Teoria nën petkun e fesë
|
Ky material duhet bartur te Wiki-Libra |
|
|---|
Në kohën e bombardimeve të NATO-s dhe luftës në Kosovë, në spitalin e Gjakovës, ishin strehuar shumë familje shqiptare me shpresë se do të shpetonin nga thikat dhe plumbat e kriminelve serbë.
Hordhitë e tërbuara paramilitare dhe policore serbe, pothuaja çdo ditë vinin dhe bënin provokime të rënda si ndaj personelit mjekësor ashtu dhe familjeve të strehuara. Një ditë, një epror serb, u kërcnua se po e dëgjoj edhe një fjalë shqip aty, do të vriteshin të gjithë.
Që nga fillimi i luftës në Kosovë nuk kisha ndërpre asnjëherë shkuarjet në spital. Edhe pse me reziqe të mëdha, unë vazhdoja marshuten time të rëndomtë, shtepi – spital dhe anasjelltas. Nuk kisha guxim asnjëherë të rrija natën aty. Tërë kohën më parafytyrohej skena e Spitalit në Vukovar dhe masakra që bënë kriminelët serbë aty ndaj personelit dhe pacientëve kroat.
Rastësisht një ditë, në veturën e ndihmës së shpejtë, që ishte e parkuar fare pran, më ra në sy një pamflet i cili mbante memorandumin e Kishës Ortodokse Serbe.
Nga kurreshtja fillova t’a lexoj përmbajtjen e letrës me shpejtësi, ishte frika se mos më dikton dikush nga serbët.
Ajo çka lexova aty ishte rënqethëse. Mes marrëzirave tjera shovene dhe ultranacionaliste, institucioni më i lartë shpirtëror serb, ju bënte thirrje të gjithë serbëve qe të vrasin sa më shumë shqiptarë. Kjo duhej të behej në emër të “zotit” serb, me arsyetim se shqiptarët janë të pa fe dhe ai që është serb i vërtetë nuk guxon të nguron dhe të ketë mëshirë në këtë drejtim.
Pas kësaj e kuptova edhe më mire kush qëndronte prapa dhe qellimin e kësaj lufte. Qëllimi ishte të asgjësohet përfundimisht elementi shqiptar nga trojet e veta etnike , e gjithë kjo e inspiruar nga kreu i Kishës Ortodokse Sërbe me në krye patriarkun Pavle !!!
Këto ditë, sa më shumë që përmendet zgjidhja dhe definimi i statusit final, e sidomos opsioni i pavarësisë së Kosovës, del në shesh politika hegjemoniste dhe neokolonialiste serbomadhe. Pas një kohe të gjatë heshtjeje, Kisha Ortodokse Serbe filloj sërish aktivitetin dhe propagandën e saj politike.
Deklarata e lëshuar këto dite, nga krerët e kësaj kishe se “ pavarësinë e Kosovës e kuptojmë si okupim ” edhe një herë dëshmon rolin kriminal që ka pasur kjo kishë gjatë një shekulli në raport me Kosovën dhe shqiptarët. Përseri përmendet Kosova si “ djepi shpirteror “ i tyre.
Në këtë fare “djepi” gjatë luftës së fundit në Kosovë, përkundej vet shpirti i Satanës, i cili bëri krimet më makabre ndaj popullatës civile dhe të pa mbrojtur shqiptare.
Më tej, në këtë deklaratë të lëshuar thuhet: " shteti i Serbisë do të ishte i gatshëm që të sigurojë autonomi të vërtetë dhe thelbësore për Kosovën, për të gjithë njerëzit dhe popujt që jetojnë në të ". Kjo thënje është aq e paturpshme dhe jo humane, është një produkt i nxjerrur nga vetë djalli dhe ka për qëllim mashtrimin e bashkësisë ndërkombëtare, kinse serbët na qenkan mbrojtësit e gjithë popujve që jetojnë në Kosovë. Koha kur këta “mbrojtës” ishin në Kosovë, ishte koha më e ligë që mban mend populli i Kosovës.
Për fat të mire tash ka kush ta mbronë Kosovën dhe popullin e sajë. Nëse kjo kishë ka të bëjë me Zotin, atëherë shumë herët kishte për të ndodhur kërkimi faljës për krimet serbe të bëra në Kosovë. Kjo nuk ndodhi brenda këtyre gjashtë viteve as nga kisha serbe, e as nga asnjë institucion shtetëror serbë.
Pendimi për krimin e bërë do të thotë besim tek i Plotfuqishmi.
I gjithë ky mekanizëm, u aktivizua nga vizita që bëri kryeministri Koshtunica, një ditë më pare në Kishën Ortodokse Serbe, dhe ringjalli përsëri turpin që buron nga kjo kishë. Njeriu me “ kallash ne dorë “, ish presidenti serb dhe tani z.kryeministri serb Koshtunica, tenton të vazhdoj lojën të cilën me dhunë ia nderpreu Aleanca Veriatlantike në vitin 1999.
Nëse Koshtunica dhe Kisha Ortodokse vuajn nga sëmundja e amnezionit, prap ka ilaqe efikase, por mos të mendojnë se populli shqiptar harron lehtë gjithë ato vuajtje që i shkaktuan kriminelët serbë, gjithnjë në trajtë instituconale, gjatë shekullit të fundit, popullatës autoktone shqiptare në Kosovë.
Pamfletët dhe predikimet e Kishës Ortodokse Serbe, janë ngulitur thellë në vetëdijen e çdo serbi dhe është vështirë edhe pas një shekulli të largohet urrejtja patologjike e tyre ndaj shqiptarve. Ky është një kompleks i pa shëruar i okupatorit serb ndaj popullatës autoktone kosovare. Këtë shqiptarët e dijnë shumë mirë dhe kthim prapa nuk ka. Serbia më kurrë nuk do të ketë shans të bëjë kasaphane dhe të rikolonizoj Kosovën.
Eksperimenti qindvjeqar i sundimit të egër serb në këto troje , nuk arsyeton deklaratën e fundit të Kishës Ortodokse Serbe për “ mbrojtje të të gjithë popujve që jetojnë në Kosovë “. Këto iluzione dhe gjepura mund të konsumohen vetëm brenda Serbisë.
Të menduarit destruktiv i një institucioni të lartë shpirterorë, padyshim do të kthehët si bumerang për vet Serbinë. Levizjet ultranacionaliste brenda institucionale në Serbi , bënë që kohëve të fundit të zhvillohet ndjenjë e thellë antisemitiste te populli serb dhe të zhvillohet kampanjë e pa kompromis dhe me minoritetet tjera që jetojnë në kuadër të kufijve të Serbisë.
Serbia nuk është në gjendje të mbajë si duhet vetën e lëre më sërish të kthehet në ish kolonitë e veta.Koha e kolonive përëndoj në shekullin XX-të, ky shekull i takon Kosovës së lirë,demokratike dhe të pavarur.