Vasillaq Godo

Vasillaq Godo ishte një aktor shqiptar i cili lindi më 15 shkurt 1943 në Vlorë dhe largua nga jeta më 21 maj 2024 në moshën 81-vjeçare. Ai konsiderohet si një ndër figurat themelore të skenës artistike shqiptare, veçanërisht në fushën e teatrit dhe filmit.

Godo nisi karrierën e tij artistike si një ndër aktorët themelues të Teatrit "Petro Marko" në Vlorë, duke filluar punën në vitin 1962. Më pas, ai ndoqi shkollën e lartë artistike dhe mbaroi Institutin e Lartë të Arteve për Aktor në vitin 1967. Për një karrierë që zgjati për më shumë se pesë dekada, Godo realizoi mbi 90 role të ndryshme, duke u shfaqur si një prej aktorëve kryesorë të Teatrit "Petro Marko".

Një nga rolët më të spikatura të Godos ishte në premierën e parë të Teatrit të Vlorës në dramën "Fundosja e Skuadrës së Spahivogli". Ai u dallua për lojën e tij realiste dhe për zërin e tij të plotë, që e bëri atë një nga preferencat për të jetësuar figura epike dhe heroike në skenë. Ndër rolet më të njohura të tij përfshihen Hodoja në "Lidhur si Fishekë Gjerdani", Batoja në "Jatagani", dhe Isa Boletini në "Besa e Trojeve".

Godo u vlerësua nga kritika për interpretimin e personazheve të tij të krijuara dhe u adhurua nga publiku për paraqitjen e tij të jashtëzakonshme. Ai gjithashtu shquhej për angazhimin e tij në interpretimin e poezisë dhe prozës shqiptare në koncerte të fjalës artistike.

Përveç karrierës së tij në skenën teatrale, Godo u aktivizua edhe në fushën e filmit shqiptar. Disa nga filmat në të cilët ai mori pjesë përfshijnë "Vëllezër dhe Shokë" (1980), "Një Emër Midis Njerëzve" (1983), "Kthimi i Ushtrisë së Vdekur" (1989), "Jeta në Duart e Tjetrit" (1990), "Një Ditë e Mrekullueshme" (2003), "Shqiptari" (2010), dhe roli i tij më i fundit në filmin "Pharmakon" si një polic. Këto performanca në film kontribuan në thellimin e ndikimit të tij në skenën artistike shqiptare.

Me një karrierë të pasur dhe kontribut të jashtëzakonshëm në artin dhe kulturën shqiptare, Vasillaq Godo mbetet një figurë e rëndësishme dhe e nderuar në historinë e artit shqiptar. Për kontributin e tij të shquar, ai do të mbetet gjithmonë në kujtesën dhe admirimin e publikut shqiptar.