Sistemi i automatizuar i marrjes së të dhënave meteorologjike

Sistemi i automatizuar i marrjes së të dhënave meteorologjike (Japonisht: 自動気象データ収集システム Jidō kishō dēta shūshū shisutemu ose shkurt アメダス amedasu) është një rrjet i vëzhgimit të sipërfaqes me rezolucion të lartë i zhvilluar nga Agjencia Meteorologjike e Japonisë e përdorur për mbledhjen e të dhënave rajonale të motit dhe verifikimin e performancës së parashikimit. Sistemi filloi të funksionojë më 1 nëntor 1974, dhe aktualisht përfshin 1.300 stacione në të gjithë Japoninë (nga të cilat mbi 1,100 janë të papajisur), me një ndarje mesatare prej 17 km (11 milje).

Vëzhgimet në stacionet e administruara përfshijnë motin, drejtimin e erës dhe shpejtësinë, llojet dhe sasitë e reshjeve, llojet dhe lartësitë bazë të reve, dukshmëria, temperatura e ajrit, lagështia, kohëzgjatja e diellit dhe presioni atmosferik. Të gjitha këto (përveç motit, dukshmërisë dhe elementeve meteorologjike të lidhura me re) vëzhgohen automatikisht.

Në stacionet pa pilot, vëzhgimet kryhen çdo 10 minuta. Rreth 700 stacione pa pilot vëzhgojnë reshjet, temperaturën e ajrit, drejtimin dhe shpejtësinë e erës dhe kohëzgjatjen e diellit, ndërsa stacionet e tjera vëzhgojnë vetëm reshje.

Për rreth 280 stacione (të drejtuar ose të papajisur) të vendosura në zona me reshje të dëborës, vërehet edhe thellësia e borës.

Të gjitha të dhënat e vëzhgimit transmetohen në Qendrën AMeDAS në Selinë e Agjencisë në Tokjo në baza në kohë reale përmes linjave telefonike të dedikuara. Të dhënat më pas dorëzohen në të gjithë vendin pas një kontrolli të cilësisë.

Si dhe kushtet e motit, AMeDAS përdoret gjithashtu në vëzhgimin e fatkeqësive natyrore. Pikat e vëzhgimit të përkohshëm janë vendosur në zonat ku ka shenja të shpërthimeve vullkanike ose tërmeteve.