Diskutim:E ardhmja
Kjo faqe këtu është vetëm për diskutim mbi artikullin E ardhmja. Wikipedia nxit diskutimin mes vullnetarëve të saj dhe nuk do të censurojë komente bazuar në pikëpamjet ideologjike ose politike. Wikipedia nuk do t’i ndryshojë komentet. Ato ose do të publikohen, ose do të fshihen nëse nuk u binden rregullave kryesore.
|
Të gjitha komentet u nënshtrohen këtyre rregullave:
|
Teknologjia njeriun nuk e ka përsosë. Është vetë mashtrim. Evulucioni i teknologjis ka shku rrugës së vetë, i njeriut rrugës së vetë. Evulucioni i njeriut, sidomos pas kompjuterve personal ka ngecë e tek grupe të vogla edhe u kthye përmas. Nëse nisemi nga shprehja "menja armë, dija municion" atëher i bjenë që evulucioni teknologjik "ja ka hoger ment njeriut", ja ka marr armen prej dores e i ka dhonë mundësi me marrë tëryly farë municioni. Po shtosi është që teknologjia nuk mund të shkojë më tutje, vetem nuk rrihet!? Ose njeriu me u bo shërbëtor i saj (Si në matrix) ose edhe evulcioni i njeriut me ecë më tutje. Trunin njerzit nuk e shfrytëzojin plotësisht!!! Peget u ardhë koha që njerzit trunit të vetë me ja korruptu edhe naj përqidje. Tak-tuk, njona dorë e lanë tjetrën është më së miri edhe për teknologjin edhe për njeriun. Po që nuk ndodhë loja tak-tuk, mbyllen porta të dimensioneve për njeriun, teknologjia ecë edhe me ato pakë të dhëna që ka. --Kurreshtja 20 Prill 2010 23:00 (CEST)
Truni i njeriut nuk mund të i regjistrojë dy ndodhi brenda të njëjtes kohë. As procesori i kompjuterit. Por për dallim të trunit të njeriut në tregë qarkullojnë procesorët 2,3,4 tak-tuk. Kur ta rrisin njerzit aftësin e ndrimit të gjendjes logjike dhe shpirtërore me shpejtësi të procesorëve atëherë dalin disa sene në dritë. Nejse. Thojin se menja e njerit çdo do sekunda shkonë tek disa veti primitive. Edhe nëse është ashtu ata nuk thojin që njeriu e bënë me vetëdije. Për me kuptu ma afër, duhet mi vetë gjinekologët se çka, si i përjetojnë, si i përballojnë femrat valtë e dhimbjeve gjatë lindjes. Si lindi dimensioni i TV TELETEKSTIT. Logjike po i bjenë, pikëpremje më e mirë e lindjes dhe vdekjes (dhimt përpar se e dal shpirti, he mo kur e lëshon edhe muskulli i thobëve) në natyrë për tu vëzhguar nga njeriu.