Jump to content

Telefoni fiks

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
(Përcjellë nga Telefoni i shtëpisë)
Një telefon fiks me kabllo i prodhuar nga Siemens nga rr.1997.

Telefoni fiks është një lidhje telefonike që përdor tela metalikë nga ambientet e pronarit të referuara gjithashtu si: POTS, çift i përdredhur, linjë telefonike ose rrjet telefonik me ndërprerje publike ( PSTN).

Shërbimet fikse ofrohen tradicionalisht nëpërmjet një teli analog bakri në një central telefonik. Shërbimi i linjës fikse zakonisht dallohet nga format e tjera më moderne të shërbimeve telefonike që përdorin shërbime të bazuara në Protokollin e Internetit mbi fibër optike (Fiber-to-the-x) ose shërbime të tjera me brez të gjerë (VDSL/Cable) duke përdorur Voice over IP, edhe pse ndonjëherë telefon fiks modern shërbimet e ofruara përmes një lidhjeje fikse interneti nganjëherë referohen si një linjë fikse (shërbim jocelular).[1]

  1. ^ "The World Factbook:REFERENCES :: DEFINITIONS AND NOTES". cia.gov (në anglisht). Arkivuar nga origjinali më 5 shtator 2015. Marrë më 11 nëntor 2018.