Njësitë e gjatësisë
Në fizikë, termi "rrafsh atomik" përdoret për të përshkruar shtresat elektronike që rrethojnë një atom. Në rafshin atomik, elektronët lëvizin në orbita rreth qendrës së atomit, e cila është përbërë prej nukleonëve, të cilët janë protonë dhe neutrone. Elektronët në rafshin atomik ndodhen në shtresa të ndryshme, të cilat kanë nivele të ndryshme energjie. Shtresa më e afërt me qendrën e atomit ka energji më të ulët, ndërsa shtresat e tjera kanë nivele energjike më të larta.
Nënrrafshin atomik, elektronët lëvizin nën-shtresat e rafshit atomik dhe kanë energji më të lartë se shtresa kryesore e atomit. Këto nën-shtresa janë të përcaktuara nga shtresa kryesore dhe kanë numër orbitalësh dhe nivela energjetike të caktuara. Për shembull, në rafshin kryesor të një atomi me numër atomik Z, ka deri në 2Z² elektronë, të cilët ndodhen në shtresa kryesore (K, L, M, N, O, P, Q). Nën-shtresat e këtyre shtresave janë të identifikuara si K₁, K₂, L₁, L₂, L₃, etj.
Nëse jemi më konkret, nën-rrafshin atomik mund të ndahet në:
- Shtresa K: përbëhet nga vetëm një nën-shtresë (K₁) dhe mund të mbajë deri në 2 elektronë
- Shtresa L: përbëhet nga dy nën-shtresa (L₁ dhe L₂) dhe mund të mbajë deri në 8 elektronë
- Shtresa M: përbëhet nga tre nën-shtresa (M₁, M₂, M₃) dhe mund të mbajë deri në 18 elektronë
- Shtresa N: përbëhet nga katër nën-shtresa (N₁, N₂, N₃, N₄) dhe mund të mbajë deri në 32 elektronë.
Kjo ndarje e rrafshin atomik në nën-shtresa është e rëndësishme për të përshkruar saktësisht konfiguracionin e elektronëve në një atom dhe për të kuptuar si reagojnë ato me njëri-tjetrin dhe me elementet e tjera.