Shkollat e manastireve
Shkollat e manastireve (Latin: Scholae monasticae) së bashku me shkollat e katedraleve, ishin institucionet më të rëndësishme të arsimit të lartë mesjetar evropian që nga fillimi i mesjetës e deri në shekullin XII. [1] Duke filluar me programin arsimor të Casiodorit, kurrikula standarde përfshinte studimin e shtatë arteve të lira (triviumit dhe kuadriviumit). Në disa vende shkollat e manastireve u shndërruan në universitete mesjetare të cilat përfundimisht i zëvendësuan që të dy llojet e institucioneve në fjalë si qendra të arsimit të lartë. [2] [3] [4]
Shiko gjithashtu
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Shënime
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Literatura
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]- Haskins, Charles Homer (1955), The Renaissance of the Twelfth Century (në anglisht), Cambridge: Harvard University Press
- Kottje, R. (1999), "Klosterschulen", Lexikon des Mittelalters (në gjermanisht), vëll. 5, Stuttgart: J.B. Metzler, col. 1226–1228
- Lindberg, David C. (2007) [1992], The Beginnings of Western Science (në anglisht), Chicago, IL: University of Chicago Press, fq. 132–162, 321–356, ISBN 0-226-48233-2
- Riché, Pierre (1978) [1976], Education and Culture in the Barbarian West: From the Sixth through the Eighth Century (në anglisht), Columbia, SC: University of South Carolina Press, ISBN 0-87249-376-8
- Sweet, Victoria (1999), "Hildegard of Bingen and the Greening of Medieval Medicine", Bulletin of the History of Medicine (në anglisht), 73 (3): 381–403, doi:10.1353/bhm.1999.0140, PMID 10500336
- Voigt, Linda E. (1979), "Anglo-Saxon Plant Remedies and the Anglo-Saxons", Isis (në anglisht), 70 (2): 250–268, doi:10.1086/352199
- Ferzoco, George; Muessig, Carolyn, eds. (2000), Medieval Monastic Education, New York: Leicester University Press, ISBN 0-7185-0246-9