Shahin Rukaj
Shahin Rukaj, një nga figurat e Lëvizjes Antifashiste Nacionalçlirimtare Shqiptare, lindi më 4 prill 1918 në fshatin Matogji të rrethit Vlorë. Që në moshë të re, ai tregoi një përkushtim të veçantë për arsimin dhe atdheun, cilësi që do ta shoqëronin gjatë gjithë jetës së tij.
Mësimet e para fillore Shahini i mori në qytetin e Fierit, ndërsa në vitet 1932-1940 kreu shkollën Teknike në Tiranë. Ishte gjatë kësaj periudhe që filloi të lidhej me Lëvizjen Antifashiste Nacionalçlirimtare Shqiptare, një angazhim që do ta vendoste në ballë të aksioneve të njësiteve guerile të qytetit të Tiranës. Guximi dhe përkushtimi i tij nuk kaluan pa u vënë re, dhe në vitin 1943, Komiteti Qarkor i Tiranës e ngarkoi me detyra ushtarake të rëndësishme.
Në tetor të vitit 1943, Shahin Rukaj u emërua komisar politik i Brigadës së II-të S deri në maj të vitit 1944, dhe më pas komisar politik i Brigadës XV-të S deri në çlirimin e vendit.[1] Për kontributin dhe heroizmin e treguar gjatë luftës, ai mbante gradën ushtarake Major.[2]
Pas çlirimit, Shahin Rukaj vazhdoi të shërbejë me të njëjtin përkushtim në ndërtimin e shtetit shqiptar. Në dhjetor të vitit 1944, ai u emërua inspektor në Ministrinë e Punëve Botore. Në vitin 1946, ai mori përgjegjësinë për organizimin e administratës shtetërore të transportit automobilistik të Republikës.
Shahin Rukaj nuk ndaloi kurrë së përmirësuari veten. Ai përfundoi Universitetin e Moskës, në Fakultetin Ekonomi Politike në vitin 1960, duke marrë një formim të thelluar ekonomik që do ta përdorte gjatë gjithë karrierës së tij. Nga viti 1948 deri në 1982, ai mbajti detyrën e zëvendësministrit në disa ministri të rëndësishme si Ministria e Ndërtimit dhe Ministria e Minierave dhe Gjeologjisë.
Shahin Rukaj ishte gjithashtu një përfaqësues i shquar i Shqipërisë në arenën ndërkombëtare. Ai shërbeu si përfaqësues i përhershëm në Këshillin Ekonomik të Ndihmës Reciproke (KNER) në Moskë dhe më vonë si këshilltar në aparatin e Këshillit të Ministrave. Për kontributet e tij të mëdha, ai u dekorua me urdhra dhe medalje të shumta, duke përfshirë dy medalje të Republikës Ruse, “50 vjetori i fitores së Luftës së Madhe Patriotike” dhe medaljen “Zhukov”.
Shahin Rukaj mbetet një figurë e paharruar në historinë e Shqipërisë. Përkushtimi i tij ndaj çlirimit dhe ndërtimit të vendit, si dhe roli i tij i rëndësishëm në zhvillimin e administratës shtetërore dhe përfaqësimin ndërkombëtar, e bëjnë atë një shembull të shkëlqyer të patriotizmit dhe cilësitë e një udhëheqësi. Ai është një frymëzim për brezat e ardhshëm dhe një simbol i pavdekshëm i luftës dhe përpjekjeve për një Shqipëri të lirë dhe të zhvilluar.[3]