Ligji i martesës
Ligji i martesës është kërkesat ligjore, një veçori e së drejtës familjare, që përcaktojnë vlefshmërinë e një martese dhe të cilat ndryshojnë në mënyrë të konsiderueshme midis vendeve në lidhje me atë që mund dhe nuk mund të njihet ligjërisht nga shteti.
Të drejtat dhe detyrimet
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Martesa, sipas përkufizimit, u jep të drejta dhe detyrime palëve të martuara, ndonjëherë edhe të afërmve, duke qenë instrumenti i vetëm për krijimin e lidhjeve të afërta (vjehërrit). Historikisht, shumë shoqëri u kanë dhënë burrave të drejta dhe detyrime që kanë qenë shumë të ndryshme nga të drejtat dhe detyrimet që u janë dhënë grave. Në veçanti, kontrolli i pasurisë martesore, të drejtat e trashëgimisë dhe e drejta për të përcaktuar veprimtaritë e fëmijëve të martesës u janë dhënë zakonisht partnerëve martesorë meshkuj. Megjithatë, këto praktika u kufizuan në një masë të madhe në shumë vende, veçanërisht vendet perëndimore, në shekullin e njëzetë, dhe statutet më bashkëkohore priren të përcaktojnë të drejtat dhe detyrat e një bashkëshorti pa iu drejtuar gjinisë. Megjithatë, në ligje të ndryshme martesore nëpër botë, burri vazhdon të ketë autoritet; për shembull, Kodi Civil i Iranit thotë në nenin 1105: "Në marrëdhëniet midis burrit dhe gruas, pozita e kreut të familjes është vetëm e drejta e burrit".[1]
Shiko edhe
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Referime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- ^ "The civil code of the Islamic Republic of Iran" (PDF). Arkivuar nga origjinali (PDF) më 2017-03-11. Marrë më 2015-07-17.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)