Zhou Enlai
Zhou Enlai (kinezçe: 周恩来) ishte ministri i jashtëm i Kinës nga viti 1949 në vitin 1958.
Jetëshkrimi
[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]Zhou Enlai është revolucionari, politikani, strategu dhe diplomati i madh proletar, një nga udhëheqësit kryesor të Partisë Komuniste të Kinës dhe të Republikës Popullore të Kinës, një nga themeluesit e Ushtrisë së Çlirimit të Popullit Kinez. Shtëpia e të parëve të tij ishte në Shaoxing të provincës Zhejiang. Më 5 mars të vitit 1898, Zhou Enlai lindi në Huaian të provincës Jiangsu. Në janar të vitit 1976, ai vdiq në Pekin.
Zhou Enlai hartoi dhe zbatoi shumë politika të rëndësishme të jashtme të Kinës. Në vitin 1954, Zhou Enlai mori pjesë në konferencën e Gjenevës. Në këtë konferencë u zgjidh problemi i Indokinës, u pranua pavarësia e Vietnamit (përveç jugut), e Laosit dhe e Kamboxhias nga komuniteti ndërkombëtar. Në emër të Kinës, Zhou Enlai propozoi 5 parimet e bashkëekzistencës paqesore si normat e marrëdhënieve midis vendeve të ndryshme. Në konferencën e Bandungut të 29 vendeve aziatike e afrikane të zhvilluar në vitin 1955 në Indonezi, Zhou Enlai propozoi bashkëekzistencën paqesore dhe kundërshtoi kolonizimin. Ai vizitoi me radhë dhjetra vende evropiane, aziatike dhe afrikane, priti shumë udhëheqës dhe personalitete miqësore të vendeve të ndryshme duke thelluar miqësinë midis popullit kinez dhe popujve të tjerë në botë.