Kristo Shuli

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Kristo Shuli, emri i plotë Kristo Panajot Shuli, i njohur gjithashtu si Kristo Sulidhi, (1858-1938), ishte një fotograf shqiptar dhe shkrimtar i shekullit të 19-të dhe fillimit të shekullit të 20-të. Ka lindur në fshatin Marjan të rajonit të Oparit (tani pjesë e komunës Maliq në Korçë, në juglindje të Shqipërisë). Ai emigroi në Greqi ku shkroi në "javën" e Anastas Kullurioti "Zëri i Shqipërisë", (Greqisht: Η φωνή της Αλβανίας). Një nga poezitë e tij më të rëndësishme ishte një baladë me 150 vargjeve, me titull Shqiptarët që luftojnë në Gucia. Ai u kthye në Shqipëri dhe punoi në Korçë si fotograf. Një nga fotot e tij më të rëndësishme është ajo që dokumentonte shkollën e parë shqipe, e hapur në vitin 1887.

Shuli është gjithashtu i njohur për fotografinë e shumë njerëzve të përfshirë në lëvizjen Rilindja, siç janë luftëtarët e njohur të lirisë Shahin Matraku dhe Kajo Babjeni, duke u bërë kështu një nga propagandistët e lëvizjes. Më 1892 Shuli shkoi në Shkodër për t'u takuar me Kel Marubi dhe Kolë Idromeno me të cilët ndau përvojën e tij. Shuli ishte kunati i fotografit të mirënjohur shqiptar Kristaq Sotiri, i cili ishte ish-nxënës i Shulit. Kristo Shuli u dekorua pas vdekjes nga qeveria shqiptare për aktivitetet e tij patriotike.