Sjellja njerëzore
Sjellja njerëzore është kapaciteti potencial dhe i shprehur (mendor, fizik dhe social) i individëve ose grupeve njerëzore për t'iu përgjigjur stimujve të brendshëm dhe të jashtëm gjatë gjithë jetës së tyre. Sjellja drejtohet nga faktorë gjenetikë dhe mjedisorë që ndikojnë tek një individ. Sjellja gjithashtu drejtohet, pjesërisht, nga mendimet dhe ndjenjat, të cilat ofrojnë njohuri për psikikën individuale, duke zbuluar gjëra të tilla si qëndrimet dhe vlerat. Sjellja njerëzore formohet nga tipare psikologjike, pasi llojet e personalitetit ndryshojnë nga personi në person, duke prodhuar veprime dhe sjellje të ndryshme.
Sjellja sociale llogarit veprimet e drejtuara ndaj të tjerëve. Ajo ka të bëjë me ndikimin e konsiderueshëm të ndërveprimit shoqëror dhe kulturës, si dhe me etikën, marrëdhëniet ndërpersonale, politikën dhe konfliktin. Disa sjellje janë të zakonshme, ndërsa të tjerat janë të pazakonta. Pranueshmëria e sjelljes varet nga normat shoqërore dhe rregullohet nga mjete të ndryshme të kontrollit shoqëror. Normat shoqërore kushtëzojnë gjithashtu sjelljen, ku njerëzit u nënshtrohen presionit për të ndjekur disa rregulla dhe për të shfaqur sjellje të caktuara që konsiderohen të pranueshme ose të papranueshme në varësi të shoqërisë ose kulturës së caktuar.
Sjellja kognitive llogarit veprimet e marrjes dhe përdorimit të njohurive. Ka të bëjë me mënyrën se si mësohet dhe transmetohet informacioni, si dhe me zbatimin krijues të njohurive dhe besimeve personale si feja. Sjellja fiziologjike llogarit veprimet për të mbajtur trupin. Ka të bëjë me funksionet themelore trupore si dhe me masat e marra për ruajtjen e shëndetit. Sjellja ekonomike llogarit veprimet në lidhje me zhvillimin, organizimin dhe përdorimin e materialeve, si dhe forma të tjera të punës. Sjellja ekologjike është përgjegjëse për veprimet që përfshijnë ekosistemin. Ajo ka të bëjë me mënyrën se si njerëzit ndërveprojnë me organizmat e tjerë dhe se si mjedisi formon sjelljen njerëzore.