Jump to content

Përdoruesi:Kurreshtja/koka/Arkiva/20

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

HIMNI

Më thanë "ama sportin"
Ta japë shporten
Një paqavërr
Gullumuq, top
Mua më mjaftojë
Ta hapë e në të
Të projektojë
Të projektojë
E të provojë
Bili dyert
E sportit
Atje ku ka merita
Eatje ku ruhej më parë
Hapur të mi lanë
Ta shprazi mëllefin
Botës t'ja vizatojë
Në këto troje
Të përgjakura
Çka ka ndodhë
Le ta kuptojnë
Se I'madhi Zot
Për krijesat e tij
Mendon
E ti, gishtin n'kry
Për përgjegjësin
E shpirtit tëndë
Mendo e krijo
Se dyret, me dash
E pa dashtë I'madhi Zot
I thenë e krahapur
Ty shpirt i dëlirë
Krahapur të pretë.

HIMNI i flakatueseve

thon se
Njeriu është
më i fortë
se guri
se muri
e ata e dinë
që në brendi
të tyre
në brendi
atje thellë
në brendi
në zemër të tyre
kanë yllin
që na ngrohë
në këtë jetë.
pse, pse
pyet fëmija
të mos e shikoj
të mos e shikoj
diellin drejtë
me sytë e mi
pse, pse
më buzqesh
gjyshi, mua ti
hape zemren
shpirti im
do gjeshë
do gjeshë
çdo msheftësi
të yjeve
po ç'të duhen
kur ti ato i di.
Sa yje ka n'galaksi
Unë nuk e di
Por çka po shohë
Shumë yje ka në k'si kala
Që mbi një shekull
Na qëndrojnë përball.
Qëndrojnë të heshtur
E na shikojnë
Na buzqeshin
Kur ne nuk i kuptojmë
Dritën e tyre
Në jeten tonë shijojmë
Ata për ne mendojnë.
Gjyshi gjyshi
Mos më buzqeshë
Por më trego
Më trego se si
Yjet ndërmjet veti
Komunikojnë
Ngrohtësin e tyre
Unë po e ndijë
Gjyshe gjyshe
Doli dielli
Zemër të lutem
Të paqë gjyshja
Kurr mos thuaj
Po delë dielli
Ai lind e perendon
Mami babi
Sa dilla janë?
Nuk kamë kohë shpirt
Nuk kamë kohë biri im
Po mos thujë doli dielli
As në mërgim
Se gjyshja do zemrohet
Do të thotë
"Dalçin sytë"
Rri ashtu si je
Shqiptar, shqiptar
Krejt thjeshtë
Copë bukë, pakë djathë
Lëngë e ndonjë specë
Me kalem e kalama
Ndërto kull e kala
Rri ashtu si je
Shqiptar, shqiptar
Krejt thjeshtë
Se kur Rilindija
Do të tunden e lëkunden
Gjithësia e njerzia
E tashti më thuaj ku shkruhen
Fjaltë e gjuhës zjarrtë
Pos në zemër të shqiptarit
Shqiptarit t'zjarrtë
Që t'bënë tymë e flakë.

Fillimi i intervistes

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Askush s'e njef Lulin. As shokët e tij, që përpara tij lozin, nuk e njofin. Ma mire me thanë se e njofin, por ata lozin për hesap të vet e Luli i shikon për hesap te vet. Sot gjithkush ka punet dhe telashet e veta, ashtu dhe fëmijtë, ashtu dhe Luli. More Lul! Shumë heret ke fillue me shikue punën tande!

Kur Luli hyn n'oborr të shkollës, buza i qeshet nga pak, por askuj, asnji fjalë s'i thotë. Ecë ngadale, tue shikue djathtas e majtas, po gjithnji tue ecë deri sa të mbrrijë në cak të vet. Aty, te dera e rruginës shkollore, shumë i pëlqen të qëndrojë. Aty asht caku i tij, i praruem me rrezet e ngrofta të diellit në këto ditët e vjeshtës. Mbështetet Luli për mur, grushtat e vogjël i shtje ndër xhepa, hundën picrroke të kuqun nga të ftoftit e mëngjesit ja sjell diellit dhe...shikon. Gjaja që ma tepër tërhjek vëmendjen janë çizmet që i kanë të veshun disa shokë të tij. Sa te bukura janë! Si shkëlqejnë! - mendon Luli dhe pa dashtje i shkojnë sytë ndër tullumbat e veta, nëpër të cilat shifen fare mirë të pesë gishtat e kambëve të zbathuna. Nga kurreshta i afrohet nji shokut që ka çizmet ma të reja. Ulet dhe shef në lustrin e çizmes kambët e veta të zbathuna - aq shumë shkëlqejshin çizmet!!! Mbasi shoku me çizme fluturoi, Luli ngadalë shkoi te caku i vet, në diell, t'i ngrohi kambët. - Por kur s'ka diell, si ia ban i shkreti Lul? Ndoshta ia bajnë hallin apostujt e mëshirës dhe të dashunis... Noshta, ndoshta...

Nganjiher i afrohet mësuesi Lulit. Dhe kur Luli e ka ftyrën e dlirë dhe pa puça, mësuesi ia ledhaton faqet, gushën, e Luli i afrohet, ja merr dorën, e shikon me sy pëllumbi, dhe kishte me dashtë t'i falë diçka mësuesit. Por vjollca nuk ka. Veç në i faltë tollumbat e veta, që kanë hapun gojën si me dashtë me e hanger mësuesin. Po, po, tollumbat e Lulit të vocërr kanë me e hangër mësuesin.

Kangët e pakëndueme

Thellë në veten time flejnë kangët e pakëndueme,
të cilat flenë e presin nji ditë ma të lumnueme
me shpërthye, m'u këndue pa frikë e pa zori.
Thellë në veten time kangët e mia mbesin...
e unë jam vullkani që fle i fashitun,
por, ku t'i vijë dita, të gjitha ka me i qitun
në nji mijë ngjyra të bukura që nuk vdesin.
Por a do të vijë dita kangët me u zgjue?
Apo ndoshta shekujt me ne prap' po tallen?
Jo!Jo! Se liria filloi me lulëzue
dhe e ndiej nga Dielli (alegorik) valën.
O kangët që fleni, reliket e mia
që ende s'keni prekun asnji zemër të huej,
vetëm unë me ju po kënaqem si fëmija,
unë-djepi i juej, ndoshta vorri i juej.

Na-na, na, na, kush i ka shkru k'to muhalife. Jagjeta a Migjete. Ku me ditë, qanej dikahë duhet me konë.

Pregatitje për intervist

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Himni

Migjeni ato
"Vargje të lira"
"E buken tonë të përditëshme falna sot"
Jo, jo në mot, se
"Bukuria që vretë"
"Mollë e ndalume"
E pa pengume
"Legjenda e misrit"
Në harresë nuk mbetë
"A do qymyr zotni?"
Nema ime do ta gërrvisht
Atë shpirtë të zi me ftyrë të bardhë!!!

Në themel të veprimtarisë së Luli Vogëli qëndron aspirata për një botë të re, ku njerëzit e thjeshtë të jetojnë të lirë dhe të lumtur me dinjitet njerëzor dhe pa frikë për të nesërmen.

HIMNI i adhurueseve[1]

FILLIMI
PUSHIMI I SHKURT PI"X"AR
FUND

FUND

Ja nisen këta penisin. Vetem energji. A thu ku po e marrin. Jauv gjeta çerdhen : http://radiotime.com/WebTuner.aspx?StationId=25797& . Kull a kala ku me ditë shka kanë përmasë. Eksi si këta peget s'ka kërkahë. I çojin gotat eksë. Aksi i metropilt janë. Ekso rtk21-shi nuk bonë mo. Përcjellsi e ka zonin e mirë për rap. Shka nuk bon nuk bon. Po vetem edhe mes me i ngacmu, qashtu vazhdon. Ai, ispeksioni 50 ero edhe ikë. Këtë përvojë secili e din. Duhet me ja lëshu një valë të valë me ti përvlu njëherë, desinfektim. Luj shoto luj diten ta paguj, buken n'kulm po e gjunë, pëllumat prej gëzimit u tranun. Çukat. ahahhaha. Liga o ligë, ani mo e Kosovës deri n'Japoni koka shku. Kijata Sekta ta hupin ditën.

FILLIMI

Burri i rëndë
Si fëmijë
Për çdo gotë të thyer
Gjykon gruan e tij
Gruaja e mirë
Fjalën e fëmijës
Nuk e pretë
E mallkon dorën e vetë
E burri, burr
Asaj ja pretë
Prite pa u thye
Se kur thehet
Se kur thehet
Ajo nuk ka
Ç'të lypë
Në tryezë.

FUND

Polic në atë botë

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Si një kalimtar
Krijes e Zotit
Hudhë farën
Siç e do zakoni
Me një kalem toksor
Lulet ledhatojë
Me një kalem hyjnorë
Frutet në atë dynja
I gjykojë.[2]
Oh! Zot, na këthe
Hyjnoret në tokë
Ti je Zot
Për ta ne, ne në tokë
Kemi nevojë.

FUND[3]

Luli dhe austronomia

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Mësuesja: Luli na trego si krijohen yjet
Luli:Nuk e di mësuese.
Mësuesja:Po si o Luli. E di ti që pa yje ne nuk kemi dritë.
Luli:Jo mësuese, ti ndoshta nuk ke dritë.
Mësuesja: Po si unë nuk kamë e, ti ke?
Luli:Nuk e di për ty, po une, une e ndezi poqin edhe bohet dritë.
Mësuesja: O Luli, ylli është diçka tjetër. Ai nuk ka nevojë për energji, ai jepë.
Luli: Po mësuese për cilët yje je duke folë?
Mësuesja: Për yjet. Për yjet që na ngrohin zemren për të qarkulluar gjaku ynë.
Luli: Po nuk e di, mësuese këta yje krijon Holivudi. A s'di, ka shumë lloje, politikës, muzikës, filmit, aiha ka shumë lloje.
Mësuesja: Ore, Luli, jamë duke të pyetur për yjet. Për yjet e gjithësisë.
Luli:Yjet natyrorë, po mendon ti?
Mësuesja: Po Luli, po njata. Si krijohen?
Luli: Ata krijohen në natyrë.
Mësuesja: Po në natyrë. Po si krijohen.
Luli: Po vetë krijohen.
Mësuesja: Po si, si Luli.
Luli: Nuk e di, baba më ka thonë se nuk di.
Mësuesja: Mirë. Mirë. Po nëna, nëna ç'të ka thënë.
Luli: Ti je ylli im.
Bejte bejte
Sa të dushë
Për erë e për fushë
Kërkojë një cucë
Këthej kokën andej
Në malsi zoja ime
Po ma bënë me sy.
Eja në shtëpi
Fëmijtë në stanë
Bashkë me bagëtinë
Kanë ikë.
Shka u bo
S'jam ka di
Gishtat e mi
Po i shohë tu më ikë
Dora për tastatur
U lepitë
Këtu po e qesë një pikë.
Çikave faqen e bardhë me ju qitë
Se shumë i du ato
Kur janë me qëllim të mirë
I lakmojë lajkat
Kur veten mirë e ndijë
O djaloshi im
Eliza prap e lezeqme je ti.
Siq e shehë rashë në lajka
Po Mirsa Kercelli
Mua tani nuk më do
Yllin e saj ajo kërkon.
Eja dashni
Se kom plane
Kom plane për ty
Vetem për ty
Vij-vij djalo
Po tutem mos trazojë
Kokën pa ba za
Planet n'kokë ti la.
Eja dashni
Se kom plane
Kom plane për ty
Vetem për ty
Vij-vij o djalo
Po unë du yllin
Që më kallë mua
E të shkrinë ty.
Femra si themel
Themër e Akilit
Na mbanë në jetë
Me një therrë
Jeten na merr
Gjithë kësaj
Bote mashkullore
Pa bë zë ment ja merr.

FUND

Fillo e mos fillozofo
Kullën tënde ndërto
Ashtu kot me gur të zemrës
Çelësin hedhe n'erë
Shqiponjat do ta zënë
Pasardhësve tu
Çelsin do t'u japin
Ta shohin muzeun tënd.
Hoka-hoka
Shaka-shaka
Krejt bota
U-banë
Tri-li-li
Tra-la-la
Hoti, Naimi
Më thanë
Gjyshi më
Si kishte pa
Rri ashtu si je
Shqiptar i vërtet
Se pe se
Hoka-hoka
Shaka-shaka
U-banë
Krejt bota
U-banë

Po nëse nuk banë?
Bojm kala.
Me hoka e shaka
Për gjitha
Shqiponjat
Kudo janë
Hoka e shaka.
Shqipnia ka
Se kjo një herë
Në univers ndodhë
Për një popull
Me u përla perenditë.
E n'fund
Kjet pasunin
Këtij populli
Me ja dhanë
Kjo është besë
Se jo mahi
I mbushur
Deri n'grykë
I thashë
E dashur
Çouv me fshi
Torolajka ime
Çobaneti
Më tha
O Çoban
Çoban jam
Po nisja me fshi.
E theu belin
Me mërzi
Kur e pa samarin
Bojke hyxhym me hypë.
Hapele ka je ti
Me fshi kush fshin
Kur tashti pe dinë.
Shumë shpejt iku
Ky gëzimë
Çobanesha më ofendojë
Tërë ditët do të presë
Duke më shiku më tha
Çou fshije shpin çikë
Se kem miq me prit
Me një komë u bo
Shpija tingëllim
Ofshamat[4] e saj
Ishin si një xixë
Që gjakun nga koka
Në kokë ma thithën
Çobanesha ime
Eja prapë lojes
T'ja fillojmë
A u s'osht ma
Si më parë
Ajo mu më tha
Zgjata doren
Dhe po e shtrëngojë
Nga vetja e afrojë
Samarin ja tregojë
Loja fillojë.
Me durat si inxhi
Zinxhirin filloj
Ta zgjidhë
Kapa dorën e saj
Zemër oborrin
O burr le oborrin
Oborrin zemer
Para samarit
Duhesh me fshi.
O none, ky çyrri
Çyrri, në hund i ri
E nuk e fshin
Mu oborrin, don mem shti me fshi.
S'ek'si shaka
Shaka o shok a kjo.
Se Ma-shkul jam
E nuk kam shka me i bo. hhahahahha
Kur oksigjeni
Nuk shkon n'tru mo.
Ko n'go
E mos dëgjo
Se vetem
Tik-ting-dig
Cáll solo
Du ty free
Për puntë e shpisë
Dridhe-dridhe
Kur t'a'fshinë
Telepihin
Tim tim tim
Ding-ding
Tru pit m'beta
Shpirt.
Lepe-lepe
Edhe për një herë
Ritma-ritma
Ding-ding
Veq për ty
Shpirt.
Stërrr rrr pika
Pa ku pe tim
A ky oxhaku im
Hin e delë
Tune.
He-he dis vet
Dis fat keq
Në mu s'ke vend
Ti je disfata ime
Më e këndshme
Ting'llim truni yt
Fantastik
Eja të të puthë
Veshin ta gicë
E bashjshë me shnet
Tingëllimin
N'veshë
Ouuu qysh kërset
Ting-ting-ding

Himni

hahahah
Çështë kjo dritë
E kjo nxehtësi
Natë e ditë
Që edhe diellit
Ball për ball
Po i rri
Është zjarri
Zjarri i tokës nanë
Vullkan, vullkan
Dëgjohen shtazët
Tuj ikë e tuj bërtitë
Diplomat ju kalli
Hi e shkrum ju boni
Diellit i tregovi
Se nënë toka
Ende ka fuqi
Që ti ruaj
Dijamantët e tij

Çka të tjerëve
I duket lom e thellë
Guri i vendit
Me dyplom e zgjidhë. hahahah

Gratë më të bukura

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Gra të bukura
Ka falë naytra
Gra të pastra
Gra të bukura
Gratë më të çuditshme
Vijnë nga vetë ne
Meshkujt e gjinis
Çudibërse
Bisedat me to gjithëmonë
Mbarojnë me një pikë
Me një pikë çuditëse
Në sy të tyre
Që vije nga bota
Çudibërse.
Pa ra nga dardha
Nuk e di, nuk e di
Deri atëherë
Të lutem shuj ti
Se të them nuk e di
Si është kur nuk e di
Pas dhëmbjeve të shumta
Të bijesh në këmbë tua
Pa u lënduar
Me dardha në duar tua.

FUND

Upsss!!! Deri atëherë, Marigona po thotë ai shehë se gabim e ke

Jetuan për të krijuar
Krijuan për të jetuar
Me bekimin e Zotit
Rreth e rrotull teje
Në zemren tënde
Janë duke të ledhatuar

FUND

Dikur ishte vjehrra

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Dikur ishte nëna, sot kush, vetëvetja. Është vetëvetja që i shkakton vetës lëndime. Mos besofshi ju tregon Vullneti i Matur.


Të kam njëzetekatër orë
në dhoma e në shtrat të shtrirë.
Profili dhe imazhi yt
më fle e më zgjohet brenda trurit.
Hera-herës më ngjan vetja
si bërthama e frutit të arrirë
dhe ti më ke mbështjellë
me ëmbëlsinë e tulit.
Herë të tjera më duket
sikur më ke burgosur lirinë
për të shijuar fruta të tjera
të ëmbla të kësaj bote.
Por shpejt ndjej se shpirti
më ka humbur qetësinë,
kur zgjatet koha trishtuese
që sjell mungesa jote...
Ti ike te njerëzit e fisit
në largësinë tre-katër male.
Dhe kur erdhi nata monotone
me shurdhimin e vetmisë,
shtëpia u mbush gjithandej
me mungesën tënde të madhe,
sikur shirat përmbytën dhomat
me ujërat e fshehtësisë.
Pyeta veten si mund të vinte dita
pa meloditë e zërin tënd?
Nata ime e gjatë si mund të kalonte vetëm?
A do të vinte prapë marsi
me gjethet dhe zogjtë në shtegtim?
A do të binte sërish nëpër dhoma
ylberi yt që ngjyros jetën ?
Kjo zemra ime
ka filluar të ruaj në kujtesën ritmike,
faktin se pa ritmin e frymëmarrjes tënde të afërt,
mund të mbetet pa gjak
dhe me venat krejt anemike.
Ndaj të lutem
mos më lër vetëm as ditën as natën!

Gra, ju që sapo jeni këthy prej gjinisë, tani e dini shka kanë bo burrat e jujë. hahahahahha. Ose kanë ç'pikë diçka ose .... .

O Baba
Të lutem
Të lutem
Më trego
Për far e fis
Tonë,
Për të mirë e,
Për të keqe
O mor birë
Ç'do, ç'do
Të tregojë
Të mirat
Nga të tjerët
Do t'i ndëgjoshë
Të këqijat,
Of, of aiha,
Të këqijat
Dhe ato që mendojnë
Për ty e për ne
Ato, ato
Do ti tregojë.

O mos baba
Shaka more sháka
Është kjo shok o!.
E ti gjenerat
Gjenerat e re
Ballke me dalë
Para mikut e armikut
Sot, e nëse
E nëse, mundimin
Që sjell koha
Mbi supet e tua
Mund ta bashë
Është barrë
Barrë se jo mahi
Por një gjë
Para Zotit
Ball hapur
Ke me qenë ti.

hahahhaha Marketing i brendshem - hahahahha ---> Marketing i jashtem

Rikapitullim: "Këto katër këmbë kali janë këmbët e fronit të principatës time. Këto janë kolonat ku mbështete ushtria ime dhe populli im. Luftën time e bëjnë këta malësorë dhe fshatarë dhe kjo luftë bëhet për këta malësor e fshatarë, jo vetëm për ty e mua, Marin Spani!" - Kush ka thonë?
Nuk e përdorë
Gënjeshtren
Më tingëllon
Si gështënjat
E kur jamë
Te kshtojat
Më kujtohet
Kafja si lëngu
Që pi përditë
Si duket edhe
Ky lëngë më shtyn
Të shtojë dhe
Nga rrena n'rrenë
Pemaj me rrema
Mollen time
N'gardhin tim
Nëse do shkallë
Ta bëjë një
Vizatim.
Se nuk kamë
Kohë për skenimë.
Gjyshi, gjyshi
A ka ylli
Nevoj për energji?
Hë, mos më buzqeshë
Më trego!!!
Hë, hë!
Gjyshe, gjyshe
A ka ylli
Nevoj për energji?
Hë, mos më buzqeshë
Më trego!!!
Hë, hë!
Mbeta vetem
Me këtë pyetje
Nuk më mbetet
Tjetër
Vetem yllin
Nga këtu ta prekë.
Kur të kalon
Para teje
Tabuti im
Mos mendo
Se kam vdekë
Jam i gjall
E qe besa
Jam në jetë
E të shohë
A je i vërtetë
E ti n'daç ndalo
E n'daç ecë
Zakon e kemë pasë
Të vdekurin me nderu
E ti mos harro
Edhe nëse nuk jam i gjallë
Jam në jetë
Edhe nëse të
Dukna tabu temë.

Isha duke shikuar sport Bilin, një zhurmë më zgjojë nga gjumi. Ishte zhurma që vinte nga oborri. Kasapi ishte ardhë pa thikë dhe bisedonte me babanë. E pashë. I vogël isha, luja me viqin, ishte viqi i pastërmës.... Jam lodhë sot po e gjujë këtë tregim n'shporrt. Ti nashta e gjenë në korpë. Unë po iku , shporru ti. N'tu dukt që po të shaj shporr ti nashta e gjenë naj lap a naj top të Sport Bilit të ri. Kur të lodhesh shko i po ko nashta ashtë na njo aty. Bili bonë pakë sport hahahahah.

Himni

A shehë
Nga pluhuri
Bëjë pluhur
Pluh-pluh
Plugë
Dykatë pluhur
E ti më thua
Ari, ari je ti
E unë të them
A shehë a shehë
Ti, tu pa tupa
Qojë pluhur
Trekat, trikat
Flori-flori
Thu-thu ti.
Unë ta kujtoj
Se fluri jamë.
Fa-fa unë, Fa unë a?
Jo asesi, fap je ti.
Fa shampune ti.
Shamponojë të them
Une ty, fryej gishtin
Nuk ka pluhur
Askund në këpuca t'mia
Janë pasqyrë
Kqyre pasë
Argjend ka ky xhamë
Gjente s'gjete
Ku je, Ka je ti
Është shekulli XXI
Kijet me qijet
Janë zatetë.
Kësaj i thonë
Le it'bi
Si t'vij
Let'mbijë
Në mend ty.
Skáti
Bim mi upsss!!!
Hi e dalë
Në tru
Po si hi
Hija ime je ti.
Vetëm rri tu thonë
Vike n'det
Si për turist për
Vikende
E po zemër
Qyshtu e ka
Zot i yt i vërtet.
Eta ni shko pshtetu
Për të fjetë
Shpirti im
Harrojë të gjitha
Se kjo punë s'ka kuptim.
Jeto jetën ashtu si di ti.

hahahahah

Hyrja në klubin Enigma

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Himni

Çka po bonë artist këtu. Qe po e mushi, qitë fjalëkryq, se k'ta po i hypin shkelma. Pse, shka t'kanë bo. Po le e burrë, për pytjen flori, dukat, janë mësu si për tjerat po ja fusin FD. A probleme ki - hahahah - tung. Ulë mër ta pijin ni kafe. Ja, ja ika se komë punë. - hahhahaa.

Himni i dashamireve


Luli në klubin Enigma

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Mësuestrajneri: Luli, jemi duke treguar si ndërtohet fjalkryqi.
Luli: Qyre, qyre edhe këtu po sharrtokan fjalt a?
Mësuestrajneri: Jo, Luli, këtu pregatitet enigmat në forma të ndryshme, e tani është në radhë fjalëkrqyi.
Luli: Unë jamë muslimon, a komë drejtë me bo fjalkryqa a?
Mësuestrajneri: Po, pse jo?
Luli: Po aty paska kryqa.
Mësuestrajneri: Posi jo Luli, edhe unë jamë mysliman dhe bëjë fjalëkryqa?
Luli: Po, po veqë, mos po më keshin djemtë e muhalles.
Mësuestrajneri: Mos ke frikë, Luli. E tani, ja këtu p.sh. janë dy fusha që kërkojnë dy germa.
Luli: Këtu po shkruan "flori", "dukat".
Mësuestrajneri: E saktë, Luli. Çka duhet të shkruajmë tani në fushat e zëbrasta.
Luli: F.D. për menen teme.
Mësuestrajneri: Po jo ore Luli, jo. Por pse o Luli, F.D.?
Luli: Po baba gjithmon qishtu ja bonë te fjalkryqat.
Mësuestrajneri: Jo, Luli, duhet shkru AR.
Luli: E kom ditë që edhe këtu ka ara, i thojsha babës lem t'shkoj n'shkoll se edhe ata e dijin shka ashtë ara.
Mësuestrajneri: Oh! ore Luli, AR si Ari, dukat, flori, e kupton.
Luli: Of! mazamakeq me ty mër mësues, po a thashë që edhe këtu po sharrtokan fjaltë.
Mësuestrajneri: Ç'far? Ç'far fletë ore Luli?
Luli: Po fara e "florive" me faren e "dukatit" po japin "ar".
Mësuestrajneri: Po, po Luli? Fol, fol më tutje?
Luli: Nuk di, çka po boni vetem ju prej farave po boni ara.
Mësuestrajneri: Përpak ja ke qillu. Mër kupuk. Po osht "ari" e nuk osht "ara".
Luli: Upsss!!! Ti tekoke mësues tjeter.
Mësuestrajneri: Ja pra i dashur Luli, është mirë të dish kush e ka bërë fjalkryqin e parë.
RUJU!!! se ka shkoll hajvona t'qarten.

Pesë shtyllat e fesë muslimonit

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Po thomë shtyllat, nuk jamë i sigurt cila është e drejtë "shtyllat"[5] apo "kolonat" [6]

  1. Dëshmimi i fesë (Shahada) - E komë bo, shka ha e dajë me të tjertë, vetem qeni hanë vetem.[7]
  2. Lutjet rituale (Salāt ose Namāz) - Slat nuk komë pasë. Ku dikush duhet me punu, s'kom pas vaktë mi hongër.
  3. Agjërimi gjatë muajit të Ramazanit (Saëm ose Siyam) - me provu gjendjen shpirtërore të vetes time e komë provu. Nom, nom jamë.
  4. Lëmosha, bamirësia (Zakat). - Përvojë e keqe. Komë bo gabim. I kom jamë lëmosh e e kom lonë veten keq, mu ka ngul.
  5. Pelegrinazhi në Mekë (Hajj). - E komë bo. Nom, nom, çfar kushte komë jom shku te baba e te nona sa komë mujtë edhe komë honger qebaba në Kosovë.

Sipas bisedës me një besimtar "shembullor" dhe një "ballkanik" por të dy nga lindja e afërt, nuk ka besimtar të përsosur, atëherë nom, nom jamë. Kur ta kqyri prej sa janë, 1 miliard, e llogarit që une që nuk bojë zhurmë jamë shumë ma naltë se mesatarja. Kjo është së paku e vërteta ime.

D.m.th edhe pa hoxhë e pa prift, tekoka njeri fetar pa e ditë që është, vetem me i ndjekë të mirat që i fletë shoqëria po bojka me konë fetar. Interesant. Po ku me gjetë atë shoqëri që jamë rritë se. - hhahaha.

Ça po thotë Adrian Cornfordi (I)

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në librin "Die Reise zu den Sternen" ISBN 3 517 00614 9
Adriani po thotë se Një herë në vit, në një ditë të veçuar, në orë të veçuar, kështu thotë një legjendë e moçme, nëpërmjet një rreze hëne është e mundshme ngjitja në qiell. Kështu plaku Nikolaos, në një natë dimri, i tregonte nipit të tij Pavlos, përderisa këtheheshin nga stani në shtëpi. Pavlos duke treguar me gishtin e tij i kërcënohej buzagazë të gjyshit, duke i thënë Gjyshi, je i sigurt?. Gjyshi i buzëqeshte lehtë dhe si thoshte asgjë. Pavlos, i cili me ëndje i shijonte tregimet e gjyshit, e pyeste atë: Po, gjyshi, nëse ngjitet lartë ndokush, a mund ai edhe të këthehet?.

Nikolaos mendueshëm përsëriste: Disa. Disa këthehen prapa, ashtu thuhet e flitet!. Mirëpo Pavlos donte të dinet se ç'ndodhte me ata që nuk këtheheshin më. Po ku mbesin ata?

Këtë nuk e di - ja këtheu plaku Nikolaos, Jo, jo, me të vërtetë nuk e di. Ndoshta shndrrohen në yje? Ndoshta? Po edhe yjet tjerë njerzi apo kafshë kanë qenë!

Pavlos shikoj me çudi gjyshin e tij. Ti po mendon se më të vërtetë yjet kanë qënë njerzë e kafshë që më parë kanë jetuar në tokë?

Jo, jo yjet por figurat e yjeve, tha gjyshi. Atje lartë bije fjala, është Kassiopeia, dhe po atje ndodhet edhe Perseus dhe Andromeda'.

Pavlos, i cili në qiell shikonte vetëm xixa drite, çuditej. Dhe ti i ke njohur që të gjithë?

Plaku filloj të qeshë. Jo, jo, unë jo! Mirëpo, thuhet e flitet, se ato, para shumë e shumë viteve, kanë jetuar në tokë, në tokë ku jemi ti dhe unë, dhe pas vdekjes së tyre janë zëvendësu në qiell, atje janë ndryshuar në figura yjesh.

vazhdon në Ça po thotë Adrian Cornfordi (II)
Bela vashat
Bela janë
Bela-bela
Për sefa
E fesat
Me këtë rritem-ritem
Nuk pendohem
Jo-jo
Bela-bela
Vashat jonë.

Emri i dashurisë

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Po luajë Pashle, se të mirën secili e merr.

Në është e thënë
Nga dashuria
Të lindë një jetë
Atëherë ajo
Një emër
Duhet të ketë.

Delvina apo nuk del
Ku me ditë unë çka po delë
E çka po vjenë.
Artani apo më vonë
Ariani kryesorja
Ari o Arusha
Arbëri me kanë
Mos thuaj Kimeta
Se vjenë Memeti
Dafina pa përmend
Muameti, Ahmeti
Dorhina, se Shqipja
Është e imja,
Këtë e Dija e nuk
Lash Besa të më
Harrojë Shqipëriari
Shëndriti të mos
Gaboj kur me Bledarin
Kujtimi t'ja sjell
E Thoti, Hoti
E mos më ngacmo
Se Naimi Saimiri
Kaba Mirdita
Drita me Bajram
Pejsashin mundesh me pa
Pasha Drini e Dini
Edita Imani
E Shqiptimi është i yti
E ku shkuhen kartë fjaltë e gjuhës zjarrt.
Hahhahahahha
U'ÇKa tha
Moti n'veri
Vera ishte cullak
Si Britnia kur t'ja thenë.
Teshë e kë lënë - Sh'netë paqë.
U'piç kompiri në Metropol.
Britnij i kish thonë Truprojes
Se di me bo gardh të vetin.
Mo e le veshë hapur
Qata që po pytë a kë la ma qonë.
Tabullarasa tesh po rri
Me shnet stëpikat
Ja përplasa.
Of, of, shpirt, aihiiiii, kush me fshihë, elif, elif.
Ika se k'ta ta hupin diten.[8]

Himni

Lumi i muhalifeve t'mija
Më i rreptë se vala e Drinit
Të merr me vete nëse s'di notimin
Të merr me vete të bluan
Si guri i mullirit, pluhur t'bënë
Si mos t'kishe qenë në këtë jetë
Po dite notimin, ti je dora vetë
Që gur t'mullirit e gur të pendës
Nëpër vende të duhura do ti qetë
Elifë, Elifë, u bona arshik me detë.

Himni i adhurueseve

Himni

Maca e vogël
Miau-miau
Mjaullin
Nga friga
Mbetë miu
Tuj mimi
Si një mi
N'gojë të
Macës
Nuk du me hi
Iku miu
Me nxitim
Nga mëria
Maca filloj
Të këndojë
E kamë
Bishtin lara-lara
Sillem-sillem
Nëpër ara.
Maçoku e ndgjojë
Duetin fillojë
Do ta zë për
ty shpirti im
Ishte vonë
Miu kishte ikur
Në mërgim.
Maçoku nxitojë
Gjurmëve t'miut
Të shkojë
Bri bregdetit
Tigrin takojë
E griu tigri
Me thënjet
E tij
U ulë e ja mori
Këngës
Qeshë i vogël
E u rrita
N'prehen t'nanës
U mërzita
Nga maca nuk
Di me ikë
Syrgjynosur
Në vetmi
Macës këngën
Du me ja qitë.

Himni i adhurueseve

Ky po ja di renin, e ky budalla veq po i gra pa e ditë shka ka n'dorë - hahahah

Krejt n'erë
Tu fluturu uh! uh!
N'telefon
Po e ndijin
Kush osht tu punu.
Më metë fati mu në durë
Këtë festë sot me ju uru.
Përherë e festofshim
Ka do që jemi
O n'erë

Himni

Rakin tam
Rakin tam
Kini me bo boom
Keni mu cell
E me u pshtell
Vetem si rrudha
Plakave t'kqia
Keni me met
Shtatë ditë e javës
Shtatë ditë e javës
Keni me dekë
Dis reper
Jeni bo ju ma zi
Se drrrrr shkoll hajvanat
Edhe ju si ata
Po lypni meju
Shelu nonat
Po unë jam
Zot për ju
Thërrmijat e bukës teme
Si zinxhini i rujë
N'gojë shkoll hajvanave
S'ju lo me shku
Ju pshtyjin si facen e 18 vjeqes
Aha, aha, po, po boni boom
Dis e vdis reper kanë me ju thonë
Nuk munesh me zonë vendin tonë
Aha, aha, po, po boni boom
Për lapera e lapericat në katund
Zemer duhet zemer
Doktrrr shkoll hajvanave me ju shelu
Secili në mënyren e vetë
Deri sa ta mshelin gojen
E ta pranojin që s'janë ma naltë se ju
Po marrin pare kishe për art me kriju.
Aha, aha, po, po art po krijojnë
Që kërkuj, as 2% nuk i intereson
E ju në dorë vetem ka një mikrofon
Lëshoni, lëshoni
Gishtat le t'ju hijin thob
Ta dijin që janë në këtë botë.
Nxirr të vërtetën në shesht, paskëtaj të mbretëronjë,
Errësira të përndahet, gënjeshtëra të pushonjë.

Ivarfërjam (diss Artoborrtar)

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Himni

I varfër jam
Nuk di sa tituj
Muzike kamë
Jam intepret
Këngëtar
Kompozitor
E qe besa edhe
Dirixhent
Por nuk vlejë
As sa një Di-gjejë
Para hundës
Veglat i kamë
E nuk i shohë
Në dhomë kamë
Diploma - diploma
Pare - pare
Palë - palë
Do ti marrë
Në atë jetë
Kur emri im
Një xerro
Do të mbesë.
Do mbesë
E do dëgjojë
Se si një
Anton
Një Anton Çetë
Veglat e Zotit
I pajtojë
Unë pare-pare
Palë-palë
Ankojë-ankojë
Ditë e natë
Shtet s'kemë
Nën fishkëllimen
E gjethit që mbante
Në gojë, dulen fjalët
Baca Anton
Dëbora u shkri
Kometa ka me ra
Zërin e gjethit
Zëri i fyellit
E kaploi
Baca Anton
Çeta t'armiqësum
Na janë
Zërin e fyellit
Zëri i lahutës
E kaploi
Mirë me bacën
Ta rrokim çiftelin
Thirre malësinë
O....he-heje
O....hoja-he
U gjegjë kavalli
Nuk e la vetë violina
Zbriten gjitha
Të ramet e
Tupanit t'i
Shijojnë
Gajdet po afrojnë
Vallja fillojë
Toska erdhë
Vëllëzrit
Me një Iso
Po i përshendet
Bashkë do presim
Këtë kometë
Siq ka qenë
E siq do jetë
Zakoni jonë
Gjithë sa jemë
Në valle me u mbledhë.
Prej rapsodit
Në rapsodë
Na shkoj koha
Si dje si sot
Me bishkibalë
Politikë
Bishë-bishë-bishë
Po dojnë me na
Vënu n'gjumë
Deri sa t'vjen
Rapsodi ri
Bishë-bishë-bishë
Ku me ditë
Me ç'farë
"Mo therr fak'ti"
"Potere fak'unë"
Kanë me na shurdhu.
Bishë-bishë-bishë
Desh Zoti
E nuk është
Si i fundit
Edhe me dajak
Peles nuk
Dashti me i zhdryp.
Bishkibal-Bishkibalë
Bishë-bishë-bishë
  • Sipas simptomeve të paraqitura këtu, po donë me kris.
  • Sipas Merkurit, Uee, aty po ju shkyjkan gojen njerzëve.[9]
  • Sipas Pilo Zybës duhet me u rujtë njeri se ëndërrat janë të rrezikshme, sidomos ato në Greqi. hahahah

Muzikë për qefë

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Çergramo
Miksiargëtim
50-50
50-50
Velispici

  1. ^ Më në fund duma e duhonit duhet me u kuru
  2. ^ Çishtu po i bjenë
  3. ^ Nuk e pata njetë me shkru po ma ngacmoj psiqiken kjo: “Bëni kujdes. Akoma nuk e dini, por që nga çasti që zini vend këtu, me shumë mundësi mund të ktheheni në burim frymëzimi për veprat e ardhshme të Oz”. - "Bona kujdes" (!!! logjika relative e përkthimeve sot) dhe u kujdesa që të qetsojë psiqiken teme. Amin
  4. ^ Qe një muj ditë tu e lypë. Jupi, jupi. e gjeta fijen. hahahahah Off
  5. ^ Me të vjetren e kamë mjegull, me të rejen në Gjermani e kamë ndëgju shtylla. Tashti duhna mi hekë mjegullen - po pakë ma vonë.
  6. ^ [1]
  7. ^ Po thotë dëshmimi demekë praktikë jo në teori. "M'ka qu baba me la gojen" është kallajë po n'praktikë është vështirë.
  8. ^ [2]
  9. ^ [3]