Bashkëpunimi në mes të Universitetit të Prishtinës e Universitetit të Tiranës
Libri Bashkëpunimi në mes të Universitetit të Prishtinës e Universitetit të Tiranës [1], i shkruar nga Pajazit Nushi dhe redaktuar nga Ekrem Murtezai, trajton aspektet e bashkëpunimit arsimor dhe akademik ndërmjet dy universiteteve kryesore shqipfolëse: Universitetit të Prishtinës (UP) dhe Universitetit të Tiranës (UT). Botuar në vitin 1977 nga Qendra Krahinore për Arsimin Marksist në Prishtinë, ky libër është një pasqyrë e rëndësisë së madhe të bashkëpunimit akademik ndërmjet Kosovës dhe Shqipërisë, i cili ka ndikuar thellë në zhvillimin e arsimit të lartë shqip.
Libri u botua në Prishtinë nga Qendra Krahinore për Arsimin Marksist dhe është pjesë e serisë Biblioteka "Idetë dhe aksionet". Me 58 faqe dhe përmasa fizike 19 cm, libri ofron një analizë të shkurtër, por të detajuar, mbi lidhjet e krijuara ndërmjet dy institucioneve arsimore.
Libri ka si tematikë kryesore bashkëpunimin e ndërsjellë midis Universitetit të Prishtinës dhe Universitetit të Tiranës, duke u fokusuar në marrëveshjet e bashkëpunimit, shkëmbimin e stafit akademik, projekte të përbashkëta kërkimore, dhe përmirësimin e kurrikulave. Për autorin Pajazit Nushi, ky bashkëpunim është i një rëndësie të veçantë për zhvillimin e arsimit shqip, veçanërisht në periudhën kur lidhjet mes Kosovës dhe Shqipërisë ishin të kufizuara për arsye politike. Përveç kësaj, libri përfshin një bibliografi në faqen 56, që i ofron lexuesve mundësinë të hulumtojnë më tej literaturën përkatëse.
Libri është ndërtuar në formë analitike dhe përfshin hulumtime që tregojnë përpjekjet për të përmirësuar cilësinë e mësimdhënies dhe të kërkimit shkencor përmes bashkëpunimit. Disa nga pikat kryesore përfshijnë:
1. Shkëmbimi i përvojave pedagogjike dhe akademike – Profesorët nga Universiteti i Tiranës dhe Universiteti i Prishtinës ndanin praktikat dhe përvojat e tyre, duke kontribuar në ngritjen e cilësisë së arsimit.
2. Organizimi i aktiviteteve të përbashkëta shkencore dhe kulturore – Seminare, konferenca dhe projekte hulumtuese ndërmjet dy universiteteve, që synonin nxitjen e kërkimeve të reja shkencore.
3. Botimet e përbashkëta dhe mbështetja e literaturës shqipe – Një aspekt i rëndësishëm i këtij bashkëpunimi ishte zhvillimi dhe shpërndarja e literaturës akademike në gjuhën shqipe, duke theksuar kështu rëndësinë e gjuhës dhe kulturës kombëtare.
Ky libër, në kontekstin e viteve '70, paraqet një pikëpamje të rëndësishme mbi bashkëpunimin ndërshqiptar në fushën e arsimit të lartë, në një kohë kur lidhjet mes Kosovës dhe Shqipërisë nuk ishin të zhvilluara për shkak të pengesave politike. Megjithatë, bashkëpunimi ndërmjet dy universiteteve shërbeu si urë lidhëse kulturore dhe intelektuale, duke forcuar identitetin shqiptar përmes edukimit dhe ngritjes akademike.
Pajazit Nushi ka theksuar në këtë libër se këto bashkëpunime janë thelbësore për zhvillimin e qëndrueshëm të arsimit të lartë në hapësirën shqiptare dhe për përgatitjen e brezave të rinj. Në këtë mënyrë, ky botim mbetet një referencë historike e rëndësishme për ata që studiojnë zhvillimin e arsimit të lartë shqip dhe përpjekjet për ngritjen e bashkëpunimit akademik midis Kosovës dhe Shqipërisë.