Përdoruesi:Trimi-13
KADRI BAJRI
KADRI BAJRI ne lidhjen e prizerenit 1887. ‘’ BAJRAKTARI I RUGOVS- - Kadri Bajri ’’. Kadri Bajri lindi ne vitin 1823 ne Koshutan të Rugovës në kohën kur populli shqiptar po perjetonte ditët më të vështira nën okupimin turk dhe sulmete parreshtura të fqinjëve serbo-malazez për ndarjen e trojeve etnike shqiptare . Eshtë kjo koha e lulëzimit dhe e shuarjës me gjakë të dy pashalleqeve shqiptare , të pashallekut të Ali Pashë Tepelenës dhe atij të Bushatlinjeve të Shkodrës . Fëmijërinë Kadriu e kaloi në Rugovë e pjesërisht në Pejë . Shumë herët shquhet për mënquri dhe trimëri dhe si i tillë që në moshën 17 vjeqare , ai u bashkangjitët luftëtarëve rugovas në luftërat e pafund për mbrojtjën e kufijve dhe trojeve shqiptare . Për mënqurinë dhe guximin që tregoi në përleshjet me armikun ai fitoi shpejtë simpatinë dhe dashurinë e mbarë popullates së Rugovës , Pejës e më gjërë dhe si i tillë zgjedhet udhëheqës - BAJRAKTAR - i Rugovës në vitin 1846 në një kuvend gjithërugovas . Kadri Bajri , së bashku më vëllaun më të ri ( Hysen Bajrin 1825-1848) u treguan si prijës të zotët dhe strategë të vërtetë në luftërat e përgjakshme për mbrojtjën e trojeve shqiptare . Hysen Bajri , vëllau më i ri i Kadrisë , pas shumë luftërave që bëri me flamur në dorë së bashku me shokët më të dalluar ; Rexhë Avdinë , Qelë Shabanin , Tafil Ahmetin , Balë Alin , Hajdar Fekën , Isuf Mujanin , Halil Turkun , Sokol Qelën , Istref Salihin , Rrustem Ademin etj . bie heroikisht në një dyluftim me prijësin e forcave malazeze Miter Milanin , vëllaun e Mark Milanit , në Shekullar në vitin 1848 . Kadri Bajri ishte ideor e shpirtëror i rugovasve në paqe dhe prijës sypatrembur në betejat e shumta që bënë rugovasit për mbrojtjën e tokave të veta e më gjërë , kurdoherë të ndihmuar nga vullnetarë të tjerë nga Peja e nga vënde të nryshme të Rrafshit të Dukagjinit . Ai mori pjesë dhe udhëhoqi luftërat në Smilovicë , Mokna , Kacuberr , Beranë , Shekullar , Moraqë etj . Kadri Bajri me luftetarët e tij pati detyre të posaqme në Lidhjen e Prizerenit e poashtu ishte prijës më 1879 kur vritet Mehmet Ali Pasha në kullën e Avdulla Pashë Drenit , që kishte ardhur nga Stambolli për ta shuar me gjak Lidhjen e Prizerenit . Në luftën e Kaqanikut , krahas Idriz Seferit e luftetarëve të tjerë mori pjesë edhe Kadri Bajri me forcat e veta . Polulli e përjetësoi këtë : Kadri Bajri po e c’ vesh shpatën , Po i shlëlqen si hana natën , Hana natën e dielli ditën , N’ Kaqanik e kan zanë pritën , N’ Kaqanik të guri i Ç' puem, Gjysa dekum , gjysa t’ varruem… Ali Pashë Gucia ( ….-1885 ), Haxhi Zekë Peja (1832- 1902), Kadri Bajri (1823-1918). Kadri Bajri ishte edhe prijës i forcave të Lidhjës së Prizerenit edhe në luftën e mirënjohur të Nokshiqit . Në këtë luftën nën flamurin dhe komanden e tij , luftuan heroikisht luftetarët rugovas , luftetarët e Podgurit dhe të vendeve të ndryshme të Rrafshit të Dukagjinit . Ai pati shokë të idesë e bashkëluftetarë besnikë edhe Ali Pashë Gusinë e Haxhi Zekë Pejën . Këta kurdoherë i erdhën në ndihmë njëri-tjetrit . Kur nga Stambolli i rrezikohet qendrimi në Pejë , Haxhi Zekës , Haxhiu gjeti strehim në Rugovë , në kullën e Kadri Bajrit , i ruajtur dhe i mbrojtur nga trimat rugovas . Pas Kongresit të Berlinit , të pakënaqur me vendimet e tijë me ndërhyrjen e Malit të Zi tek Rusia e Rusia tek Porta e Lartë , Kadri Bajri, Haxhi Zeka, Ali Pashë Gusia e Haxhi Qela u syrgjynosën në Stamboll. Kadria e Haxhi Zeka lirohen pas tri vitesh. Edhe në Kuvendin gjithëpopullor të Verrat e Llukës ai ishte pjesëmarrës. Këtë e vërtetojn edhe dokumentet historike dhe vendimet e këtij kuvendi dihen.
Kadri Bajri vdiq më 1918 duke ua lënë të vetëve, dhe gjithë shqiptarve amanetin që të luftojn për Shqipëri.
Shkroj:Argjend Bajraktari