Gjuha Nihali
Nihali, i njohur gjithashtu si Nahali ose gabimisht si Kalto, është një gjuhe e izoluar e kërcënuar që flitet në perëndim të Indisë qendrore (në Madhya Pradesh dhe Maharashtra), me rreth 2000 njerëz në 1991 nga një popullsi etnike prej 5.000[1]. Zona fisnore Nihali është vetëm në jug të lumit Tapti, rreth fshatit Tembi në rrethin Nimar të Provincave Qendrore gjatë Rajs Britanik, tani në Madhya Pradesh[2].Folësit e gjuhës Nihali janë gjithashtu të pranishëm në disa fshatra të lagjes Buldhana në Maharashtra si Jamod, Sonbardi, Kuvardev, Chalthana, Ambavara, Wasali dhe Cicari. Ka dallime dialektale midis varieteteve Kuvajt-Chalthana dhe Jamod-Sonbardi.
Gjuha ka një numër shumë të madh të fjalëve të pranuara nga gjuhët fqinje, me 60-70% me sa duket të marra nga Korku (25% e fjalorit dhe shumica e morfologjisë së saj), nga gjuhët Dravidian dhe nga Marathi, por shumica e fjalorit kryesor nuk mund të jenë të lidhura me to ose gjuhë të tjera, të tilla si numrat dhe fjalët për "gjakun" dhe "vezën". Studiuesit thonë se më pak se 25% e fjalorit origjinal të gjuhës përdoret sot. Nuk ka më asnjë folës monolingual të mbijetuar të gjuhës. Ata të aftë në Nihalin modernë kanë gjasa të flasin varietetet e Hindit, Marathit ose Korkut.[3]
Franciscus Kuiper ishte i pari që sugjeroi se mund të mos ketë lidhje me ndonjë gjuhë tjetër indiane, me fjalorin jo-Korku, jo-Dravidian, që është mbetja e një popullsi të mëparshme në Indi. Megjithatë, ai nuk përjashtoi që mund të ishte një gjuhë Munda, si Korku. Projekti i Gjuhëve të Rrezikuara nënkupton një marrëdhënie me Kusunda, Ainu dhe gjuhët Andamanese, si pjesë e hipotezës Indo-Pacific të Joseph Greenberg. Korku, me Nihalin folur shpesh për të parandaluar Korku nga të kuptuarit e tyre. Nihali origjinale ishin punëtorë të varfër, të cilët shërbyen si punëtorë bujqësorë për komunitete të ndryshme nga ato të tyre.[4]Kuiper sugjeroi që dallimet gjithashtu mund të jenë argot, të tilla si një hile e vjedhurazi. [5]
Norman Zide përshkroi situatën në këtë mënyrë:
Huazimet e Nihalit janë shumë më të mëdha sesa në shembuj të tillë të teksteve shkollore të blerjes së jashtme të rëndë si shqiptarë. Duket se krahasohet më shumë në këtë drejtim [sic] me disa nga dialektet më të "thyera" të Ciganëve, siç janë ato të folura në Shtetet e Bashkuara dhe në Evropën Perëndimore. Historia e kohëve të fundit e Nihalis përfshin një masakër të organizuar nga një nga sundimtarët në zonë në fillim të shekullit të nëntëmbëdhjetë, kjo me sa duket në përgjigje të trazirave të tyre gjithnjë e më shkatërruese. Që atëherë, grupi i dhjetimit në madhësi --- ka funksionuar kryesisht si grabitës dhe hajdutë, me bashkëpunëtorët e jashtëm tradicionalë që hoqën mallrat e vjedhura. Grupi ka qenë prej kohësh gjuhë shumëgjuhësh dhe përdor Nihalin si një gjuhë më pak ose më pak të fshehtë e cila nuk u zbulohet zakonisht të huajve. Hetuesit e mëparshëm që u përpoqën të mësonin gjuhën, me sa duket, refuzuan ose mashtruan qëllimisht.[5]
Supozimet e Kuiper-it rrjedhin nga fakti që disa grupe të klasit të ulët në Indi kishin gjuhë sekrete për të fshehur komunikimin nga grupet e larta të klasës së lartë. Sot, disa folës Korku refuzojnë të pranojnë Nihalin dhe të përshkruajnë shfaqjen e Nihalit në komunitetin e tyre si një shqetësim civil.
Nihali jeton në mënyrë të ngjashme me Kalto-n. Kjo dhe fakti se Kalto shpesh është quajtur Nahali çoi në konfuzion të dy gjuhëve.
Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ "Did you know Nihali is threatened?". Endangered Languages. Marrë 2016-05-04.
- ^ Franciscus Bernardus Jacobus Kuiper, "Nahali: a comparative study"[lidhje e vdekur], Part 25, Issue 5 of Mededeelingen der Koninklijke Nederlandsche Akademie van Wetenschappen, Afd. Letterkunde, N.V. Noord-Hollandsche Uitg. Mij., 1962
- ^ Nagaraja, K.S. (2014). The Nihali Language. Central Institute of Indian Languages. p. 3.ISBN 978-81-7343-144-9.
- ^ Nagaraja, K.S (2014). The Nihali Language. Manasagangotri,Mysore-570 006: Central Institute of Indian Languages. p. 250. ISBN 978-81-7343-144-9
- ^ Norman Zide, "Munda and non-Munda Austroasiatic languages". In Current Trends in Linguistics 5: Linguistics in South Asia, p 438