Net të bardha
Net të bardha është një histori të shkurtër nga Fjodor Dostojevski, origjinalisht e publikuar në 1848, herët në karierën e tij.
Si shumë histori të tija, edhe kjo është e treguar nga një narator pa emër. Naratori është një burrë i ri që vuan nga vetmia. Ai bie në dashuri me një vajzë të re, por dashuria ngelet e pakthyer pasi që ajo ka një të dashur, që i mungon, dhe më të bashkohet.
Përmbajtje
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Kjo novelë ndahet në gjashtë pjesë:
Nata e parë
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Naratori e përshkruan eksperiencën e tij duke ecur nëpër rrugët e Sh. Petersburgut. Nata është më e rahatshme se dita, pasi që nuk janë njerzit, pasi që ata e bënin të ndjehet i vetmuar. Ai e përshkruan lidhjen me vajzën e lartëpërmendur e quajtur Ananstasia e thirur Nastjenka. Është vajza e parë që e ka njohur dhe ai është i frigësuar, por Nastjenjka e pëlqen atë ves. Ai i tregon asaj për vetminë e tij, dhe sa pafat është dhe e pëcjell deri në shtëpi dhe kjo vazhdon për disa ditë.
Nata e dytë
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Pastaj në takimin e dytë, Nastnjenka interesohet më shumë për këto pikpamje. Ai e përshkruan veten si një ëndërimtar. Ai ëndërron për çdo gjë, nga miqësia me poetët e deri te të ketë një vend në dimër me një vajzë në krah.Ai thotë se zymtësia e përditshmërisë vret njerëzit, ndërsa në ëndrrat e tij mund ta bëjë jetën e tij ashtu siç dëshiron. Në fund të fjalës së tij prekëse, Nastenka e siguron me dhembshuri se do të jetë shoqja e tij.Historia e Nastejnkës
Ajo tregon se është rrit me gjyshen e saj. Tregon se ka është dashuruar te një qiraxhi, i gjyshes, dhe ai ka thënë që do kthehet pas një viti, por si ka dërguar as edhe një letër deri tash.
Nata e tretë
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Ai e kupton që ka rënë në dashuri dhe i shkruan një letër duke u prezentuar si i dashuri i saj. Ajo gjen një komfort në shoqërinë e tij dhe për një moment e pranon se ka ndjenja për të, pasi që ai nuk është dashuruar me atë.
Nata e katërt
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Ai e pranon dashurinë për të. Kuptohet se dashuria do të jetë një pengesë për shoqërinë e tyre, dhe thotë që më mirë mos shihen për një kohë por Nastnjenka reagon se i duhet shoqëria e tij, dhe se ndoshta një ditë mund të kenë diçka ma shumë. Ai sa bëhet me shpresë i dashuri i Nastnjenkës i sheh duke u kthyer në shtëpi të saj, dhe përqafohen. Kthehet dhe përshëndetet me të, por e le të vetëm dhe zemërthyer.
Mëngjesi
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Pjesa e fundit, është kur mer letër nga Nastnjenka dhe qan. Por vendos mos dëshpërohet dhe ja kthen se asnjëherë nuk do e marrë inat.