Shkolla e Këlnit

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

Shkolla e Këlnit vije si shprehje për artin e pikturimit të ndërtesave në stilin e veçantë të qendrës kulturore të Këllnit të viteve 1300.

Këllni nga viti 1300 deri në shekullin e XVI ishte një pikëpremje e bojaxhinjëve të ndërtesave. Epoka e parë e kësaj shkolle filloi rreth viteve 1300 me piktura dhe altarë të vegjël dhe u mbyllë rreth vitit 1360 me katedralen e Këllnit. Epoka e dytë e saj, që filloi nga 1400 dhe u mbyllë rreth 1450-ës, njihet si faza më e rëndësishme, me punimet e mjeshtrit të Veronikës së shenjtë dhe të Shën "Lochner"-it. Epoka e tretë e këtij lloji të artit u ndikua nga mjeshtrit holandezë (Mjeshtri i Legjendës së Gjorgjit, i Shënjtërimi i Marisë, i Jetës së Marisë, i altarit Bartholomaeus, i Traditës së shenjtë, i Legjedes Ursula ) .