Doktrina ushtarake

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Doktrina ushtarake është shprehja se si forcat ushtarake kontribuojnë në fushata, operacione të mëdha, beteja dhe angazhime. Një doktrinë ushtarake përshkruan se çfarë mjetesh ushtarake duhet të përdoren, si duhet të strukturohen forcat, ku duhet të vendosen forcat dhe mënyrat e bashkëpunimit midis llojeve të forcave.[1] "Doktrina e përbashkët" i referohet doktrinave të përbashkëta dhe të lidhura nga forcat shumëkombëshe ose operacionet e përbashkëta të shërbimit.[2]

Ekzistojnë tri kategori të gjera doktrinash ushtarake: (1) Doktrinat sulmuese synojnë të çarmatosin një kundërshtar, (2) Doktrinat mbrojtëse synojnë të mohojnë një kundërshtar dhe (3) Doktrinat parandaluese synojnë të ndëshkojnë një kundërshtar. Doktrina të ndryshme ushtarake kanë implikime të ndryshme për politikën botërore. Për shembull, doktrinat fyese priren të çojnë në gara armësh dhe konflikte.[3]

Shiko edhe[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. ^ Posen, Barry (1984). The Sources of Military Doctrine: France, Britain, and Germany Between the World Wars (në anglisht). Cornell University Press. fq. 13–24. ISBN 978-0-8014-1633-0.
  2. ^ NATO, Allied Joint Doctrine, Allied Joint Publication (AJP)-01(D), Preface, published December 2010, archived 15 August 2022, accessed 2 January 2022
  3. ^ Posen, Barry (1984). The Sources of Military Doctrine: France, Britain, and Germany Between the World Wars (në anglisht). Cornell University Press. fq. 13–24. ISBN 978-0-8014-1633-0.