Wikipedia:Fjalori i termeve të përdorura në Gjeografi

Acar (mot acar-mot shum i ftohtë dhe i thatë:

Afërditë – a (trup qiellor: “ylli i Mëngjesit”: venera, venusi – planet i dytë me radhë, pas Merkurit në sitemin tonë diellor)-renditja sipas afërsisë së diellit)

Agu (agu i dritës – posa zë të dalë drita)

Agim-i:e-et (sm) ( të zbardhurit e qiekllit pa gdhirë dita: para se të lind Dielli)

Agon,- oi, - uar (posa zbardhon dita)

Agushi – a (ajër i mbyllët i nxehtë: zabullinë);

Ahullim-i (ehoja e zbarkimebe elektrike në atmosferë: bubullim:ë-a)

Ajër i amullt (ajër i qëndrushëm i palëvizshëm)

Ajër detar (ajër që vjen nga deti)

Akullac- i: at (shm. ), ( rrasë akulli)

Akull i vdekur (akull që nuk shkrihet)

Akullnaj:ë, -a deti (“iceberg” – me origjinë nga gjuhët skandinave dhe në anglishte. Blloqe të stërmëdha akulli të shkëputura nga akullnajat polare që pluskojnë në sipërfaqent e oqeaneve dhe deteve të të dy hemisferave të Tokës në gjerësitë e mëdha gjeografike.Paraqesin rrezik të madh për lundrim detar në këto vise, madje edhe në ato që ndodhen afër ekuatorit)

Anadet – i (bregdet- i)

Anamalas – i:it (shm) banor i viseve malore, banor i Anës së Malit

Ana e Malit ( vis në Mal të Zi në kufi me Shqipërinë – afër Ulqinit

Anas – i; - it ( shm) ( banor i një visit ë caktuar, i vjetër dhe autokton)

Anie;e, -a; -e,-et (shm.) ( mjet komunikacioni – lundrim në ujëra)Anuijesi, -a; -të (flotë)

Anuar (i, e); të – (shm.) adj. ( që anojnë apo grvitojnnë)

Arakia =- a, -të (shm) shelgu që sherben per thuarrjen e shporteve)

Arar-i,-ë (shm) (person i okupuar me punimin e tokës - bujk)

Argat,-i;-ë, et (punëtor kahu i paguar me meditje)Argim-i;-e,et (shm) (trajtë elbasançe e kuptimit të reshjeve të holla të shiut)-shih <<rigim>>