Antonio Baldaçi

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Antonio Baldaçi (1867-1950)
Signatur

Antonio Baldaçi (italisht: Antonio Baldacci; 3 tetor 186731 korrik 1950) ishte një botanist italian dhe gjeograf,[1] një pasionant i studimeve etnografike, politike dhe socio-ekonomike. Që nga viti 1925 Baldacci u vendos drejt Shqipërisë jo vetëm me prodhimin e pavarur të studimeve dhe botimeve por në 1928 edhe përmes bashkëpunimeve dhe shkencave politike me disa institucione vendore: 1931-1939 (vit në të cilin 'Shqipëria u bashkua në kurorën italiane) ishte konsull i përgjithshëm i nderit i Shqipërisë në Bolonjë; nga 1942 ishte pjesë e Këshillit Drejtues të studimeve të Qendrës Shqipërisë në Akademinë e Italisë; u bë një anëtar i Institutit të Studimeve Shqiptare në Tiranë dhe konsulent kulturore të rang togeri Përgjithshëm në Shqipëri deri 1943, kur Shqipëria u pushtua nga trupat gjermane

Vepra[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Rezistuan pas tij rreth 250 publikime duke përfshirë artikuj të botuar në revista dhe punoi në vëllime (duke përfshirë një nga veprat kryesore: "Rrugët shqiptare" , Romë, Shoqëria italiane Gjeografike, 1917 dhe "Shqipëria" , Romë, Instituti për Evropën Lindore, 1929

Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

  1. www.bksh.al
  1. ^ Buda, Aleks (1985). Fjalor enciklopedik shqiptar. Akademia e Shkencave e RPSSH.