Sura LIV

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë

1. U afrua Ora dhe u ça Hëna!

2. E megjithatë, sa herë që shohin ndonjë mrekulli, ata kthejnë kurrizin dhe thonë: “Kjo është në vazhdën e magjive të tij!”

3. Ata e mohojnë (të vërtetën) dhe pasojnë dëshirat dhe tekat e tyre, por çdo gjë është e caktuar.

4. Sigurisht që atyre u kanë ardhur histori për t’i prapësuar (nga e keqja),

5. një urtësi e përsosur, por paralajmërimi nuk u bën dobi.

6. Prandaj, largohu nga ata (o Profet), deri Ditën, kur do t’i thërrasë Lajmëtari në diçka të tmerrshme.

7. Me sy të përulur do të dalin nga varret, sikur të ishin karkaleca të shpërndarë,

8. duke shpejtuar drejt Lajmëtarit. Atëherë, mohuesit do të thonë: “Kjo është ditë e vështirë!”

9. Para tyre (i) ka përgënjeshtëruar (shenjat Tona) populli i Nuhut. Ata e quanin gënjeshtar robin Tonë (Nuhun), i thoshin “i çmendur”, e pengonin dhe e kërcënonin.

10. Kështu, ai iu lut Zotit të vet: “Unë jam i mundur, andaj më ndihmo!”

11. Dhe Ne i hapëm dyert e qiellit me ujë të rrëmbyeshëm

12. dhe i shpërthyem burimet e tokës, e u takuan ujërat për një qëllim të paracaktuar.

13. Ndërsa Nuhun e bartëm në një barkë (të ndërtuar) prej dërrasash dhe gozhdësh,

14. e cila lundronte nën Sytë Tanë: si shpërblim për atë (Nuhun a.s.) i cili u mohua.

15. Ne e kemi bërë atë si shenjë, por a ka kush që ia vë veshin?

16. Eh, sa i tmerrshëm qe dënimi Im pas paralajmërimeve të Mia!

17. Vërtet, Ne e kemi bërë Kuranin të lehtë për t’u kuptuar dhe kujtuar, prandaj, a ka ndonjë që të marrë këshillë?!

18. Edhe fisi Ad e quajti gënjeshtar (të dërguarin Tonë), por sa i tmerrshëm qe dënimi Im pas paralajmërimeve të Mia!

19. Ne u dërguam atyre në një ditë fatkeqe një erë të stuhishme të pandërprerë,

20. e cila i nxirrte njerëzit, sikur të ishin trungje të shkulura hurmash.

21. Eh, sa i tmerrshëm qe dënimi Im pas paralajmërimeve të Mia!

22. Vërtet, Ne e kemi bërë Kuranin të lehtë për t’u kuptuar dhe kujtuar, prandaj, a ka ndonjë që të marrë këshillë?!

23. Edhe fisi Themud i përgënjeshtroi paralajmërimet Tona.

24. Ata (themudasit) thanë: “Vallë, a të ndjekim një njeri nga mesi ynë? Atëherë do të ishim vërtet në rrugë të humbur dhe të çmendur.

25. Vallë, vetëm atij mes nesh t’i dërgohet Shpallja? Jo, ai është gënjeshtar mendjemadh!”

26. (Të dërguarit iu tha): “Nesër do ta marrin vesh ata se, kush është gënjeshtari mendjemadh!

27. Ne po u dërgojmë devenë* për t’i sprovuar, andaj ti (o Salih) priti ata dhe bëhu i durueshëm!

28. Dhe lajmëroji ata se uji do të ndahet ndërmjet tyre e devesë dhe çdo vakt do të shihet me rend!”

29. Por ata thirrën shokun e tyre, i cili e mori dhe e theri.

30. Eh, sa i tmerrshëm qe dënimi Im pas paralajmërimeve të Mia!

31. Ne dërguam mbi ta një ulurimë të vetme e ata u bënë si sana e copëtuar në pleme.

32. Vërtet, Ne e kemi bërë Kuranin të lehtë për t’u kuptuar dhe kujtuar, prandaj, a ka ndonjë që të marrë këshillë?!

33. Edhe populli i Lutit nuk i besoi paralajmërimet.

34. Ne dërguam një stuhi gurësh mbi ta, duke hequr familjen e Lutit, që e shpëtuam në agim,

35. falë mëshirës Sonë. Ja, kështu Ne i shpërblejmë ata që falënderojnë.

36. Në fakt, Luti i paralajmëroi ata për fuqinë e dënimit Tonë, por ata i vunë në dyshim paralajmërimet.

37. Ata i kërkuan t’ua dorëzonte mysafirët e tij. Por Ne ua verbuam sytë (e u thamë): “Shijoni dënimin Tim, tani që e dëgjuat paralajmërimin Tim!”

38. Dhe të nesërmen në mëngjes, ata i goditi dënimi i përhershëm.

39. “Shijoni dënimin Tim, tani që e dëgjuat paralajmërimin Tim!”

40. Vërtet, Ne e kemi bërë Kuranin të lehtë për t’u kuptuar dhe kujtuar, prandaj, a ka ndonjë që të marrë këshillë?!

41. Edhe njerëzve të Faraonit u patën ardhur paralajmërimet,

42. por ata i mohuan të gjitha shenjat Tona, andaj Ne i mbërthyem ata, ashtu siç dënon i Plotfuqishmi dhe i Plotpushtetshmi.

43. Vallë, jobesimtarët tuaj janë më të mirë se këta (popuj të shkatërruar më parë), apo ju keni ndonjë paprekshmëri në librat e shpallur?

44. Vërtet thonë ata: “Ne jemi grup i pathyeshëm”?!

45. Së shpejti do të thyhet grupi dhe (secili prej tyre) do t’ia mbathë.

46. Madje, Ora (e Kiametit) do të jetë takimi i tyre dhe Ora do të jetë më e tmerrshme dhe më e hidhët.

47. Pa dyshim, keqbërësit janë të humbur (në këtë jetë) dhe do të digjen në zjarr (në jetën tjetër).

48. Ditën e Gjykimit ata do të tërhiqen me fytyrat e tyre në zjarr (e do t’u thuhet): “Shijoni zjarrin e Xhehenemit!”

49. Vërtet, Ne çdo gjë e kemi krijuar me masë të paracaktuar.340

50. Ne urdhërojmë vetëm një herë dhe vullneti Ynë përmbushet sa çel e mbyll sytë.

51. Ne tashmë i kemi shkatërruar të ngjashmit me ju (në mosbesim). Prandaj, a ka ndonjë që të marrë këshillë?!

52. Çdo bëmë e tyre është shënuar në librat (e engjëjve që regjistrojnë veprat).

53. Çdo gjë, e madhe a e vogël qoftë, është shënuar (në Leuhi Mahfudh).

54. Vërtet, besimtarët e devotshëm do të jenë në kopshtet e Xhenetit, ku rrjedhin lumenj

55. në kuvendin e së vërtetës (në Xhenet), tek një Sundues i Plotfuqishëm.