Karakuri

Kukullat Karakuri ((からくり人形 karakuri ningyō) janë kukulla ose automat tradicionale të mekanizuara japoneze, të bëra fillimisht nga shekulli i 17-të deri në 19-të. Gjestet e kukullave siguruan një formë argëtimi.

Ekzistojnë tre lloje të karakuri;^[1] Butai karakuri (舞台からくり) janë kukulla të dizajnuara për performancë siç janë në teatre,^[2] Zashiki karakuri (座敷からくり) janë kukulla të vogla që përdoren në shtëpi dhe Dashi karakuri (山車からくり) janë kukulla të mëdha mekanike që përdoren në festivale fetare.^[1]

Zashiki karakuri

Shembulli më i zakonshëm sot i një zashiki karakuri është një robot që shërben çaj, i cili fillon të ecë përpara kur një filxhan çaji vendoset në pjatë në duart e tij. Ajo u përdor në një situatë kur një mikpritës dëshironte të trajtonte një mysafir në një mënyrë rekreative. Ajo lëviz në një vijë të drejtë për një distancë të caktuar, duke lëvizur këmbët sikur të ecë, dhe pastaj përkul kokën. Kjo sinjalizon që çaji është për të pirë, dhe kukulla ndalet kur të hiqet kupa. Kur zëvendësohet, roboti ngre kokën, kthehet atje ku erdhi.

Referime

^ ^a ^b Lunning, Frenchy (2008). Mechademia 3: Limits of the Human (në anglisht). Minneapolis, MN: University of Minnesota Press. fq. 231. ISBN 9780816654826.
^ Brown, Steven T. (2010). Tokyo Cyberpunk: Posthumanism in Japanese Visual Culture (në anglisht). New York: Palgrave Macmillan. fq. 32. ISBN 9780230103597.

[:1-1] Lunning, Frenchy (2008). Mechademia 3: Limits of the Human (në anglisht). Minneapolis, MN: University of Minnesota Press. fq. 231. ISBN 9780816654826.

[2] Brown, Steven T. (2010). Tokyo Cyberpunk: Posthumanism in Japanese Visual Culture (në anglisht). New York: Palgrave Macmillan. fq. 32. ISBN 9780230103597.

[1]

[2]