Ekranet Kristale Likuide

Shtoni lidhje
Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Artikull i palidhur
Artikull i palidhur
 Kjo faqe është e palidhur nga faqe të tjera.
Ndihmoni që faqet e tjera me temë të ngjashme të lidhen me të. (Data: shtator 2012)

LCD Ekranet kristale likuide Shkrutesa për liquid crystal display, një lloj ekrani që përdoret në orë digjitale dhe në shumë kompjuterë portativë. LCD paraqet përdorimin e dy fletave të polarizuara me material të lëngët në mes tyre. Një rrymë elektrike kalon përmes lëngut duke i vendosur kristalet në vijë të drejtë kështu që drita nuk mund të depërtojë përmes tyre. Secili Kristal, është si një grilë, apo të themi ndryshe bllokon kalimin e dritës përtej.Figura e LCD-së njëngjyrëshe zakonisht paraqitet si e kaltër apo e hirtë e mbyllur në krye të sfondit me ngjyrë të hirtë në të bardhë. Ngjyra LCD paraqet përdorimin e dy teknikave bazë për përfitimin e ngjyrave: Passive matrix është më e lirë nga të dy teknologjitë. Teknologjia tjetër e quajtur "thin film transistor (TFT)" ose active-matrix, prodhon figura me ngjyra që duken se janë të mprehta sikurse ekranet tradicionale CRT, por teknologjia është e shtrenjtë. Ekranet e fundit të passive-matrix që përdorin teknologjitë e reja si CSTN dhe DSTN, prodhojnë ngjyra të mprehta duke ju bërë rival ekraneve të active-matrix. Shumica e ekraneve LCD që përdoret në notebook computers janë me Backlit, ose transmisive, për të bërë leximin më të lehtë.

Parimi i punës[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Secili piksell i LCD konsiston me një shtresë të molekulave të lidhura në mes të elektrodave transparente dhe dy filtrave të polarizuar,akset e transmetimit janë pingul në njëra tjetrën. Pa kristal likuid në mes të filtrave të polarizuar, drita që kalon përmes filtrit të parë duhet te bllokohet nga filtri i dytë i polarizuar.Në shumicën e rasteve kristali likuid ka përthyerje të dyfishtë . Sipërfaqja e elektrodave që janë në kontakt me materialin e kristalit likuid trajtohet si rradhitje e molekulave të kristalit likuid me një hollësi të veçantë. Kjo përbërje tipike rezulton me një shtresë të hollë të polimerit. Elektrodat janë të përbëra nga një konduktore transparent që quhet oksid i kallait të intiumit indium tin axide ITO. Para se të aplikohet fusha elektrike, orientimi i molekulave të kristalit likuid është i vendosur nga shtrirja e sipërfaqes së elektrodave.Në pajisjen e përdredhur nematike , sipërfaqja është e shtrire në drejtim të dy elektroda , pingul në njëra tjerën. Kështu molekulat organizohen në një strukturë spirale.Kjo ulë qarkullimin e dritës dhe pajisjet duken gri. Nëse volltazhi i aplikuar është i mjaftueshëm, molekulat e kristalit likuid në qendër të shtresës janë pothuajse komplet të shthurura dhe polarizimi i dritës nuk mund të qarkulloj pasi të kalonë shtresën e kristalit likuid. Kjo dritë e polarizuar pastaj do të jetë kryesisht pingul në filtrin e dytë, dhe këto do të bllokohen dhe piksellat do të duken të zinjë. Duke kontrolluar volltazhen mbi shtresën e kristalit në secilin piksell,drita do të mund të paraqitet në nuanca të ndryshme të grisë. Kjo fushë elektrike gjithashtu kontrollon rekuiziten e dyfishtë të përthyerjes së kristalit likuid.

Kualiteti i kontrollit[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Disa panele LCD kanë tranzistorë të dëmtuar, duke shkaktuar gjithmonë piksell të ndritshëm ose të pandritshëm të cilët ju referohen stuck pixels apo dead pixels respektivisht. Ndryshe nga "integrated circuits" (ICs), panelët LCD me pak tranzistorë të dëmtuar janë zakonisht prap të papërdorshëm. Pohohet që është ekonomikisht profitabile të nxjerrim nga përdorimi panelët me disa defekte të pilsellëve sepse panelët LCD janë shumë më të mëdhenjë se ICs, por kjo nuk është vërtetuar asnjëherë. Politikat e prodhimtarisë për pranimin e piksellëve me defekt ndryshojnë me të madhe. Një kohë, Samsung-u nuk kishte tolerancë politike për monitorët LCD të shitur në Kore. Megjithëse në vitin 2005, Samsung aderon në më kap kufizime për standardin ISO 13406-2 . Kompanitë tjera njihen që kanë toleruar edhe një shumë prej 11 piksellëve të “vdekur” në politikat e tyre. Politika e piksellëve të “ vdekur “ është një ndër debatet e “ nxehta “ në mes të prodhuesve dhe klientëve. Për të rregulluar pranimin e defekteve dhe për të mbrojtur përdoruesit ISO realizoj një standard të ri ISO 13406-2. Sidoqoftë, standardeve ISO nuk ju përshtaten të gjithë prodhuesit e LCD, si dhe standardet ISO interpretohen zakonisht në mënyra të ndryshme. Panelët LCD kanë më shumë defekte se sa IC-jat si shkak i madhësisë. Përshembull, një SVGA LCD 300 mm ka 8 defekte dhe një disk tjeter 150 mm ka vetëm 3 defekte. Sidoqoftë, 134 prej 137 dies në disk të hollë do të pranohen, ndërsa refuzimi i ekraneve LCD do të ketë 0% të ardhura. Në vitet e fundit, kontrolli i kualitetit është aprovuar. Një ekran SVGA LCD me 4 defekte të piksellëve zakonisht konsiderohet si defekt dhe klientët mund të kërkojnë si dëmshpërblim një të ri. Disa fabrika, dukshëm në Korenë Jugore ishin fabrikat më të mëdha të panelëve LCD, si psh LG, tani ka “ garancion për zero defekte te pixel-ëve “ e cila ka një proces ekstra shfaqjeje që mund të përshkruhet edhe si shkalla e panelëve “ A “ dhe “ B “. Shumë fabrika do të zëvendësojnë produktin e tyre edhe me një defekt të piksellit. Edhe pse nuk ekzistojnë garancione të tilla, lokacioni i defekteve të pixel-ëve është i rëndësishëm. Një ekran me vetëm pak defekte të pixel-ëve mund të jetë i papranueshëm sidomos nëse defektet gjenden pranë njëra tjetrës. Fabrikat mund të zbusin kriterët e tyre të zëvendësimit, kur defekti i piksellëve gjendet në qendër të ekranit. Panelët LCD kanë poashtu defekte të njohura si turbullta , e cila përshkruhet edhe si ndryshim i luminance. Është më e dukshme në zona të errëta apo plotësisht të zeza të skenës së ekraneve.

Përdorimi i monitorëve LCD nga ushtarakët[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

LCD monitorët e janë të integruan në ekranet CRT nga ushtria e Shteteve të Bashkuara të Amerikës sepse këto monitore ishin më të vegjël, kanë dritë më efikase,etj. Për përdorimin e sistemim të imazheve të natës ushtria Amerikane ,LCD monitorët duhet ti kopajllojnë me MIL-L-3009. Këta monitorë LCD janë të pajisur me certificate dhe tani kanë kaluar si standart për ushtri. Këto përfshinë MIL-STD-901D-HIGH SHOCKMIL-STD-167B - Vibrim (Sea Vessels), MIL-STD-810F – Fusha më kushte të mjedisit Ground Vehicles and Systems, MIL-STD-461E/F – EMI/RFI (Nderfaqet elektromagnetike/interferenca e frekuncave të randios).

Historia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  • 1888: Friedrich Reinitzer (1858–1927) zbuloj kristalet e lëngshme natyrale të kolesterolit të nxjerrë nga karrotat ( që është, shkrirja e dy pikave dhe gjeneratave të ngjyrave ) dhe publikoj zbulimet e veta në një mbledhje në Vienna Chemical Society me 3 maj, 1888 (F. Reinitzer: Beiträge zur Kenntniss des Cholesterins, Monatshefte für Chemie (Wien) 9, 421-441 (1888)).
  • 1904: Otto Lehmann publikoj punën e tij "Flüssige Kristalle" (Liquid Crystals).
  • 1911: Charles Mauguin ishte i pari që eksperimentoj kristalet likuide të kufizuara në mes dy shtresave të holla
  • 1922: Georges Friedel përshkruan strukturën dhe vetitë e kristalit të lëngët dhe i klasifikoj ato në tri tipe (nematics, smectics and cholesterics).
  • 1927: Vsevolod Frederiks shpiku elektricitetin e kyqjes së valvulës me dritë, të quajtur Fréedericksz transition, efekti esencial i teknologjisë LCD.
  • 1936: Marconi Wireless Telegraph company marrin patenten për aplikimin e praktikës së parë të teknologjisë, , "The Liquid Crystal Light Valve".
  • 1962: Publikimi i parë më i madh në gjuhën angleze me titull "Molecular Structure and Properties of Liquid Crystals", nga Dr. George W. Gray.[3]
  • 1962: Richard Williams nga RCA zbuloj se kristalet likuide kanë disa karakteristika interesante elektro-optike dhe ai kuptoj që një efekt elektro-optik duke gjeneruar vijë-stil në një shtresë të hollë të materialit Kristal likuid nga aplikimi i voltazhit. Ky efekt është i bazuar në një elektro-hidrodinamikw jostabile duke krijuar të ashtu quajturën “ Williams domains “ brenda kristalit likuid.
  • 1960:Puna e hulumtimeve në kristalet likuide ka filluar vonë në 1960 nga ROYAL RADAR ESTABLISHMET në MALVERN,Angli.Ekipi ne RRE mbështëtën punën e Geroge Gray dhe të ekipit te tij në Universitetitn e Hull-it që në fund të fundit zbuluan kristalin likuid sianobifenil.
  • 1972:Matrica e parë aktive e panelit ekranit kristal likuid është prodhuar nga WESTINGHOUSE,në Pittsburh US.
  • 1997:HITACHI në IPS teknologji prodhuan LCD e parë që të patë cilësi vizuale të pranueshme për aplikimin e TV.
  • 2007:Në 4Q të 2007 për herë të parë televisionet LCD tejkaluan shitjen e CRT në 'worldwide'.
  • 2008:Tv-te LCD u bënë pjesa më e madhe me një pjesë të tregut 50% e 200 milion TV parashikuar për të transportuar globalisht në 2008 sipas Bankës Display.

Avantazhet e LCD-së[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  • Shumë kompakt dhe të lehtë
  • Konsumë të ult të energjisë
  • Nuk ka deformime gjeometrike
  • Pak ose aspak rreze në varësi të teknologjisë
  • Nuk shkaktohen djegje nga ekrani
  • Nuk ka tension të lartë apo rreziqe të tjera të pranishme gjatë riparimit / shërbimit
  • Mund të bëhen në pothuajse çdo madhësi apo formë

Disavantazhet e LDC-së[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  • Shikim i kufizuar,varesi nga këndi i shikimit
  • Kohë të ngadaltë të përgjigjëjes
  • Nuk mund të perdoret me armë te lehta apo stilolapsa
Prania e pikseleve të këqia që dëmtojnë imazhin

Referimet[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

^ Dr Chidi Uche. "Development of bistable displays". University of Oxford. Retrieved 2007-07-13. ^ Standard TV”[lidhje e vdekur] pp 39–42

Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Ekranet_Kristale_Likuide&oldid=2106939"