Dorëshkrim
Dorëshkrimi është forma origjinale e shkruarjes së tekstit, e cila mund të jetë shkruar me dorë ose të jetë daktilografuar, në të cilën autori përdor një mjet shkrimi për të paraqitur idetë e tij në një sipërfaqe të caktuar, si letër apo letërfaqe të tjera të dokumentit. Ky term është i përdorur për të përshkruar tekstin origjinal të një veprëje, i cili shërben si model për shtypjen në shtypshkronja.
Tekst i shkruar me dorë ose i daktilografuar: Dorëshkrimi është teksti origjinal i një vepreje, i shkruar me dorë ose i shtypur me një mjet të specializuar si dajka. Në këtë formë, autorët shkruajnë ose shprehin idetë e tyre, ndërkohë që mund të përdorin gjuhën, stilin dhe formatin sipas preferencave të tyre. Dorëshkrimi origjinal është burimi kryesor për shtypjen e një vepreje në një formë më të gjerë për konsumatorët. Në kohën moderne, ndërhyrjet e dorës janë zëvendësuar në shumicën e rasteve nga pajisjet elektronike të cilat përdorin dorëshkrimin dixhital ose tekstual.
Dokument a vepër e shkruar me dorë në kohë të hershme përpara se të dilte a të përdorej shtypshkronja: Dorëshkrimet e hershme janë dokumente ose vepra që janë prodhuar para epokës së shtypshkronjës, kur shkrimi ishte një akt i kryer me dorë, shpesh nga kaligrafët e specializuar. Këto dorëshkrime mund të jenë në formën e përmbajtjes të shkruar në letrat e shekujve të kaluar, duke përfshirë dhe dorëshkrimet e letërsisë shqiptare me shkronja arabe, të cilat janë dëshmi të rëndësishme të trashëgimisë letrare të një populli.
Dorëshkrimi është jo vetëm një formë e shkruarjes, por edhe një dëshmi e historisë dhe kulturës së një populli. Përkundër avancimeve teknologjike që kanë bërë shkrimin elektronik më të përdorur në ditët e sotme, dorëshkrimet ende ruhen dhe studjohen për të kuptuar kontekstin historik, kulturor dhe intelektual në të cilën janë prodhuar. [1] [2] [3]