Bari i ndjekjes
Bari i ndjekjes
- Autor: Bajram Dabishevci
- Redaktor: Sali Bashota
- ISBN: 9789951023122
- Botues: Rozafa
- Vendi i botimit: Prishtinë
- Viti i botimit: 2016
- Përmasa: 200 faqe ; 21 cm
- Seria: Biblioteka "Lasgushi"
"Bari i ndjekjes" [1] është një vëllim proza poetike nga shkrimtari dhe poeti shqiptar Bajram Dabishevci, i cili është redaktuar nga kritiku dhe studiuesi i njohur Sali Bashota. Libri u botua në Prishtinë nga shtëpia botuese Rozafa në vitin 2016 dhe është pjesë e serisë "Biblioteka 'Lasgushi'", një koleksion që përfshin vepra të rëndësishme të letërsisë shqipe.
Ky libër është një përmbledhje e prozës poetike, një zhanër që ndërthur elemente të prozës me tonalitete poetike, duke i dhënë shkrimit një ritëm dhe një ndjesi lirike. Proza poetike e Dabishevcit shquhet për gjuhën e pasur dhe përdorimin e figurave stilistike të larta që shprehin ndjenja të thella dhe reflektime filozofike. Në këtë vepër, autori krijon një univers të ndjeshëm dhe të pasur emocionalisht, ku përshkruhen gjendje njerëzore dhe tema të përjetshme, të tilla si dashuria, humbja, dhe kërkimi për kuptimin e ekzistencës.
Stili i Dabishevcit në "Bari i ndjekjes" është i mbushur me një ndjenjë të veçantë lirizmi dhe reflektimi, ku rrëfimi është në një ndërthurje mes narrativës dhe poezisë. Vepra e tij ka një përqasje eksperimentale që thekson fuqinë e fjalës dhe estetikën e saj. Ai përpiqet të kapë thelbin e emocioneve të njeriut përmes një gjuhe të stilizuar dhe imazheve që të kujtojnë peizazhe të brendshme shpirtërore.
Dabishevci trajton tema universale, duke krijuar një ndërlidhje mes përvojës personale dhe kolektive. Teksti reflekton mbi gjendjen e njeriut në shoqërinë bashkëkohore dhe sfidat e tij ekzistenciale, një qasje që është një homazh për letërsinë shqipe dhe traditat e saj kulturore, veçanërisht për Kosovën, e cila është një kontekst i përhershëm në veprën e tij.
"Bari i ndjekjes" është mirëpritur nga kritika për risitë stilistike dhe për kontributin e saj në letërsinë shqipe. Lexuesit dhe studiuesit e kanë vlerësuar vëllimin për ndjeshmërinë dhe ndërtimin e kujdesshëm artistik të autorit. Libri është konsideruar si një pasurim i letërsisë bashkëkohore shqiptare, duke reflektuar mbi përvojën unike kosovare në mënyrë të fuqishme dhe estetike.
Ky vëllim është një shembull i shkrimit të arrirë në prozën poetike, i cili dëshmon aftësinë e autorit për të kapur thellësinë e ndjenjave njerëzore dhe për t’i dhënë atyre një zë artistik. Vepra e Dabishevcit është një ftesë për lexuesin për të ndalur dhe reflektuar mbi ekzistencën, përmes një proze që vlerëson gjuhën dhe bukurinë e saj si një formë arti të veçantë.