të reja

Përgatiti për botim: Teodor Laço

Vendi i botimit: Tiranë, Shqipëri

Botuesi: Naim Frashëri

Viti i botimit: 1984

Numri i faqeve: 267

Ata që kemi pranë [1] është një antologji e veçantë tregimesh dhe novelash të shkruara nga autorë të rinj të letërsisë shqipe, e përgatitur për botim nga shkrimtari dhe redaktori i njohur Teodor Laço. Ky libër u botua në vitin 1984 nga shtëpia botuese Naim Frashëri, një nga shtëpitë botuese më prestigjioze në Shqipëri gjatë asaj kohe. Përmbledhja përfshin tregime të përzgjedhura që paraqesin një larmi zërash dhe temash, duke reflektuar ndjeshmërinë, shqetësimet dhe përvojat e të rinjve shqiptarë të kohës.

Në përmbajtjen e këtij libri, lexuesi mund të zbulojë një pasqyrë të letërsisë së re shqiptare të viteve ‘80, e cila ishte në kërkim të formave dhe shprehjeve të reja artistike. Autorët e përfshirë në këtë antologji janë talente të reja të cilët eksperimentojnë me stile dhe teknika të ndryshme tregimi, duke ofruar një përvojë të pasur letrare për lexuesit e kohës.

Tregimet dhe novelat e përfshira prekin një gamë të gjerë temash sociale dhe psikologjike, duke përfshirë jetën e përditshme, sfidat e moshës së re, raportet familjare dhe miqësore, si dhe përvojat e para të dashurisë dhe zhgënjimit. Një fokus i veçantë vihet te realiteti shqiptar dhe vështirësitë me të cilat përballen të rinjtë në një shoqëri në ndryshim të vazhdueshëm. Po ashtu, ka elemente të kritikës sociale dhe vëzhgime të holla të natyrës njerëzore.

Ky libër luajti një rol të rëndësishëm në promovimin e talenteve të reja në letërsinë shqipe, duke u ofruar autorëve të rinj një platformë për të shprehur pikëpamjet dhe përjetimet e tyre. Për shumë prej këtyre shkrimtarëve, Ata që kemi pranë shënoi fillimin e një karriere në letërsi, dhe disa prej tyre vazhduan të bëhen emra të njohur në letërsinë shqiptare.

Lexuesit dhe kritikët e kohës e vlerësuan librin për freskinë dhe qasjen e sinqertë që ai solli në skenën letrare shqiptare. Përmbledhja ishte një përpjekje për të mbështetur dhe nxitur një gjeneratë të re shkrimtarësh, duke pasuruar kështu korpusin e letërsisë kombëtare.

Teodor Laço, një autor i njohur dhe redaktor i shquar, ishte një nga figurat më me ndikim në letërsinë shqiptare të kohës. Ai u përfshi në përgatitjen për botim të kësaj antologjie duke e udhëhequr atë me përkushtim dhe ndjeshmëri, me qëllimin për të promovuar shkrimtarë të rinj dhe për të sjellë në vëmendje talente të reja. Laço kishte një sy të hollë për talent dhe ishte i njohur për aftësinë e tij për të njohur zërat e rinj që kishin potencial për t’u zhvilluar dhe kontribuar në letërsi.

Ata që kemi pranë mbetet një vepër me vlerë kulturore dhe historike për letërsinë shqipe, pasi ofron një përmbledhje të rrallë të zërave të rinj në periudhën e fundit të regjimit komunist në Shqipëri. Duke qenë një pasqyrë e ndjenjave, përvojave dhe sfidave të brezit të ri të asaj kohe, libri ofron një perspektivë të vlefshme për studiuesit e letërsisë dhe historianët që dëshirojnë të kuptojnë më mirë ndikimin e kohës në formësimin e zërave letrarë të Shqipërisë.

Ata që kemi pranë është një antologji që shërben si dëshmi e rëndësishme e letërsisë shqipe dhe një monument i zërave të rinj që filluan të flasin dhe të krijojnë në kohën e një Shqipërie të mbushur me sfida sociale dhe ideologjike. Libri është një burim i çmuar për të gjithë ata që dëshirojnë të eksplorojnë zhvillimin e letërsisë shqiptare dhe të zbulojnë botën e brendshme të një brezi që jetoi në një periudhë të veçantë të historisë së Shqipërisë.


  1. ^ https://www.bksh.al/details/35744/