Biblioteka Kombëtare e Greqisë
Biblioteka Kombëtare e Greqisë (Greqisht: Εθνική Βιβλιοθήκη) ndodhet pranë qendrës së Athinës. Është projektuar nga arkitekti danez Theophil Freiherr von Hansen, si pjesë e Trilogjisë së tij të ndërtesave neoklasike, përfshirë Akademinë e Athinës dhe ndërtesën origjinale të Universitetit të Athinës. Ajo u themelua nga Ioannis Kapodistrias.
Histori[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Ideja fillestare për krijimin e një Biblioteke Kombëtare ishte nga adhuruesi i kulturës Greke Johann Jakob Mayer, në një artikull të gushtit 1824 të gazetës së tij Ellinika Chronika, botuar në Missolonghi, ku Mayer dhe Lord Byron kishin promovuar pavarësinë e Greqisë. Ideja e Mayer u zbatua në 1829 nga qeveria e re greke e Ioannis Kapodistrias,[1]të cilët grupuan së bashku Bibliotekën Kombëtare me institucione të tjera intelektuale, siç janë shkollat, muzetë kombëtare dhe shtypshkronjat. Të gjitha këto u vendosën në një ndërtesë (e cila më pas u përdor si një jetimore) në ishullin Aegina dhe u mbikëqyrur nga Andreas Moustoxydis, i cili në këtë mënyrë u bë kryetar i komitetit të jetimores, drejtor i Muzeut Arkeologjik Kombëtar të Athinës dhe drejtor i Shkollës Kombëtare. Në fund të vitit 1830, biblioteka, të cilën Moustoxydis e quajti Biblioteka Kombëtare, kishte 1.018 vëllime librash të shtypur, të cilat ishin mbledhur nga grekët dhe adhuruesit e kulturës Greke. Në vitin 1834, Biblioteka u zhvendos në Athinë, kryeqytetin e ri, dhe fillimisht ishte vendosur përkohësisht në tualetin publik në Agorën Romake të Athinës dhe më pas në Kishën e Shën Eleftherit. Koleksioni u rrit me shpejtësi. Përveç blerjes së librave nga bibliotekat private, të mbikqyrura nga Dimitris Postolakas (1,995 vëllime), Biblioteka pranoi shumë donacione të mëdha të librave, si atë nga Christoforos dhe Konstantinos Sakellarios (5,400 vëllime) dhe atë nga Markos Renieris (3,401 vëllime).
Në vitin 1842, Biblioteka Publike u bashkua me bibliotekën e Universitetit të Athinës (15,000 vëllime) dhe u vendos bashkë me koleksionin e monedhës në ndërtesën e re të Universitetit Otto. Drejtori i parë (atëherë i quajtur "presidenti") i institucionit të sapo zgjeruar,ishte Georgios Kozakis-Typaldos[2]i cili e ruajti punën deri në vitin 1863. Në këtë kohë, Biblioteka u pasurua me donacione të rëndësishme dhe me libra të gjuhëve të huaja nga e gjithë Evropa. Me kartën mbretërore të vitit 1866, të dy bibliotekat u bashkuan dhe u administruan si "Biblioteka Kombëtare e Greqisë",drejtori i saj ishte Michael Deffner.
Më 16 mars 1888 u vendos guri themeltar për një ndërtesë të re mermeri neoklasike. Ndërtesa u financua nga tre vëllezër të Kefallonisë të diasporës, Panagis, Marinos dhe Andreas Vallianos. U projektua nga Baroni Theophil von Hansen dhe ndërtimi i tij u mbikëqyrur nga Ernst Ziller. Biblioteka mbeti në ndërtesën e vjetër të Universitetit deri në vitin 1903, kur u zhvendos në ndërtesën e re të Vallianos, e cila ende përmban pjesërisht Bibliotekën përveç dy ndërtesave të tjera, në Agia Paraskevi dhe Nea Halkidona.
Përmbatje[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Biblioteka ka 4,500 dorëshkrime greke e cila është një nga koleksionet më të mëdha të skenarëve grekë.
Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
- ^ Dean H. Keller (1993). Academic Libraries in Greece: The Present Situation and Future Prospects (në anglisht). Psychology Press. fq. 26. ISBN 978-1-56024-365-6. Marrë më 5 dhjetor 2012.
The National Library of Greece was founded in 1832 by Ioannis Kapodistrias, the first governor of the Greek state.
- ^ Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος «Ιστορικά στοιχεία» [1] Arkivuar 8 korrik 2015 tek Wayback Machine, retrieved 6 July, 2015