Katerina Biga
Katerina Biga është një aktore e shquar shqiptare e humorit, e cila ka lënë një gjurmë të pashlyeshme në skenën artistike shqiptare. E lindur në qytetin e Shkodrës më 29 korrik 1947, Katerina u rrit në një familje të respektuar. Babai i saj Shpend Sokol Biga, ishte nga Gimajt, ndërsa e ëma Leze Zefja, ishte bijë nga Lekajt e Shalës. [1]
Arsimi dhe Karriera e Hershme
Katerina Biga përfundoi shkollën e mesme pedagogjike me rezultate të shkëlqyera dhe punoi për rreth dy vite si mësuese në Tamare të Malësisë së Madhe.
Karriera në Estradën e Shkodrës
Megjithëse pa ndonjë shkollë përkatëse artistike, Katerina Biga kishte një prirje të jashtëzakonshme aktoriale. Në vitin 1975, ajo filloi punë si aktore profesioniste në estradën e Shkodrës. Brenda një kohe të shkurtër, ajo u bë një nga aktoret më të dashura për publikun dhe e respektuar nga stafi drejtues i estradës. Katerina interpretoi role të ndërlikuara dhe shumëdimensionale në skenë, duke depërtuar thellë në botën e brendshme të personazheve të saj. [2]
Kontributi dhe Trashëgimia
Për 18 vite, Katerina Biga ia dedikoi gjithë përkushtimin, mundin, dhe talentin e saj estradës së Shkodrës. Ajo ka lënë një gjurmë të pashlyeshme në historikun e kësaj estrade, duke kontribuar në rrugën e artë të saj. Në kujtesën e njerëzve do të mbeten të paharruara rolet e saj që dhuruan buzëqeshje të thella spektatorëve, si: Cikolarja e Gonxhes, Lena në banak, roli i Zanës në komedinë “Nën hijen e një dege”, dhe Lili tek skeçi “Xhemal Katunari”.
Karriera Kinematografike
Përveç karrierës së saj në estradë, Katerina Biga ka luajtur edhe në filma artistikë shqiptarë. Ajo është e njohur për rolet e saj në filmat "Luginën e peshkatarëve" (1970), "Endërr për një karrigë" (1984), dhe "Ballën për ballë" (1979).
Përfundim
Katerina Biga është një figurë e rëndësishme në historinë e teatrit dhe kinematografisë shqiptare. Me talentin e saj të jashtëzakonshëm dhe përkushtimin ndaj artit, ajo ka lënë një trashëgimi të vlefshme për brezat e ardhshëm. Kontributi i saj i humorit dhe teatrit mbetet i paharruar për publikun shqiptar dhe për komunitetin artistik të Shkodrës. [3]