Tara (Budizëm)

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Tara
Personal
Fejabudizmi

Tara, e njohur gjithashtu si Ārya Tārā ose Shayama Tara, është një figurë shumë e rëndësishme në traditën e budizmit, veçanërisht e nderuar në budizmin tibetian. Ajo paraqitet si një bodhisattva femër në Budizmin Mahayana dhe si një Buda femër në Budizmin Vajrayana. Roli i Tarës është i veçantë nëpër traditat e budizmit, dhe ajo ka një ndikim të thellë në praktikat dhe meditimin e besimtarëve.

Tarës i jepet titulli i "nënë e çlirimit" për shkak të virtyteve të saj të veçanta. Ajo përfaqëson cilësitë e suksesit në punë dhe arritje, dhe shërben si frymëzim për të kaluar përtej pengesave dhe për të realizuar potencialin e brendshëm. Tara simbolizon dhembshurinë e jashtëzakonshme dhe dashamirësinë, si dhe forcën për të luftuar të gjitha vështirësitë dhe për të përmbushur qëllimet e frymës.

Në traditën tibetiane, Tarës i janë dedikuar shumë lloje meditimesh dhe praktikash, ku besimtarët u përkushtohen për të zhvilluar cilësitë e saj të fshehta dhe për të përmirësuar veten dhe botën rreth tyre. Ajo është një burim i forcës, guximit dhe ndihmës për ata që kërkojnë të shpirtërohen dhe të ndjekin rrugën e zgjidhjes dhe zgjuarsisë.

Tārā është një perëndeshë e nderuar në praktikën e Budizmit Vajrayana nga praktikuesit e degës tibetiane. Ajo është objekti i meditimit dhe shpirti i njëzëri i ndriçimit për të zhvilluar cilësi të brendshme dhe për të kuptuar mësimet e jashtme, të brendshme dhe të fshehta si dhembshuria (karuṇā), dashamirësia (mettā) dhe zbrazëtia (shunyata). Tārā përfaqëson aspekte të ndryshme të këtyre cilësive dhe shpesh konsiderohet si personifikimi i metodave budiste. Ajo është një nga perëndeshat më të rëndësishme në traditën tibetiane të budizmit, sipas teksti të njohur si "Traktati mbi shumën totale të mistereve" (Guhyasamāja Tantra). Ajo është një udhërrëfyes i vyer për praktikuesit e zjarrtë të kulturës së mendjes.