Dashuri e humbur : (ditar nga Shqipëria)
Dashuri e humbur: (ditar nga Shqipëria) - Roman
Autori: Zylyftar Plaku (me pseudonimin Alberto Sarti)
Titulli i plotë: Dashuri e humbur: (ditar nga Shqipëria)
Botuar nga: Shtëpia Botuese Jonalda
Vendi dhe viti i botimit: Tiranë, 2014
ISBN: 9789928158
Gjatësia: 180 faqe, format 20 cm
Dashuri e humbur: (ditar nga Shqipëria) [1] është një roman nga autori shqiptar Zylyftar Plaku, i cili botoi veprën nën pseudonimin Alberto Sarti. Libri përfaqëson një qasje intime dhe emocionale, duke eksploruar ndjenjat e dashurisë dhe humbjes në kontekstin e Shqipërisë bashkëkohore. Siç sugjeron titulli, vepra ndërtohet mbi formatin e një ditari, një zgjedhje narrative që krijon afërsi me lexuesin dhe thellon përvojën e introspeksionit.
Romani ndjek historinë e një protagonisti, i cili përpiqet të përballet me dhimbjen e një dashurie të humbur. Përmes reflektimeve të tij personale dhe përshkrimeve të situatave të përditshme në një Shqipëri të tranzicionit, vepra trajton tema universale si zhgënjimi, kujtesa dhe shpresa për ringjallje shpirtërore. Përshkrimet e hollësishme të peizazheve shqiptare dhe realitetit shoqëror ofrojnë një sfond të pasur për ndjenjat komplekse të personazhit kryesor.
Romani është shkruar në formën e një ditari personal, duke i dhënë lexuesit një qasje të drejtpërdrejtë në mendimet dhe ndjenjat e protagonistit. Përdorimi i një pseudonimi nga autori shton një shtresë intrigash rreth personalitetit dhe qëllimeve të tij letrare. Gjuhësia e veprës është e thjeshtë, por emocionale, duke synuar të prekë zemrën e lexuesit dhe ta angazhojë atë në rrjedhën e historisë.
Autori kombinon përshkrime të ndjera emocionale me sfida të realitetit shqiptar, duke sjellë një qasje të balancuar mes personale dhe sociale. Ky stil e bën romanin të përshtatshëm për lexuesit që kërkojnë histori të thella dhe autentike nga letërsia shqipe.
Dashuri e humbur: (ditar nga Shqipëria) sjell një kontribut të vlefshëm në letërsinë bashkëkohore shqiptare, duke eksploruar ndjenjat universale të dashurisë dhe humbjes përmes një lente të veçantë kulturore. Përmes tij, Zylyftar Plaku hedh dritë mbi mënyrën se si ndjenjat personale dhe përvojat jetësore mund të jenë një reflektim i kontekstit më të gjerë shoqëror dhe historik.
Përdorimi i pseudonimit Alberto Sarti nënkupton një dëshirë të autorit për t’u distancuar nga vetja, duke i dhënë prioritet zërit dhe përvojës së protagonistit të tij. Ky detaj e shton kuriozitetin për këtë vepër dhe për stilin narrativ që ajo ofron.